گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت*؛ یادداشت كوتاه پيش رو را با طرح چند سؤال آغاز مي كنم. رژيم آل سعود چه نفعي براي استقلال و حريت كشورش تاكنون ايفا كرده است؟ اين رژيم سلطنت طلب و خودكامه كه داعيه خادمي حريم امن الهي و پيامبر اعظم(ص) را دارد چه خدماتي را براي اسلام و جامعه مسلمين ارائه داده است؟ خاندان مستبد آل سعود و دولت آن چه منافعي را از كشور ايران در روابط ديپلماتيك تأمين كرده است؟ پاسخ به اين سؤالات و شايد ده ها سؤال ديگر مي تواند پرده از ماهيت واقعي اين حكومت دست نشانده، فاسد و ظالم بردارد.
به راستي حكومتي كه برآمده از رأي و نظر مردم نباشد و دست نشانده و مورد حمايت ابرقدرت هاي مستكبر و مستبد قرار داشته باشد اين حكومت نه به فكر احقاق حق مردم خود و خدمت به آنها بلكه به فكر راضي نگه داشتن اربابان خود از طرق مختلف خواهد بود. در چنين حكومتي رأي مردم اگر هم باشد فرمايشي و در حداقل تأثيرگذاري است.
مناصب حكومتي وراثتي واگذار مي شود و منابع طبيعي و ثروت ملي آن كشور صرف عيش و نوش پادشاهان، جانشينان آنان و شاهزادگان مي شود و برخي ديگر نيز توسط كشورهاي غربي به تاراج مي رود. در چنين حكومتي توليد جاي خود را به واردات مي دهد و اين كشور به يك وارد كننده بزرگ و وابسته كامل به كشورهاي عربي منطقه خليج فارس، كشورهاي غربي و آمريكا قرار مي گيرد.
پرواضح است كه در چنين شرايطي وجدان بيدار و آگاه علماء، نخبگان و برجستگان ديني و سياسي اين كشور، خود را از خفقان زياد بيرون آورده و به افشاگري عليه ظلم هاي اين رژيم پادشاهي و برپايي قيام مردمي براي اصلاح در روند حكومت كشورشان ميپردازند. مسلماً رژيم آل سعود كه غرق در فساد، تباهي و ظلم است اين بيداري را برنتافته و با در خطر بودن پايه هاي سلطنت خود به سركوب منتقدان و رهبران آنها و وضع قوانين سخت گيرانه براي جلوگيري از هرگونه اقدام مردم عليه اين حكومت روي ميآورد. اقدام اخير اين حكومت در به شهادت رساندن آيت الله شيخ نمر باقر النمر نيز بعد از گذشت دو سال از بازداشت اين عالم مجاهد و مظلوم را مي توان در همين رويكرد تحليل نمود.
از وضع سياسي، اقتصادي و اجتماعي مردم در داخل كشور عربستان كه بگذريم داعيه خادمي حرمين شريفين اين رژيم به ويژه در ايام سفر هاي حج عمره و تمتع گوش فلك را پر كرده است به گونه اي كه عده اي را از اظهارنظر و نقد دلسوزانه به دليل احتمال كاهش يا قطع سهميه حج مردم منصرف ميسازد و به اصطلاح تساهل و تسامح مي كنند.
اما واقعيت اين است كه ساخت و سازهاي زياد در اطراف حرم امن الهي در مكه مكرمه و مظلوميت قبر پيامبر(ص) و ائمه بقيع(ع) در مدينه از يك طرف و وقوع حوادث تلخ و ناگواري همچون سقوط جرثقيل در مسجدالحرام و كشته شدن هزاران زائر در حادثه منا از طرف ديگر نشان از سوء مديريت و كم تجربگي حاكمان و شاهزادگان جوان اين كشور دارد كه نه تنها از قصور خود اعلام شرمندگي و عذرخواهي نكرده بلكه ديگران را متهم به ايجاد چنين حادثه تلخي كرده و خود را همچنان خادم الحرمين مي دانند!.
از اين مسائل كه بگذريم نقش رژيم آل سعود در ايجاد تفرقه و سركوب مردم در كشورهاي اسلامي كه خواهان عزت، استقلال و آزادي حقيقي هستند برهيچ كس پوشيده نيست.
حمايت از حكومت فاسد پادشاهي آل خليفه در بحرين و سركوب مردم مظلوم و بي دفاع آن، حمايت از رژيم جعلي صهيونيستي و مشروع جلوه دادن غصب سرزمین فلسطین و کشته شدن و آواره شدن هزاران مرد و زن و کودک از سرزمین مادری خود، ایجاد و حمایت از کثیف ترین و خبیث ترین گروه های تکفیری و تروریستی همچون طالبان، القاعده و داعش و حمايت از تروريست ها و ايجاد درگیری، جنایت و ترور به ویژه در كشورهاي يمن، لبنان، عراق و سوريه و تلاش در جهت ایجاد تفرقه میان شیعه و سنی در دنیای اسلام و طرح موضوعاتی همچون هلال شیعی همه و همه پرده از ماهيت نفاق دولت سعودي برداشته و افکار پلید وهابيت حاكم بر اين دولت را در مبارزه جدی با عدم گسترش اسلام حقیقی در دنیا بیش از پیش نمایان ساخته است.
نكته ديگر تحليل پيرامون منافعي است كه از برقراري روابط ديپلماتيك ايران با كشور عربستان بدست مي آيد. ايران كشوري قدرتمند، مستقل، آزاد و داراي منابع طبيعي فراوان اعم از نفت، گاز و معادن مختلف، نيروي انساني كارآمد و موقعيت جغرافيايي مثال زدني مي باشد. ايران اسلامي با هدايت هاي امام گونه رهبر معظم انقلاب باشتاب به سمت پيشرفت و تعالي در عرصه هاي مختلف علمي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي و اجتماعي حركت مي كند تا بتواند الگوي موفقي از حكومت اسلامي را به دنيا عرضه كرده و تمدن نوين اسلامي را به وجود آورد.
اين پيشرفت و اقتدار ناشي از آن كه با پشتوانه وجود نعمت رهبري و پشتيباني مردم از ولايت ايجاد شده است دشمنان قسم خورده انقلاب را نيز وادار به اعتراف و ناتواني در برابر اعمال فشار و ضربه زدن به نظام ساخته است و جايگاه منطقه اي و بين المللي ايران اسلامي را بيش از پيش در بين كشورهاي منطقه و جهان به خصوص كشورهاي اسلامي تقويت نموده است. حال در چنين شرايطي كدام كشور و دولت از برقراري روابط با كشور ديگر سود مي كند؟ عربستان يا ايران؟!
مسلماً عربستان. ايران عزيز هم براي عربستان در حوزه اقتصادي سود دارد و هم فرهنگي. هم در زمينه سياسي در دنياي اسلام سود دارد و هم در عرصه علمي. اما عكس اين موضوع صادق نيست زيرا عربستان نه نفع اقتصادي براي ايران دارد چرا كه اگر داشت مانع كاهش قيمت نفت در اوپك به دليل فشار بر ايران و مردم نمي شد! و نه نفع سياسي، فرهنگي و علمي دارد چرا كه اين كشور پايين ترين سطح از اين حيث را به دليل وضع قوانين قرون وسطايي در حكومت شاهنشاهي خود دارد.
اكنون سؤال اساسي اينجاست كه بعد از شهادت رهبر عاليقدر شيعيان عربستان و اعتراض مردم انقلابي ايران به اين حادثه آيا رواست دولت عربستان به بهانه هتك كنسولگري هاي خود در ايران، روابط ديپلماتيك خود با ايران اسلامي سرافراز را قطع كند!!! يا دولت ايران مي بايست در اعتراض به عملكرد افراطي پادشاهان مستبد آل سعود در به شهادت رساندن آيت الله باقر نمر النمر و جنايت هاي ديگر اين رژيم اقدام به اخراج كاردار عربستان از كشورمان كرده و روابط خود را قطع نمايد؟
موضع لبخند در سياست خارجي دولت فعلي به بهانه تنش زدايي و برقراري ارتباط با همه كشورها شايد در برخي موارد بتواند به نتايج موفقي آنهم براساس احترام متقابل دست يابد اما مطمئناً در بسياري از موارد خلاف اصل حكمت، عزت و مصلحت در سياست خارجي جمهوري اسلامي است كه در موارد بسياري از جمله برجام و نقض پيمان هاي آشكار دولتمردان آمريكا در اين زمينه و قطع روابط ديپلماتيك عربستان با ايران به وقوع پيوسته است. در چنين شرايطي از دولت محترم انتظار مي رود شجاعانه، مدبرانه و عزتمدارانه همچون رهبري معظم انقلاب و مردم متدين انقلابي، مدافع حقيقي انقلاب اسلامي و آرمان هاي انقلاب در داخل و به ويژه در كشورهاي ديگر بوده و در شرايطي كه منطقه آماج حملات و درگيري هاي تروريستي عليه جبهه اسلام و مقاومت است موضع اقتدار خود را به موضع انفعال و عقب گرد در برابر حاميان اصلي تروريست ها تبديل نكند.
احسان عظيمي راد- عضو هيأت علمي دانشگاه
انتشار یادداشتها به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.