گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو» - یادداشت دانشجویی*؛ آقای روحانی گمان می کنم شما فراموش کرده اید که ریئس جمهور ایران هستید نه نماینده مردم دنیا. در زمانی که رهبر انقلاب همه مردم ایران را به متانت و آرامش دعوت کرده اند، شما دم از موفقیت بزرگ می زنید، این در حالیست که طرف مقابل ما حتی در عمل به رفتارهای یک شبه خود نیز صادق نبوده است چه برسد به ۶ ماه آینده؛ که فقط خدا می داند آنها چطور قصد دغل بازی دارند؟!
آقای روحانی نکند ۲۴ خرداد را فراموش کرده اید، مردم شما را انتخاب کرده اند تا دردی از دردها و غصه ای از غصه هایشان را بکاهید، درد و غصه ای که نه فقط به خاطر تحریم و عملکرد دولت قبل حادث شد بلکه به دلیل تفویض مسئولیت های مهم به کسانی که مردم و مرغ همسایه را غاز می بیند تشدید می یابد.
رییس جمهور محترم! تعجب می کنم که چطور در میان این همه ابراز علاقه مندی به مردم کشورمان و اهمیت به نشاط آنها که این روزها علی الظاهر به دغدغه اصلی تان تبدیل شده است، ۲۰ ایرانی غمگین و عزادار را فرموش کرده اید و حتی تسلیت کوچکی هم خانواده های آنها نگفته اید؟ نکند این ۲۰ عزیز را هموطن نمی دانید؟ یا چون از دست رفته اند در نشاط ملت شریک نیستند! شاید آن ها را در سرمستی دهشتناکتان از برجامی که هنوز فرجام آن ناپیداست از یاد برده اید؟
جناب آقای روحانی! مردمی بودن به این معنا تعبیر می شود که وقتی در میان جمعی از مردم حتی در غیاب شما نامتان آید به نیکی یادتان کنند و آن قدر جنابتان را در غم، فقر و مشکلات خود سهین بدانند که کوچکترین فاصله ای با شما احساس نکنند؟ به راستی آیا اینگونه است؟
نکند این را هم فراموش کرده اید که اقتصاد ما، ده روزه حل نشده و حتی تعداد جوانان بیکار ما از قبل هم بیشتر شده اند؟ حالا که فرصتی پیدا کرده اید که به لطف قوانین پیچ در پیچ بین المللی تا ۵ یا ۶ ماه دیگر باید انتظار بکشید، اگر زحمتی نیست کمی به فکر حل مسایل خرده ریز داخلی باشید تا شاید فقط یک شب هم که باشد مستضعفان این مملکت هم با دلی پر امید و خیالی آسوده به خواب بروند.
طیبه علی مرادی، مسئول واحد خواهران بسیج دانشجویی دانشگاه ایلام
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.
واقعاً اگه به بنبست رسیدید م کاری ازتون برنمیاد لطفی درحق مردم کنیدو انصراف بدید تامردم از این بیشتر بدبخت تر نشدن .