نمایندگان باید از ظریف می‌پرسیدند وضعیت اقتصادی ما چه فرقی کرد؟!

محمد عرب، دبیر تشکیلات جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه گلستان در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در گرگان، با اشاره به متن پیش نویس قطعنامه شورای امینیت و بند سه ضمیمه B آن گفت: این قطعنامه نه تنها روند قانونی مجلس و حکومت را زیر سئوال می‌برد؛ بلکه خطوط قرمز نظام و انقلاب را نیز به شکلی بسیار جدی تهدید می‌کند و نظام را به پرتگاهی می‌کشاند که گذر از آن ناممکن به نظر می‌رسد، جایی که ماهیت انقلاب زیر سئوال می‌رود.

عرب تصریح کرد: مسئولان دولتی باید اقدامی کنند تا کشور در چنین موقعیتی قرار نگیرد، هم مجلس و هم شورای امنیت موظفند نگذارند چنین توافقی صورت بگیرد آنان باید به متن اصلی جمع بندی مذاکرات رجوع کنند به توضیحات شفاهی که توسط ظریف و صالحی و یا حتی دیگران بیان شد، اعتنایی نکنند.

وی تاکید کرد: دولت ایران نباید به زیاده خواهی‌های طرف‌های غربی پاسخ مثبت دهد. واضح است که غربی‌ها زیاده خواهی‌هایشان را تا آنجا که ماهیت نظام را تغییر دهند ادامه خواهند داد، از جمله این زیاده خواهی‌ها و عبور از خطوط قرمز مسئله تحریم موشک‌های بالستیک و آزمایش‌های موشکی است که در تضاد با جمع بندی مذاکرات است و نشان از زیاده خواهی آنان دارد که در قطعنامه و حتی جمع بندی مذاکرات بعد از هشت سال عملا از این خط قرمز عدول خواهد شد.

دبیر تشکیلات جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه گلستان خاطرنشان کرد: مسئله دیگر آنکه با وجود نامه نگاری‌های جمعی از نمایندگاهان مجلس مبنی بر توقف مذاکرات و جلوگیری از ذوق زدگی، با این حال در روند مذاکرات تغییری ایجاد نشد.

ذوق زدگی‌های پیش از موعد به دور از منطق سیاسی است/ هر که توافق را تبریک می‌گوید با از متن بی اطلاع است یا از منافع ملی!

وی افزود: این ذوق زدگی‌ها و تبریک‌های پیش از موعد تنها باعث بوجود آمدن جوی احساسی و به دور از منطق سیاسی خواهد شد. آن‌ها که زودتر از موعد تصویب، توافق را تبریک می‌گویند یا از متن توافق خبر ندارند و یا از منافع ملی اطلاعی ندارند که در هر دو صورت کارشان اشتباه است.

عرب در پایان به حضور ظریف و صالحی در مجلس شورای اسلامی اشاره کرد و گفت: اگر به عنوان نماینده دانشجویان در مجلس حضور داشتم از آقای ظریف می‌پرسیدم چه شد که فکر کردید مذاکره با آمریکا می‌تواند ما را به لحاظ اقتصادی و تسحیلاتی به جلو ببرد و آیا به آنچه که در ابتدا انتظار داشتید، دست یافتید؟ وضعیت اقتصادی اکنون چه فرقی کرد و یا چه فرقی خواهد کرد؟ الحق و والانصاف چه آینده‌ای را برای چنین مذاکره‌ای متصور هستید؟