کد خبر:۴۴۶۷۴۱
شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی  بم: 

دیپلمات‌ها به جای دل‌بستن به «غلط‌های اتفاقی» دغدغه‌ کشف حقایق فاجعه‌ منا را داشته باشند

شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی شهرستان بم در بیانیه‌ای نوشت: حضراتی دوست دارند خود را پرفسور دیپلماسی! معرفی کنند، به جای دل‌بستن به «غلط‌های اتفاقی» در راهروهای سازمان ملل، دغدغه‌ کشف حقایق فاجعه‌ منا را داشتند. 

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از کرمان؛ شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی شهرستان بم در واکنش به دست دادن محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران با اوباما، رئیس جمهور آمریکا در بیانیه‌ای اعتراضی نوشت: شاید اگر حضراتی دوست دارند خود را پرفسور دیپلماسی (!) معرفی کنند به جای دل‌بستن به «غلط‌های اتفاقی» در راهروهای سازمان ملل، دغدغه‌ی کشف حقایق فاجعه‌ی منا را داشتند، دیگر نیازی نبود تا ظریف برای اخذ مجوز سفر مقامات ایرانی به خاک عربستان، این چنین خفت‌بار مقابل شیوخ کویتی زانو بزند و التماس کند. 


متن کامل این بیانیه به شرح زیر است: 


اقدامات نادرست در رویکرد برون مرزی دولت یازدهم انگار تمام شدنی نیست؛از بحث ناتمام و مملو از سول برجام، تا کمرنگ شدن نقش دستگاه دیپلماسی در مسئله فلسطین به عنوان مسئله اول جهان اسلام، از دلهره و ترس از ورود به مسائل یمن، تا واکنش‌های ضعیف و ناکارآمد در برابر فجایع مسجد الحرام و صحرای پرماتم منا، همه و همه مجموعه‌ای از اقدامات دولت در بیرون از مرز هاست. 


آقای رئیس جمهور قرار بر این بودکه به پاسپورت ایرانی تکریم ببخشید، تکریم پاسپورت را نخواستیم، حداقل برای سه وزیرخود که می‌خواستند به عربستان بروند تا به اوضاع منارسیدگی کنند، ویزا می‌گرفتید تا مجبورنباشید نزد امیرکویت زانو زده و او را واسطه برای گرفتن ویزای سفر یکی ازمقامات ارشد خود به عربستان کنید. 


انگارهنوز یاد نگرفتیدکه دشمنان اسلام با نرمش سرتعظیم فرود نمی‌آورند و هرقدر که سازش نشان دهید، پرروترشده تاکار به جایی رسیده است که وزیرامورخارجه عربستان ایران راتهدیدبکند، آخرذلت تاکی! 


 به نظر می‌رسد دیپلماسی دولت آنچنان هم موفق نبوده است، عزت ملی خدشه دار شده و صد‌ها تن از اتباع ایرانی در سرزمینی بیگانه و توسط دولتی متخاصم به خاک و خون کشیده شدند، دیپلماسی لبخند نتیجه‌ای جز حراج عزت و آبروی ملی، و کشته شدن گروه-گروه ایرانی‌ها در ممالک دیگر نداشته است.

 

این حد از وادادگی مایه‌ی تحیر است! آش آنقدر شور شده که حتی رژیم بی‌سر و پای سعودی هم برای ما خط و نشان می‌کشد و از تحویل دادن پیکرهای مطهر اتباع ما سر باز می‌زند. 


پس از توافق وین هم نه تنها رفتار خصمانه آمریکایی‌ها پایان نیافته، بلکه بر شدت زیاده خواهی‌های آن‌ها افزوده شده است و اینجای تاسف دارد که آقای ظریف با این عمل خود پازل آمریکا را تکمیل کرد و فضایی برای بهره برداری‌های رسانه‌ای آمریکا فراهم آورد. 


این رفتار نابجا از سوی ظریف برخورد جدی ساختار نظارتی نظام یعنی مجلس شورای اسلامی را می‌‎طلبد؛ هنوز اتفاق خاصی رخ نداده است که عده‎ای به راحتی ساز عادی سازی ارتباط با امریکا را کوک کنند.

 

تنها یک توافق هسته‎ای تایید نشده بین ایران و امریکا در مرحله تدوین حاصل شده که در مسیر ۱۵ ساله اجرا، مشخص نیست به چه سرانجامی خواهد رسید. 


اکنون حکایت برخورد تصادفی ظریف با اوباما در راهروی سازمان ملل است. شاید چنین ادعائی برای مخاطب عوام قابل پذیرش باشد اما برای افرادی که با بالا و پائین ساختمان UN و شیوه تردد توام با اسکورت سنگین روسای جمهور آمریکا آشنا هستند چنین توجیهی قابل پذیرش نیست. 


اما سوال بی‌پاسخ افکار عمومی و کار‌شناسان این است:

 

درست و در میانه‌ی بحران منا، و درحالی که بسیاری از مردم این سرزمین داغدار و عزادارند، ضرورت دیدار با مقامات شیطان بزرگ چیست؟ 


شاید اگر حضراتی دوست دارند خود را پرفسور دیپلماسی (!) معرفی کنند به جای دل‌بستن به «غلط‌های اتفاقی» در راهروهای سازمان ملل، دغدغه‌ی کشف حقایق فاجعه‌ی منا را داشتند دیگر نیازی نبود تا ظریف برای اخذ مجوز سفر مقامات ایرانی به خاک عربستان، این چنین خفت‌بار مقابل شیوخ کویتی زانو بزند و التماس کند.

 

التماسی که البته نتیجه‌ای هم نداشت و علی جنتی همچنان منتظر صدور ویزا از سوی رژیم سعودی برای سفر به سرزمین عربستان باقی مانده است و این نتیجه‌ی‌‌ همان سیاستی است که حضرات آن را «سیاست تنش‌زدایی» می‌نامند. 


دیپلمات‌های کشورمان در مقابل برخورد مستکبرانه رژیم جنایتکار و قرون وسطایی آل‌سعود، موضع بسیار ضعیف و دست پائینی داشتند که نه فقط در سطح و تراز ملت مسلمان و انقلابی ایران نبود، بلکه تصویری غیرواقعی و اهانت‌آمیز نسبت به نظام و مردم غیور ایران را به نمایش می‌گذاشت! این در حالی است که پیش از این، آقای دکتر روحانی درباره توافق ژنو گفته بود؛ «توافق ژنو یعنی تسلیم قدرت‌های بزرگ در برابر ملت بزرگ ایران»! و سوال این است که اگر اینگونه بوده و هست، چرا رژیم دم‌دستی و دست‌نشانده‌ای مانند رژیم آل‌سعود تسلیم نشده و رجز متکبرانه می‌خواند؟ و اگر مانند گذشته از موضع قدرت با آمریکا و متحدانش روبرو می‌شدیم، آیا رژیم نوکرصفت و میهمان‌کشی مانند آل‌سعود جرأت عرض‌اندام داشت؟! 


تا اینکه فرمایشات مدبرانه رهبر مسلمان و مظلومان جهان از موضع قدرت و بصیرت، لبیک آمیخته با خشم انقلابی مردم را همراه داشت، مردمی که در اقصی نقاط ایران و جهان آماده بودند تا مقتدا و مرادشان اتمام حجت کند و گوش به فرمان او، آل سعود را که تا گردن در منجلاب جهل، غرور و ظلم خویش فرو رفته است، نیست و نابود کند و به تاریخ بسپارد اما این کوه شجاعت و صبر، به اتمام حجتی کفایت کرد و‌‌ همان کافی بود تا بنای کاخ لرزان ملک سلمان را بیش از پیش بلرزاند و بلافاصله برای رهبر عزیزمان امام خامنه‌ای (مد) پیام تسلیت بفرستد. 


ما دانشجویان انقلابی شهرستان دارالصابرین بم این اقدام وزیر خارجه را به شدت محکوم کرده و از مجلس شورای اسلامی تقاضا داریم تا وظیفه نظارتی خود را با جدیت تمام اعمال کند. 


و من الله توفیق/شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی شهرستان دارالصابرین بم

ارسال نظر
captcha
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
پربازدیدترین آخرین اخبار