به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو» شهر تهران هر روز در حال تغییر و تحول است و ساختمان‌ها در حال قد کشیدن و ورود به حریم ساختمان‌های تاریخی. در این میان موزه‌های شهر نیز در بین هجمه ساخت و سازها قرار گرفته اند و هیچ حائلی برای حفظ حریم آنها وجود ندارد تا آنها را از ساخت و سازهای بی حساب در امان نگه دارد. مانند موزه ملی ایران که در خیابان امام خمینی(ره)، نبش خیابان سی تیر قرار گرفته است.
ساختمان این موزه توسط آندره گدار معمار فرانسوی در سال ۱۳۱۶ ساخته شد اما از آن زمان تا کنون برای ساختمان «موزه مادر» هیچ حریمی در نظر گرفته نشده است.
غیر از موزه ایران باستان یا همان موزه ملی ایران ساختمان موزه هنرهای ملی، آبگینه و سفالینه، حیات وحش، هنرهای معاصر و موزه ملی قرآن نیز با وجود آنکه در تهران واقع شده‌اند اما حریم مشخصی ندارند.
در ایران ۱۴ ساختمان در فهرست میراث ملی به عنوان موزه ثبت شده است. بسیاری از موزه های دیگر وابسته به سازمان میراث فرهنگی کاربری دیگری داشته‌اند ولی از آنها به عنوان موزه استفاده می شود. مانند بنای موزه رختشویخانه در استان زنجان. این بنا به نام رختشویخانه در فهرست میراث ملی ثبت شده اما اکنون کاربری آن موزه مردم شناسی است.
اما این ۱۴ موزه ثبتی، از همان ابتدای ساخت برای استفاده به عنوان موزه طراحی شده اند. اما از این میان تنها سه موزه کلپورگان در شهرستان سراوان، موزه روستایی گیلان و پارک موزه شاهرود تعیین حریم شدند اما موزه های دیگر مانند موزه جناح در هرمزگان، موزه قلعه در گرمسار، باهنر در کرمان، آذربایجان در تبریز و موزه گنجینه در شاهرود نیز حریم ندارند.
شاید در این میان از همه مهمتر تعیین حریم موزه های تهران باشد چرا که این موزه ها بیشتر در خطر ساخت و سازهای کلان شهر قرار دارند و از آنجا که جزو بناهای خاص هستند، تعیین حریم آنها با مشکلات کمتری رو به روست. بنابراین تعیین حریم این موزه ها باعث خواهد شد تا اتفاقی که مدتی پیش برای موزه ملی قرآن کریم رخ داد و در حریم درجه یک آن ساخت و ساز انجام دادند، رخ ندهد.