گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛ رهبر معظم انقلاب با "اعلام حرمت تقلید لهجه ی قومیت ها در صورت تمسخر لهجه"، به ریشه یابی این نقشه ی استعمار می پردازند: "غالب این شهرهایی که لهجه های آنها تقلید می شود، شهرهایی هستند که دارای مردم غیرتمندی هستند که در حوادث مهم صد سال پیش در مقابل دشمنان و مهاجمین ایستاده اند. این تصادفی نیست. این تقلید هم سابقه ندارد.
یعنی توی هیچ یک از این کتاب های ادبی و طنز و غیره ما ندیدیم که یک حرفی باشد که نشان دهنده ی تقلید لهجه باشد. این مالِ همین اواخر است؛ یعنی مثلاً از صد سال پیش به این طرف؛ یعنی از وقتی که کشور ما در مواجهه ی با این دشمنی ها قرار گرفته، یکی از مناطقی که ایستادگی سرسخت کرده، مناطق شمال است، منطقه ی گیلان، یکی از مناطق، منطقه ی خراسان است؛
یکی از مناطق، مناطق آذربایجان است. این ها آن جاهایی هستند که مردمش سرسختی و سلحشوری نشان دادند. اتفاقاً سعی شده است که همین ها از لحاظ لهجه در بین مردم سبک بشوند. یعنی تقلید می شود.( بیانات رهبر معظم انقلاب در جلسه ی درس خارج فقه درباره ی تقلید لهجه ی قومیت ها؛ ۳۱/۱/۱۳۸۹ )
و چرا توهین به قومیت ها؟
در هفته گذشته متاسفانه شاهد یک اشتباه بزرگ و دردناک از طرف یکی از برنامه های شبکه ۲ صدا و سیما به نام "فیتیله" بودیم.
در این برنامه چیزی که بسیار روشن است توهین عمدی یا غیر عمدی به مردم غیور آذری زبان کشورمان است.
حال باید با پیگیری از مراجع قانونی متوجه شد که آیا فکری پلید پشت این کار بوده، که در این صورت باید ریشه آن خشکانده شود ولی اگر اشتباهی فاحش است برخورد لازم و در شأن صورت بگیرد و این برخورد هم طوری نباشد که افراد دیگر در سالهای بعد به بهانه اشتباه کردن، جرأت خطا و یا توهین به قومیت ها که پیکان این تیر، وحدت و اتحاد مردم ایران را نشانه گرفته است، نداشته باشند.
اما سوالاتی وجود دارد که باید در رابطه با این موضوع به آنها فکر کرد:
آیا این توهین اتفاقی بوده و چیزی است که پشتوانه ندارد؟
آیا برخی به بهانه خندیدن، برای اقوام مختلف و برخی شهرها عناوین و القابی با هدف تمسخر اتلاق نمی‌کنند؟
آیا به بهانه شاد بودن بزرگان و اندیشمندان و صاحب نظران و مراجع تمسخر نمی‌شوند؟
آیا مردم مسلمان از دین خود بی اطلاع هستند و نمی‌دانند که تمسخر و استهزا طبق شرع حرام است؟
آیا برخی مردم که به گسترش جوک قومیتی دامن می‌زنند این همه جوک تمسخر آمیز و خلاقانه را ساخته و پرداخته افرادی بی سواد و از جهت وقت گذرانی می‌دانند؟
آیا نمی‌توان عموهای فیتیله ای را که عمری مردم و بچه ها را شاد کردند پس از عذر خواهی و برخورد با عوامل اصلی بخشید ولی به سادگی می‌توان از پروژه جوکسازی قومیتی گذشت؟
آیا باید در برابر جوک های قومیتی که یکی از نقشه های دشمنان کشور که چشم دیدن اتحاد و وحدت ایرانی را ندارند سازش کرد و نهی از منکری به این بزرگی و روشنی را ترک کرد؟
آیا این امر عادی است که به دلیل اشتباهی هرچند فاحش اما چند دقیقه ای و در برنامه ای غیر رسمی و برای کودکان، برخی عناصر در صدد تضعیف اصل نظام برآیند؟
اینها سوالاتی است که اگر ذره ای به آنها فکر کنیم می‌توان دست پشت پرده ای که وحدت را نشانه گرفته تا تفرقه بیاندازد و هدف خود را پی بگیرد شناخت و با اتحاد ایرانی آن را ریشه کن کرد.
تا کور شود هر آنکه چشم دیدن اتحاد ملت ایران را ندارد....
محمدرضا صابری-فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.