به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، عادل پیغامی کارشناس اقتصادی در دومین روز از همایش «اقتصاد سیاسی انفعال یا اقتدار» با اشاره به اینکه اقتصاد مقاومتی از نوع به روز کردن سیستم عامل اقتصاد است، گفت: مقاومت کلمه مقدسی است که برای ما حائز اهمیت است.
وی ادامه داد: اولین بار امام موسی صدر از کلمه مقاومت استفاده کردند که با وقوع انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) این کلید واژه را در ادبیات و اندیشه ملت وارد کردند.
کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه به واسطه مقاومت توانستیم لایه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را از دست استکبار نجات دهیم، گفت: متأسفانه تنها در بحث اقتصاد است که سلطه بیگانه را در کشور شاهد هستیم.
پیغامی بیان کرد: مقام معظم رهبری می فرمایند امور اقتصادی آخرین تیر دشمن است. اگر از این بحران به خوبی بیرون آییم دیگر دشمن امیدی ندارد.
وی افزود: هیچ وقت با یک نفر و یک گل بهار نمی شود، با یک نفر ولو در بالاترین سطح، اگر سایر سیستم ها نخواهند اقدامی صورت نمی گیرد. اقتصاد با سیاست فرق می کند. چرخ دنده های آن متفاوت با چرخ دنده های سیاست است و زود گرم نمی شوند، نیروهای محرکه درونی و کار رسانه ای اقتصاد هم با سیاست فرق دارد.
وی در ادامه به بهره کشی در اقتصاد اشاره کرد و افزود: بهره کشی در لایه لایه اقتصاد ایران مشاهده می شود. به طور مثال کشاورز تولیدات خود را زمانی که به فروش می رساند، واسطه ها بهره خوبی می برند؛ یا به طور مثال در بحث مسکن نیز این بهره کشی لمس می شود.
وی با بیان اینکه اقتصاد مقاومتی یک گفتمان است افزود: این گفتمان هم به مفهوم زبانی، رسانه ای، ادراکی و ذهنی آن و هم به مفهوم واقعی آن که یک برنامه اقصادی است.
پیغامی ادامه داد: رهبری می فرمایند؛ اقتصاد دانش بنیان، بعد جلسه می گذارند با شرکت های دانش بنیان، بعد می فرمایند سه هزار شرکت کم است و من بیست هزار شرکت دانش بنیان می خواهم، بعد به شرکت های دانش بنیان می گویند؛ تجاری سازی علم و تولید ثروت از علم به جای نفت، بعد می روید در سیستم آموزش عالی و می بینید که وزارت علوم، مثلاً این دانشجو اگر دانشجوی رشته شیمی بود، بیست سال پیش این واحدها را می خواند، حالا هم دارد همین واحدها را می خواند.
وی در پایان به همکاری رسانه ها برای تحقق اقتصاد مقاومتی اشاره کرد و گفت: اقتصاد مقاومتی قبل از علم و دین و نقل، یک مفهوم عقلی است، هیچ بشر عاقلی را سراغ نداریم در دنیا که یک سازه ای را ساخته باشد و در حد توانش به فکر مقاوم سازی آن نباشد.