«فراموشی» یا «دلواپسی» کدام‌یک مقصرند؟!

به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ در سال های اخیر عادت کرده ایم که هرگاه جامعه در آرامش نسبی به سر می‌برد و در تلاش است تا با واکاوی برخی مستندات به واقعیت اتفاقات مهم روز نظیر رسیدگی به جرائم مفسدان اقتصادی، جزئیات مذاکرات هسته‌ای و صف کشی های سیاسی دست یابد؛ برخی‌ها با سخنان عجیب خود فضا را غبار آلود کنند. سخنان و خاطرات متناقض، بی موقع، بدون سند و البته در راستای جریانات فرافکنانه آقایان مسئول سابق و فعلی، البته با کمک گرفتن از تیم‌های رسانه‌ای و مشاورانی که کنار دستشان مشغول فعالیت هستند.

پروژه قهرمان سازی از بازنشسته های سیاسی

رفتارها و صحبت هایی که به نظر می رسد، جدای از به تصویر کشیدن تغییرات عجیب انقلابیون سابق و نفس بریده های امروزِ کارزار مقاومت و به تصویر کشیدن تناقضات امروز و دیروزشان، فقط سعی در ایجاد اختلال در دستگاه محاسباتی ملت را دارد.

اقداماتی که در پس پرده، نقشه‌های از پیش طراحی شده‌ای نظیر قهرمان سازی از چهره‌های بازنشسته سیاسی و یا سیاه‌نمایی در رابطه با اقدامات موثر مسئولان سابق و گاها فعلی را پیگیری می‌کند.

دریافتن این مطلب که هدف از بیان خاطرات مکتوب نشده، تعریض های بی حد و حصر بر پیکره مدیریت اجرایی کشور در خارج از گود و متهم کردن بی پایه و اساس عده ای یا تمجید بی حد و مرز از گروه دیگر  از سوی بازنشستگان سیاسی کشور چیست؛ شاید برای عامه مردم یک علامت سوال و یک تناقض بزرگ باشد. معمایی که البته با کمی جست و خیز در اخبار و بررسی تیترهای خاصِ رسانه‌ها به راحتی حل شدنی است.

حاشیه های مسئولی که بر مدیریت دولت یازدهم سایه افکنده

شوربختانه یکی از این مسئولان سابق که این روزها و البته پس از انتخابات 92 برای شکل دادن به دور تازه ای از حیات سیاسی‌اش در قامت یک مدیر در سایه بر دولت تدبیر و امید سایه افکنده، اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس اسبق دولت در دوران کارگزاران است. فردی که در قامتی دیگر به سبب حاشیه های خاطرات ثبت نشده اش از چهره های انقلاب اسلامی از جمله امام خمینی (ره)، این روزها و پس از تاکید مقام معظم رهبری مبنی بر محکومیت تلاش برای تحریف امام؛ بیش از پیش نقل محافل و رسانه ها شده است.

مساله در روزهای اخیر از خاطره و تحریف هم فراتر رفته و تناقضات کلامی که مشخص نیست ناشی از فراموشی است یا تلاشی غیرصادقانه برای ایجاد تشویش اذهان عمومی؛ دامن گیر گوینده آن شده و  انگشت اتهام رسانه ها را به سوی رئیس دولت کارگزاران نشانه رفته است.

وقتی ماجرا از شب خاطره به فراموشی مزمن، تشویش و تناقض می رسد

هاشمی رفسنجانی در یکی از تازه ترین و عجیب ترین اظهاراتش در مراسم رونمایی از مجموعه ۲۰ جلدی تاریخ جامع ایران، صبح روز سه شنبه ۲۶ خرداد، هم نوا با همه مسئولین ریز و درشت دولتی که از آب خوردن تا مشکلات زیست محیطی و موانع ازدواج جوانان را به تحریم ها گره زده اند، از آثار شگرف تحریم در زندگی مردم سخن گفت.

البته این بار اولی نیست که هاشمی اینطور از تاثیرات تحریم سخن می راند و پازل سلطه دشمن در مذاکرات را تکمیل می کند اما نکته اساسی اینجاست که وی در سالهای پیش از این، منشا مشکلات معیشت مردم را چیز دیگری می دانست و حالا در یگ پارادوکس یا متناقض نمای تاریخی گرفتار آمده است.

وی در این دیدار با اشاره به شرایط زندگی اقشار ضعیف جامعه در اظهار نظری تاریخی می گوید: «تحریم پدر مردم را درآورده البته برای عده‌ای بودن و نبودن تحریم فرقی نمی کند اما تحریم استخوان قشر حقوق بگیر مردم را خرد می کند. بسیاری از طرح‌ها به خاطر تحریم معطل مانده دلیل شرعی هم نداریم با جاهای مختلف حرف نزنیم طبیب پیامبر کسی بود که در ایران تحصیل کرده بود البته این حرف‌ها حرف ملت ایران نیست و حرف عده معدودی است که زور و رسانه دارد و اهل دانش هم مجبورند مقابلشان محافظه کاری و ملاحظه کند.»

اینکه دقیقا منظور حاج آقا از جمله آخرش چیست و جمعیت عظیم مردمی که در برهه های مختلف در ایام مذاکرات با برخی مواضع منفعالانه مسئولان مخالفت کرده اند در کدام دسته هستند، جای سوال است.

سوال اساسی تر، جمله آخر است که این اهل دانشی که ایشان می گویند و زور و رسانه ندارند اولا  همان جمله "یک عده بی سواد فقط نقد می کنند" رئیس جمهور این بار از قول پدربزرگ دولت است و دوما مشخص نیست مصداق اهل دانشی که با وجود اینکه حجت شرعی هم ندارد، اهل محافظه کاری است دقیقا کدام قشر از جامعه است.

چرا که این روزها زور و رسانه در اطراف رئیس جمهور اسبق و البته دولت فعلی کم نیست و عجیب تیترها و اقدامات یکدست و هماهنگ رسانه های زنجیری در تلاش است تا مواضع شاز آقایان را به خورد مردم بدهند و در مقابل هم از هیچ اقدامی برای سرکوب فیزیکی و شفاهی منتقدان فروگذار نیستند و از دانشجو تا استاد و مردم عادی را از دم تیغ اعتدال خود عبور می دهند.

هاشمی 91: اين موضوع ربطي به تحريم‌ها ندارد و اين از جمله اموراتي است كه مديرها بايد جوابگو باشند

اما بد نیست گریزی به صندوقچه خاطرات هاشمی رفسنجانی بزنیم و تورق کنیم مواضعی را که در روزهای نه چندان دور دولت دهم داشته است. صحبت هایی که با 360 درجه تغییر نسبت به گفته های اخیر وی، همه تقصیر مشکلات معیشتی مردم را بر عهده سوءمدیریت دولت وقت می داند و از درگیری مجلس و دولت برای بررسی علل دقیق مشکلات اظهار تعجب می کند.

شاید این همان ملاحظه کاری است که وی در سخنان روزهای اخیر خود از آن یاد کرده است. یعنی تحریف تاریخ، تناقض و رفتار غیرصادقانه با مردم در جهت تامین منافع جناحی و حزبی و البته دست یابی به برخی اهداف خاص که در دوره های گذشته حصول آنها متوقف شده است.

16 مهرماه سال 91  هاشمی رفسنجانی در مصاحبه اختصاصی با یک روزنامه اصلاح طلب ضمن اظهار تعجب از مباحثه دولت و اصولگراها در بحث اثر گذاری تحریم ها یا سوء مدیریت ها می گوید: «این مباحث چه سودی برای رفع مشکلات مردم دارد؟ اگر سوء مدیریت است این مدیریت از کجا آمده؟ اگر اثر تحریم هاست چرا با 600 میلیارد دلار درآمد نفتی اینقدر آسیب پذیر شده ایم؟ بپذیریم این وضعیت تقصیر خودمان است و آن را اصلاح کنیم .»

وی در ادامه سخنانش با ژستی ناشی از فراموشی سابقه روشن مدیریت اقتصادی خود، که حافظه تاریخ هنوز رکورد تورم 49 درصدی سال های پایانی دولت کارگزاران را فراموش نکرده، بیان می کند: «به هر حال در توليد نبايد وضع كشور اين‌گونه باشد. اين موضوع ربطي به تحريم‌ها ندارد و اين از جمله اموراتي است كه مديرها بايد جوابگو باشند. تحريم چه تأثيري مي‌خواهد روي كشاورزي بگذارد؟ شايد بگويند واردات سم و كود كم شده است، ولي اين حرف زيبنده ايران نيست.»

لبخند یک «یانکی»؛ مابه ازا بیش از 36 سال مقاومت و مبارزه

از این قبیل مواضع لحظه ای و چرخش های گفتمانی در لابه لای صفحات روزنامه ها و در آرشیو رسانه های کشور کم نیست و اگر بنا باشد جمله ارزشمند حضرت امام راحل مبنی بر اینکه «ملاک حال فعلی افراد است» را بنای تحلیل قرار دهیم باید گفت این روزها دیگر نیازی به افشای اسناد ویکی لیکس برای روشن شدن مواضع تغییر یافته و متفاوت شده اقایان نیست.

چراکه این دست سخنان همه چیز را مثل روز برای مردم روشن کرده که عده ای خودشان خسته و پشیمان شده اند و میخواهند آن را به مردم نسبت داده و راه رفته و هزینه های 36 سال مبارزه و مقاومت را به قیمت ناچیز « لبخند یک یانکی و اجنبی» معاوضه کنند.

نکته مهم آنجاست که صاحبان نفوذ، پس از روشنگری رسانه ها یا برخی چهره ها از واقعیت اتفاقات و به تصویر کشیدن گذشته و حال برخی از افراد، با سخنان فرافکنانه و بیان برخی اظهارات بدون پشتوانه، سعی در ایجاد اخلال در این روند را داشته اند. در این شرایط است که سوای ظلم به مردم، بحث ویژه خواری و شکل گرفتن انتظارات ظالمانه‌ای نظیر سهم خواهی برخی جریان ها و صاحب منصبان سابق بسی آزار دهنده تر از مساله ابتدایی است.

قَبای خاص بودن برای عده‌ای گشاد است

در این اوضاع این قبای خاص بودن برای برخی از خواص و نخبگان درگیر افراط و تفریط، گشاد است، آنها که یا بلندگویی برای دشمنان شده‌اند، یا سکوت پیشه کرده‌اند یا به ادای مطالبه، عَلم افراط بدست گرفته و خود عامل عدم اعتدال شده‌اند و آب به آسیاب دشمن می‌ریزند. همان‌ها که با ژست‌های انقلابی پشت جایگاه‌های اصیل مذهبی و انقلابی موضع گرفته‌اند برای غنایم جنگی، آنها که فقط حرف می‌زنند و در عمل پشت می‌کنند به هر آنچه که بر آن مدعی بوده‌اند.