گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- سید مسعود پرهیزگاری؛ دیدار ماندگار رهبر معظم انقلاب در ۲۰ مرداد ماه جاری، حاوی نکات و رهنمودهای جامعی از سوی مقام معظم رهبری به دانشگاه ها، تشکل های دانشجویی و سیاسیونی که قصد سوء استفاده از دانشجویان را دارند، بوده است.
رهبر انقلاب در بخش های پایانی سخنانشان با توصیه به تشکل های دانشجویی برای کار کردن روی مسائل منطقه ای و بین المللی از جمله قضایای یمن، عراق و سوریه، به نکته حساس ایجاد تشکل های یک بار مصرف در آستانه انتخابات در دانشگاه ها اشاره کرده و فرمودند: «تشکّل هایی هم هستند که مثل ظرف های یکبار مصرف، فقط برای انتخابات بهوجود میآیند؛ مصرفش فقط انتخابات است. بعضی از تشکّل ها اینجوری هستند؛ تشکّل را درست می کنند، خجالت هم نمی کشند بعضیها، می گویند هم که این تشکّل را درست کردیم برای اینکه در انتخابات فلانجا بهدردمان بخورد. خب بابا! اینکه اهانت به دانشجو است؛ نگاه ابزاری به دانشجو، آن هم دانشجوی نخبهای که حالا در یک تشکّل بنا است گرد بیاید، این اهانت به او است. مگر انتخابات چقدر قیمت دارد که انسان بهخاطر آن، دانشجو را تحقیر کند؛ آن هم دانشجوی نخبه را. این تشکّل ها را بنده اعتقادی ندارم و معتقد نیستم که اینها به نفع کشورند یا می توانند مفید باشند برای کشور؛ [تشکیل] آنها را توصیه نمی کنیم، لکن تشکّل هایی که واقعاً اسلامیاند، علاقهمندند و در خدمت انقلاب و اسلام و آینده کشورند، می توانند خیلی مفید باشند.»
با نزدیک شدن به روزهای پر شور انتخابات، دامنه شکل گیری این تشکل های نوظهور در دانشگاه ها بیشتر شده و شاهد تشکیل تشکل هایی هستیم که تا کنون نامی از آنها در بدنه دانشگاهی به گوش نخورده است.
دانشگاه آزاد یاسوج، در انتخابات مجلس شورای اسلامی سال ۹۰، شاهد جبهه گیری دو تشکل دانشجویی آن به نفع دو نامزد انتخاباتی یاسوج بود که انتصابشان در بین دانشجویان علنی شده بود.
به طوری که در انتخابات انجمن اسلامی دانشجویان این دانشگاه که در همان سال برگزار شده بود، ائتلاف های مختلفی شکل گرفت که هر کدام وابسته به یک نامزد انتخاباتی بوده و از سوی این نامزدها حمایت می شدند.
این اقدام دانشجویان و سیاسیون در دانشگاه آزاد یاسوج، با برخورد جدی مسئولان دانشگاه مواجه نشد و امروز به امری عادی در فضای دانشجویی تبدیل شده است.
در روزهای پایانی هفته گذشته، شاهد شکل گیری تشکل دانشجویی دیگری در فضای دانشگاه آزاد یاسوج بودیم.
تشکلی نوپا با نام «فرهنگ و سیاست» به دبیری یکی از دانشجویان سال بالایی دانشگاه که انتصابش به یکی از چهره های سیاسی استان بر کسی پوشیده نیست.
شکل گیری این تشکل دانشجویی در این موقعیت زمانی و توسط چنین اشخاصی، علامت سوالی را برای شنونده ایجاد می کند و ناخودآگاه به یاد سخنان ۲۰ مرداد رهبر انقلاب می اندازد.
این تشکل نوپای دانشجویی هفته گذشته با صدور بیانیه ای اعلام موجودیت خود را به طور رسمی رسانه ای کرد.
در بخش آغازین این بیانیه، خط مشی سیاسی و وابستگی تشکل نوپا به وضوح مشخص شده و نشان دهنده عدم استقلال سیاسی در مشی این تشکل دانشجویی است، شاخصه ای که مهم ترین تمیز دهنده تشکل های دانشجویی از تشکل های وابسته است.
« مردم ایران اسلامی برای زدودن کینه ها و دشمنی ها، نمایش دادن اسلام با چهره رحمانی اش، ایران با چهره عقلانی اش، انقلاب با چهره انسانی اش و نظام با چهره عاطفی اش، پای صندوق رای آمدند و موجب روی کار آمدن دولت تدبیر و امید شدند. با شکل گیری دولت اعتدال تغییرات اساسی در امور اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی شکل گرفت.
این بار پس از سالها امید در دل دانشجویان «جوانه» زد تا از روی کار آمدن جریان عقلانی استفاده کنند و فضای دانشگاه را به شور و نشاط دوران اصلاحات بازگردانند. به هر روی پس از آمد و شدهای فراوان از فروردین ۹۴ تصمیم به تاسیس تشکلی قانونی گرفتیم تا تحت لوای آن، نظریات، تفکرات و انتقادات اصلاح طلبانه خود را در جهت پیشرفت و تعالی جنبش دانشجویی دنبال کنیم.»
از تشکلی که خود را وابسته به جریان سیاسی خاصی بداند، انتظار استقال رأی و مطالبه گری دانشجویی نمی رود و بی شک آلت دست جریان های سیاسی وابسته خواهد شد.
در بخش دوم این بیانیه آمده است: « اما سرانجام (انجمن فرهنگ و سیاست) مجوز اولیه خود را کسب کرد تا با تکیه بر قانون و با حفظ استقلال خود، به دور از حمایت یا فشار بیرون از دانشگاه، با همت و همیاری دانشجویان، مسير رصد نقادان و دلسوزانه در حوزه فرهنگ با رویکرد تقویت غنای فرهنگ ایرانی و مشارکت فعال بدنه دانشجویی در حوزه سیاست با دیدگاه ناب اصلاح طلبی و با تکیه بر آرا و نظریات دانشجویان دانشگاه آزاد یاسوج اعلام موجودیت کند.»
که بخش اول بیانیه ناقض این بخش از آن می باشد و وقتی که انتصاب خود را به یک جریان سیاسی خاص اعلام داشتند، چگونه رصد و نقد دلسوزانه فرهنگی با مشارکت فعال دانشجویی را از این تشکل سیاسی می توان انتظار دانشت؟
در بخش دیگری از این بیانیه دو هدف اصلی تشکل نوپا مشخص شده و اعتلای تفکر اصلاح طلبی و عزت بخشیدن به جنبش دانشجویی را به عنوان اهداف خود انتخاب کردند.
که این جمله نیز مشخص کننده وابستگی سیاسی تشکل نوپا و عدم استقلال دانشجویی آنها می باشد؛ زیرا یکی از مهم ترین شاخصه های جنبش دانشجویی استقلال آنها از هر جریان سیاسی بوده و هست و هیچ گاه تشکل های وابسته و تاریخ مصرف دار نتوانسته و نمی توانند داعیه دار پرچم داری جنبش دانشجویی باشند.
توهین به بسیج دانشجویی در لفافه، از بخش های دیگر بیانیه این تشکل یک بار مصرف بود که در آن وجود بسیج دانشجویی را مانع ارایه نظرات انتقادی و مباحث فکری در دانشگاه دانست.
در بخش پایانی این بیانیه نیز به صورت غیر مستقیم به دست های پشت پرده در شکل گیری خود اشاره داشته و سیاسی کردن دانشگاه به نفع جریان های بیرون از دانشگاه را به عنوان خط مشی خود قرار دادند.
مساله ای که بارهای بار از سوی رهبر انقلاب و مسئولان وزارات علوم رد شده و بر جلوگیری از ورود سیاسیون به دانشگاه تأکید شده است.
حال هیأت نظارت بر تشکل های دانشجویی دانشگاه آزاد، با توجه به سخنان جدید رئیس دانشگاه آزاد کشور مبنی بر جلوگیری از ورود جریان های سیاسی به دانشگاه آزاد، وظیفه دارند از همین آغاز جلو انحراف در تشکل های دانشجویی را گرفته و نگذارند تشکل های یک بار مصرف فضای دانشگاه و آزاداندیشانه دانشجویان را به سمت جریان های سیاسی و وابسته بیرون از دانشگاه سوق بدهند.