توسط محققان دانشگاه هایتک کرمان صورت گرفت؛
به گزارش «خبرگزاری دانشجو» از کرمان، محققان دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان با پشتیبانی مادی و معنوی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران (بنیاد ملی علم ایران) مطالعه تولید نانوپارتیکل‌های بیوپلیمری لود شده با کارواکرول و اثر ضد سرطانی آن‌ها بر روی سلول‌های سرطان معده را انجام دادند.
شهریار شاکری مجری این طرح در این خصوص گفت: سرطان معده یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در مردان می‌باشد که بدلیل عوامل ژنتیکی، مصرف زیاد نمک، نگهدارنده‌های غذایی، سیگار و الکل ایجاد می‌شود؛ این سرطان اکثرا بدلیل رژیم غذایی نامناسب ایجاد شده و شیمی درمانی نیز یکی از راه‌های درمان آن می‌باشد.
این پزوهشگر ادامه داد: البته این شیوه درمان دارای عوارض جانبی زیادی برای بیمار بوده و از این رو امروزه برای جلوگیری و درمان اکثر بیماری‌ها از اسانس‌ها و یا عصاره‌های گیاهی با خاصیت آنتی اکسیدانتی و ضد سرطانی استفاده می‌شود.
وی تصریح کرد: برای مثال کارواکرول که از گیاه مرزه استخراج می‌شود دارای اثرات ضد سرطانی بوده، اما حلالیت آن در آب پایین می‌باشد. از این رو در این تحقیق هدف استفاده از نانوپارتیکل‌های بیوپلیمری می‌باشد که بتوانند کارواکرول را در داخل خود کپسوله کرده و با کنترل آزاد سازی آن، حلالیت و اثر ضد سرطانی آن را بر روی سلول‌های سرطان معده افزایش دهند. نتایج این تحقیق نشان دادند که نانوپارتیکل‌های بیوپلیمری تولید شده از روش نانوپرسیپیتاسیون مقدار زیادی از کارواکرول را در داخل خود انکپسوله کرده و اندازه آن‌ها ۴۲±۱۳۲ نانوم‌تر می‌باشد.
این محقق در ادامه گفت: رهاسازی کارواکرول از نانوپارتیکل‌های تولید شده نیز بطور کامل کنترل شده می‌باشد. همچنین بررسی‌های کشندگی نانوپارتیکل‌های حاوی کارواکرول بر روی سلول‌های سرطان معده نشان داد که قابلیت کشندگی کارواکرول بدام افتاده در نانوپارتیکل‌ها در مقایسه با کارواکرول آزاد بسیار افزایش یافته است. نتایج این تحقیق نشان دادند که نانوپارتیکل‌های بیوپلیمری قابلیت بدام انداختن کارواکرول را دارند و اثرات ضد سرطانی کارواکرول بدام افتاده بطور قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا کرده است؛ همچنین در آینده بدام کپسوله کردن کارواکرول همراه با داروهای شیمی درمانی در داخل این نانوپارتیکل‌ها می‌تواند به درمان بهتر سرطان معده کمک کند.
ارسال نظرات