آنچه را که از آینده می‌خواهید انتخاب کنید/ توصیه‌هایی برای گزینش موفق رشته تحصیلی

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از اصفهان، شنیدن صحبت های رتبه های برتر کنکور به عنوان کسانی که در بین هزاران نفر توانسته اند به بهترین نتیجه دست یابند همیشه نکات جالبی را در بر دارد.

با توجه به نزدیکی ایام انتخاب رشته داوطلبان به سراغ یکی از تک رقمی ها آزمون سراسری ۹۳ رفتیم تا هم از شرایطش در طول یکسال گذشته بپرسیم و هم توصیه هایش برای داوطبان آزمون سراسری ۹۴ را بشنویم.

به همین جهت پای صحبت های شایان نیک‌کار، دانشجوی اصفهانی دانشگاه صنعتی شریف که رتبه ۴ آزمون سراسری ریاضی فنی ۹۳ را بدست آورد، نشستیم.

در این یکسال دانشگاه را چطور دیدید؟

قبل از ورود به دانشگاه فکر می کردم دانشگاه شرایط اش با دبیرستان تفاوت زیادی داشته باشد مثلا اینکه درس ها به نسبت سبک تر شود و لزومی نباشد که هر شب به انجام تکلیف بپردازیم ولی واقعا تصور غلطی بود و الان حس می کنم خیلی بیشتر از زمان دبیرستان تحت فشارم.

البته شاید در دانشگاه ما اینگونه باشد چون در دانشگاه شریف فشار روی دانشجو خیلی زیاد است و جو استرس زایی در دانشگاه بوجود آمده و به دانشجو خیلی استرس می دهند.

تصور دیگری که داشتم نسبت به امکانات دانشگاه بود، فکر می کردم در دانشگاه امکاناتمان بهتر باشد، من دبیرستان را در سمپاد اصفهان گذراندم. آزمایشگاه ما در دبیرستان مجهزتر از آزمایشگاه های دانشگاه شریف بود.

چه تفاوتی با ذهنیت قبلی که نسبت به آن داشتید وجود داشت؟

یک مشکل دیگر نیز که در این سال با آن رو به رو بودم، تدریس اساتیدی بود که توانایی انتقال مطلب را نداشتند. بطوری که استاد سرکلاس حاضر می شد و بدون اینکه برایش مهم باشد آیا دانشجو درس را فهمیده یا خیر، تدریس اش را می کرد و می رفت.

بطور مثال، خودم در ترم اول این مشکل را داشتم و در یکی از درس‌ها علی رغم اینکه استاد از لحاظ علمی در سطح بالایی قرار داشت و دکتری خود را از یکی از دانشگاه های مطرح جهان اخذ کرده بود؛ ولی با این اوصاف تدریسش را انجام می داد و هیچ کس هم متوجه درس نمی شد و دانشجو شب امتحان به چالش کشیده می شد.

در کل برای برخی از اساتید اصلا مهم نیست که آیا دانشجو درس را فهمیده است یا خیر، چرا که عقیده دارند دانشجو خودش باید دنبال مطلب برود و بفهمد، ولی به نظر من این شیوه غلط است و حداقل باید یک زمینه ای توسط استاد بیان شود تا بعد دانشجو به دنبال فهم بهتر برود.

احساس میکنم مسئولین نیز بر این مشکل واقف هستند اما بعید می دانم اقدامی در این رابطه صورت گیرد چون آن چیزی که برای دانشگاه مهم است مدرک و اعتبار استاد است نه اینکه آیا این استاد توانایی انتقال مفاهیم را دارد یا خیر.

در یکسال گذشته برای شما بعنوان یک نخبه دانشگاهی چه شرایط خاصی نسبت به سایر دانشجویان وجود داشت؟

از لحاظ امکانات که هیچ تفاوتی بین من و فردی که رتبه خیلی بالاتری داشت وجود ندارد، و بطور خلاصه هیچ حمایتی انجام نشد.

تنها تفاوت ما با سایرین در نمره هایمان مشخص می شود، علی رغم اینکه من بشخصه اعتقاد دارم نمره نیز سطح علمی افراد را مشخص نمی کند. کما اینکه خودم در ترم اول معضلی که داشتم این بود که با وجود اینکه سطح علمی بالا در نوشتن و پاسخگویی کتبی مشکل داشتم و این مسئله نمراتم را تحت تاثیر قرار می داد.

تا چند روز آینده انتخاب رشته‌ داوطلبان آزمون سراسری ۹۴ شروع می شود چه توصیه هایی برای داوطلبان در امر انتخاب رشته دارید؟

یکی از بزرگترین مشکلاتی که ما در مسئله کنکور داریم همین انتخاب رشته است، چون به داوطلبان در مورد رشته ها هیچگونه اطلاعی از قبل داده نمی شود. و داوطلبان صرفا براساس آن چیزی که می‌بینند تصمیم گیری می کنند در حالی که عمق رشته ای که میخواهند انتخاب کنند را نمی دانند.

من به جرات می گویم، خودم چون رتبه ام تک رقمی بود، رشته برق دانشگاه شریف را انتخاب کردم.

شاید اگر در سال های دبیرستان از من سوال می شد چه رشته ای را انتخاب خواهی کرد می گفتم مکانیک، حتی در دبیرستان به دلیل اینکه در درس الکترونیک ضعیف بودم تصور هم نمی کردم رشته برق را انتخاب کنم.

عامل اصلی انتخاب رشته را علاقه می دانید یا جایگاه اجتماعی؟

بشخصه در زمینه انتخاب رشته زمینه کلی رشته برق را در نظر گرفتم و چون علاقه زیادی به ریاضی داشتم و زمینه کلی رشته برق نیز ریاضی است این رشته را انتخاب کردم و الان که وارد آن شدم کم کم علاقه نیز پیدا کرده ام.

به هر حال به نظرم اگر کسی انتخاب رشته هم کرد و از انتخابش پشیمان بود یا باید خطر کند و رشته دیگری انتخاب کند یا باید به قول معروف با رشته اش بسازد.

با این تفاسیر اگر به گذشته بازگردید امکان دارد رشته دیگری انتخاب کنید؟

نه؛ بطور کلی الان از رشته ام راضی هستم و اگر به عقب هم بازگردم همین رشته را انتخاب می کنم.

و به عنوان آخرین سوال؛ چه معضل اساسی در دانشگاه دیدید که به نظرتان مسئولین باید در مورد حل آن اقدام کنند؟

یکی از معضلات اساسی که خودم هم با آن رو به رو بوده ام این است که ما در دانشگاه فقط درس می خوانیم و پروژه های عملی یا بسیار کم است یا خود دانشجو باید دنبال آن رود و از 100 نفر نامه بگیرد تا بتواند پروژه ای انجام دهد.

در حالی که به نظرم دانشگاه ها به خصوص رشته های مهندسی باید بیشتر به مقوله پروژه های عملی رو بیاورند؛ چرا که دانشجو حداقل تا سن 26 -27 سالگی در حال درس خواندن است. و بعد وارد بازار کار می شود و تا تجربه بدست آورد خیلی از زمان را از دست داده است.

به نظرم خیلی بهتر است که در محیط دانشگاهی به کار عملی نیز پرداخته شود تا دانشجو تجربه لازم را بدست آورد.