به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، سعید گازرانی امروز در نشست «تمدن، بدون آب؟» که توسط دانشجویان ترقی خواه دانشگاه آزاد مشهد در دانشکده حقوق این دانشگاه برگزار شد،به مفهوم تاثیر توسعه در محیط زیست پرداخت و گفت: پس از انقلاب صنعتی تا سال 1970 زمانی که از مفهوم توسعه سخن گفته میشود تنها به تسریع رشد اقتصادی توجه میشود و به مابقی ملاکها توجه نمیشود.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد مشهد با اشاره به این موضوع که در یک دوره ۲۰۰ ساله شاهد آن بودیم که بازیگران اصلی کشورهای غربی بودند، خاطرنشان کرد: در این دوره ۲۰۰ ساله از انقلاب صنعتی تا سال ۱۹۷۰ تمام دغدغه اقتصادانان افزایش سود بود و برای رسیدن و افزایش این سود شروع به استعمار دیگر کشورها میکردند.
گازرانی با بیان این مسئله که کسب ثروت تا دهه ۷۰ مبنای حرکت بود، تصریح کرد: اقتصادانان در دهه ۷۰متوجه شدند راهی که رفتهاند چهره دیگری نیز دارد به همین دلیل تلاش کردند تا چهره دیگری را از اقتصاد جهان به نمایش بگذارند.
وی افزود: صاحبنظران در این دوره به این نتیجه رسیدند که راهی که تاکنون طی شده است نمیتواند مدل مناسبی برای توسعه باشد به همین دلیل عدهای به فکر بازبینی پورسه رفته شده افتادند.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد مشهد با بیان این نکته که در این دوره با مفهومی چون تخریب محیط زیست آشنا شدند، گفت: تنها دغدغه آن مدل ۲۰۰ساله این بود که مبنا، کسب سود بیشتر و بی توجهی به محیط زیست بود که همین مسئله منجر به سوزانده شدن بسیاری از جنگلها و آلوده شدن محیط زیست شد.
گازرانی در ادامه با بیان این مطلب که در میان کشورهای توسعه یافته آمریکا بیشترین گاز گلخانهای جهان را تولید میکند، تصریح کرد: در میان کشورهای جهان سوم نیز چین بالاترین گاز گلخانهای را تولید میکند و جالب این است که آفریقا علیرغم دارا بودن بیشترین ثروت و منابع ثروت کمترین گاز گلخانهای را تولید میکند.
وی تاکید کرد: از دهه ۱۹۷۰به بعد طی یک چرخش به این نتیجه رسیدند که اقتصاد تنها عامل توسعه کشور نیست بلکه توجه عواملی چون جامعه، فرهنگ و محیط زیست نیز توسعه پایدار را رغم میزند.
دولت توان مدیریت آب را ندارد
در ادامه قندهاری، معاون آب منطقهای خراسان رضوی به نقش تشکلها در مدیریت آب پرداخت و گفت: همه متوجه شدهایم که دولت توان مدیریت آب را ندارد. در گذشته اساس مدیریت آب در کشور ما در دست نهادهای غیر دولتی بود.
وی با یادآوری این نکته که در گذشته حتی معماری خانهها برگرفته از امکانات موجود و سازگار با منابع بود، بیان داشت: باید بپذیریم که بخشی از مدیریت آب را باید به مردم سپرد و آنان را در این راستا مشارکت داد.
قندهاری ناتوانی در تامین هزینهها، ناتوانی در دریافت آب بها، تمایل برای کاهش هزینهها و یارانهها را از جمله انگیزههای دولت برای مشارکت دادن مردم در این رابطه دانست و خاطرنشان کرد: ایجاد عدالت، کاهش تعرفههای آب برای هر خانوار، خدمات بهتر و هماهنگی بیشتر میان مردم از جمله دلایلی است که مصرف کنندگان میخواهند در مدیریت آب مشارکت کنند.