ذوق زدگانِ پیش از توافق، مصالح جناحی را به منافع ملی ترجیح می‌دهند

 محمدحسن قدیری ابیانه در گفتگو با خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، پیرامون جمع بندی مذاکرات گفت: به دنبال اعلام توافق نامه هسته ای که هم طرف ایرانی و هم غربی به دستاوردهای خود از مذاکرات اشاره کردند یعنی این که امتیازاتی را گرفته ولی اشاره ای به امتیازاتی که داده اند نکرده اند.

وی تصریح کرد: هر دو طرف تنها به تشریح نیمه پر لیوان پرداختند و تقریبا چیزی از نیمه خالی نگفته اند و این گونه هر دو طرف توانسته نزد افکار عموم کشور خویش صحبت از نزدیکی نظرات داشته باشد.

کارشناس مسائل استراتژیک با بیان اینکه این در صورتی است که اگر یک نگاه واقع بینانه به مذاکرات داشته باشیم می بایست نیمه پر و خالی لیوان را توام با یکدیگر ببینیم اظهار داشت: برای مثال روحانی در سخنرانی اخیر می گوید که تحریم های تسلیحاتی و موشکی مطابق توافق نامه کاملا لغو می گردد اما نمی گوید که این تحریم های تسلیحاتی بعد از 5 سال موشکی بعد از 8 سال از میان می رود گر چه او طبق توافق نامه اشاره کرده است و اطلاعات وی غلط نیست.

وی اضافه کرد: اما زمان لغو را ذکر نمی کند در همین رابطه می توان گفت که تیم مذاکره کننده ما توانسته تحریم های تسلیحاتی را که زمانی برای آن در نظر گرفته نشده بود به 5 سال و تحریم های موشکی را به 8 سال محدود کند.

وی با اشاره به سخنان لاوروف وزیر خارجه روسیه مبنی براینکه روسیه و چین طرفدار لغو کامل تحریم های تسلیحاتی بودند و ایران در این زمینه از حمایت این دو کشور برخوردار بود تاکید کرد: زمانی که هیئت ایرانی محدودیت 5 و 8 ساله را پیرامون تحریم ها می پذیرند آن ها چاره ای جز حمایت نداشته اند حال سوالی پیش می آید که آیا با مقاومت بیشتر می توانستیم غرب را به عقب نشینی پیش ببریم یا خیر؟

کارشناس مسائل استراتژیک با بیان این که باید فرصت لازم به کارشناسان برای ارزیابی این توافق نامه داد گفت: آنچه که مسلم است این توافق نامه ای است که باید در دیگر کشورهای 1+5 مورد بحث و بررسی و تصویب قرار بگیرد.

قدیری ابیانه اضافه کرد: البته در کشور ما مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی و در آمریکا کنگره آن نظر خود را پیرامون این توافق نامه اعلام می کند.

وی با اشاره به سخنان جان کری در توجیح عقب نشینی ها که در روز گذشته انجام دادند گفت: وی گفته اگر به توافق نمی رسیدیم تحریم ها کاملا فرو می پاشید اگر این موضوع صحت داشته باشد مقاومت بیشتر هیئت ایرانی می تواند به گرفتن امتیازهای بیشتر منجر می شد.

کارشناس مسائل استراتژیک بیان داشت: به هر حال اعتراف غرب به بخشی از حقوق غربی در این توافق نامه قابل توجه و بخش دیگر آن قسمت پر لیوان است اما با همه این ها باز هم تناقضاتی در آنچه که مقامات آمریکایی از توافق نامه می گویند و با آنچه که تیم ما می گوید وجود دارد که باید مورد بررسی قرار بگیرد.

قدیری ابیانه در پاسخ به این سوال که آیا این تعهدات به برداشت هر یک از طرفین توافق نامه برمی گردد و یا یک طرف از بیان حقیقت طفره می رود گفت: در این راستا نیز نیاز به بررسی داریم در آمریکا و هم در ایران رقابت های انتخاباتی پیش رو است که این موجب می گردد که جناح حاکم از توافق نامه برای جلب آرا در انتخابات بعدی استفاده و یا به عبارتی سو استفاده کند و ممکن است با این انگیزه فقط به نیمه پر تاکید نماید و حتی عقب نشینی گردد.

وی اضافه کرد: آنچه در مقایسه عملکرد دو کشور به توافق نامه قابل مقایسه است این است که هیچ یک از کشورهای عضو 1+5 به خیابان ها نریخته تا بابت توافق نامه جشن بگیرند این در حالی است که در ایران عده قلیلی دست به این کار زدند که اقدامی نامناسب ارزیابی می شود.

کارشناس مسائل استراتژیک با بیان اینکه واقعیت این است که ما در کنار امتیازاتی که به دست آورده ایم امتیازاتی را هم از دست داده ایم بیان داشت: این که امتیازاتی از دست بدهیم جشنی ندارد چرا که ایران در گذشته قطع نامه 598 را پذیرفته بود اما کسی بابت آن جشنی نگرفت.

قدیری ابیانه با اشاره به سخنان اخیر رئیس جمهور و تعبیر مذاکرات ما به صلح امام حسن با معاویه گفت: وی این توافق نامه را به صلح امام حسن با معاویه تعبیر کرده بود هر چند امام حسن(ع) به دلیل کوتاهی یاران و عدم امکان مقابله جدی با معاویه صلح با وی را بر حفظ اسلام و موقعیت شیعیان پذیرفتند اما در صورت قبول این مقایسه صلح با معاویه جشنی ندارد هر چند این دو قابل قیاس نیست.

وی افزود: چرا که مردم ایران هرگز مانند زمان امام حسن رهبر خود را تنها نمی گذارند حتی برای صلح حدیبیه با مشرکان که با موافقت پیامبر انجام گردید جشنی برگزار نشد هر چند در نهایت این توافق به نفع مشرکان رقم خورد.

کارشناس مسائل استراتژیک در پایان با بیان اینکه اصولا جشن و پای کوبی برای توافق نامه ای که هنوز به مراحل اجرایی نرسیده کاری غلط می باشد خاطر نشان کرد: این پای کوبی ها قدرت چانه زنی ایران را در مقابل طرف غربی تضعیف می کند و این نشان دهنده سواستفاده کسانی است که متوجه زیان های چنین اعمالی در پیشبرد منافع خارجی هستند و اما مصالح جناحی را به منافع ملی ترجیح می دهند.