میلاد خدری مدیر مسئول نشریه صدای دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو اظهار داشت: نشریه صدای دانشجو قویترین نشریه دانشجویی استان خوزستان است که در طی سالیان گذشته توانسته صدای واقعی دانشجویان باشد.
وی افزود: مسئولان دانشگاه به هیچ عنوان تحمل صدای مخالف را ندارند و با پرخاشگری جواب دانشجویان را میدهند و نشریات منتقد را بسته و حق نوشتن را از دانشجویان سلب میکنند.
خدری بیان کرد: بر خلاف ادعای «زنده باد مخالف من» در همین چند ماه اخیر با فشار مسئولان، دو نشریه دانشجویی «تلنگر» و «یه خط در میون» کاملا لغو مجوز شده و نشریه «صدای دانشجو» تا یک سال توقیف شده است.
وی با اعتراض شدید به این حکم صادره گفت: این حکم کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه شهید چمران غیر قانونی و ناعادلانه است.
خدری تصریح کرد: سرپرست دانشگاه در چیدمان افراد دقت کند و از افرادی که عینک سیاسی ندارند و تحمل نقد را دارند بهره بگیرد.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گفت: نشریات انجمن اسلامی را به استناد ماده ۳۸ آئین نامه نشریات دانشگاهی محکوم کردند و این خنده دار و نشانگر بیاطلاعی و شاید بیاعتنایی مسئولان دانشگاه به حقوق دانشجویی است و استناد به ماده ۳۸ برای محکوم کردن انجمن اسلامی دانشجویان نشان از عدم اطلاع مسئولان است و توصیه میکنیم مسئولان برای یک بار هم که شده آئین نامه نشریات دانشگاهی را مطالعه کنند.
وی بیان کرد: ستاره دار کردن نشریات منتقد در صورتی انجام میشود که دفتر نشریات دانشگاه تخلفات زیادی انجام داده و معاونت فرهنگی و معاونت دانشجویی به کرّات بدون مجوز ویژه نامه و نشریه انتشار دادهاند که تخلف آشکار است.
خدری گفت: آشکار است که حکم کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه، سیاسی و برای خفه کردن صدای مخالف است و هر سه نشریه انجمن اسلامی دانشجویان بخاطر انتقاد از مسئولان توقیف و تعلیق شدند و ماده ۳۸ پوششی برای اقدامات سرکوب گرایانه معاونت فرهنگی است.
مدیر مسئول نشریه دانشجویی صدای دانشجو گفت: هر نشریهای که مخالف معاونت فرهنگی دانشگاه شهید چمران باشد یا سهمیهاش را میبندند یا به دلایل واهی آن را از سر راه خود کنار میزنند و بالعکس نشریات مجیزگو از امتیازات ویژهای برخوردارند.
وی با اشاره به اینکه ۳ ماه است که جلسه کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه برگزار نشده گفت: ظاهرا هدف مسئولین از این تعلل، وقت کشی است.
خدری در پایان گفت: با تعلیق و توبیخ و برخوردهای خلاف اخلاق نمیشود فضای عقلانی درست کرد و دانشجویان به اندازه کافی اهرمهای لازم برای پی گیری خواستههای مشروع شان را دارند و جنبش دانشجویی رفتارهای غیر اخلاقی برخی افراد را تحمل نخواهد کرد.