به گزارش گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، المیرا پژوتن مجری طرح با بیان اینکه در این مطالعات تلاش شد تا روشی برای تصفیه پساب صنایع نساجی ارائه شود، گفت: پسابهای نساجی، رنگی، کدر و دارای ذرات معلق هستند که با توجه به ساختارشان قابل تجزیه زیست محیطی نبوده و زمانی که در محیط زیست رها سازی شوند تخریب نخواهند شد و آثار زیانبار آنها بر موجودات زنده اجتناب ناپذیر خواهد بود.
وی با تاکید بر اینکه این آلاینده ها در محیط زیست تحت واکنشهایی تبدیل به ترکیبات مضرتر خواهند شد، اظهار داشت: نیاز به روش های موثرتر برای تصفیه این نوع پساب ها حیاتی است.
پژوتن با اشاره به این که ساختار مواد اولیه مورد استفاده در صنایع نساجی در حال پیچیده تر شدن است، خاطر نشان کرد: روش های فیزیکی و بیولوژیکی متداول برای حذف آلاینده های پساب صنایع نساجی پاسخگوی استانداردهای محیط زیستی نخواهد بود و بنابراین برای تصفیه پساب ها نیاز به روش های کاراتر و پیشرفتهتری داریم.
این محقق از اجرای تحقیقاتی در این زمینه خبر داد و یادآور شد: در این مطالعات با استفاده از دو روش پیشرفته ترکیبی الکتروشیمیایی و فتوکاتالیستی روش بهینهای را برای حذف آلایندههای رنگی پساب نساجی ارائه دادیم.
مجری طرح با اشاره به جزئیات این مطالعات خاطر نشان کرد: در این پروژه تحقیقاتی با روش های استفاده شده ساختار رنگزای آلاینده را تخریب و با تبدیل آنها به آب و دی اکسید کربن موفق به حذف این آلاینده ها از پساب شدیم.
وی با بیان اینکه در این زمینه مطالعات و نوآوریهایی صورت گرفته توضیح داد: بخش اول این نوآوری ها مربوط به فرآیند الکتروشیمیایی بود که اقدام به اصلاح الکترودهای کربنی با استفاده از نانو لوله های کربنی شد و بخش دیگر آن تثبیت نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم (TiO۲) بر بستری مناسب جهت بکارگیری در فرآیند فتوکاتالیستی با هدف جلوگیری از ورود این نانو ذرات به محیط زیست و همچنین کاهش چشمگیر مصرف آن بود