به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ به نقل از پایگاه اینترنتی 247 وال استریت، تا قبل از انقلاب اسلامی 1979، شرکت ایران ایر به احتمال قوی بزرگترین شرکت هوایی در خاورمیانه بود. این شرکت با برخورداری از بوئینگ های 747 خود پروازهای 11 ساعته به شهرهایی همچون نیویورک داشت. از زمان پیروزی انقلاب تاکنون یکی از این بوئینگ های 747 که در سال 1977 به ایران تحویل شده بود همچنان فعال است، اما نه به مقصد نیویورک.
اکنون لغو تحریم ها علیه ایران فرصتی را در اختیار شرکت ایران ایر و دیگر شرکت های هوایی این کشور قرار خواهد داد تا قطعات و هواپیماهای جدید را این بار نه از بازار سیاه، بلکه به صورت رسمی خریداری نمایند.
گفته می شود شرکت های هواپیماسازی بوئینگ و ایرباس در بین اولین منتفعان از توافق هسته ای اخیر قرار دارند. یک مقام سازمان هواپیمایی کشوری ایران گفته که این سازمان بازسازی ناوگان هوایی را در دستور کار خود قرار داده است.بر اساس منابع داخلی ایران این کشور برای نوسازی ناوگان هوایی خود سالانه 80 تا 90 فروند هواپیمای مسافربری از شرکت های بوئینگ و ایرباس خریداری خواهد کرد. بر اساس این گزارش ها، ایران در یک دهه آینده به 400 تا 500 فروند هواپیما به ارزش حداقل 20 میلیارد دلار نیاز خواهد داشت.
متوسط عمر 5 بوئینگ 747 که همچنان در ناوگان هوایی ایران ایر مشغول به کارند، 36 سال است. از 84 ایرلاین فعال در جهان ایران ایر از جهت عمر هواپیماهایش رتبه هفتاد و نهم را داراست. این شرکت همچنین از ایرباس های ای 300 استفاده می کند که اولین جت های تجاری ساخته شده توسط شرکت ایرباس هستند و عمر متوسط آنها نیز به حدود 30 سال می رسد.
علاوه بر ایران ایر، 15 مجموعه دیگر متولی انجام پرواز (از جمله نیروی هوایی و دولت ایران) در این کشور وجود دارد که همگی نیاز به نوسازی ناوگان خود دارند.
ایران احتمالا می خواهد ناوگان هوایی خود را نوسازی کند، اما هم بوئینگ و هم ایرباس سیاهه ای از سفارشات خرید را دارند که ممکن است تحویل آنها تا ده سال طول بکشد.
احتمالا ایران تلاش خواهد کرد تا بدون نوبت از این شرکت ها خرید کند، اما برآورد ها مبنی بر نیاز ایران ایر به خرید 100 فروند هواپیمای جدید احتمالا اغراق آمیز است. حتی اگر ایران بخواهد این تعداد هواپیما بخرد، نه بوئینگ و نه ایرباس نمی توانند این تعداد هواپیما تولید کنند.
به علاوه، اقتصاد ایران تحت کنترل دولت قرار دارد، و هرچند شرکت های هواپیمایی ممکن است بخواهند برای رقابت با شرکت هایی نظیر امارات و قطر ایرویز و اتحاد هواپیماهای جدید بخرند، اما احتمالا از نظر دولت رقابت یک شرکت ایرانی با این 3 شرکت بزرگ هوایی خاورمیانه چندان دارای اولویت نیست.