یادداشت/
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مهدی بلوکات دبیر اسبق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های کشور طی یادداشتی تأکید کرد که خطر اصلاح طلبان و لیست های مورد حمایت بی بی سی و اپوزیسیون خارج نشین، در این انتخابات را نباید ساده انگاشت.
متن کامل این یادداشت به شرح ذیل است:
دوستان و برادران عزیز
جوانان و دانشجویان انقلابی و فعالین محترم جبهه اصولگرایی
با سلام؛
حالا که تنها ۴ روز تا موعد انتخابات باقی مانده، بایستی بدون اتلاف وقت و پرداختن به مقدمات و حواشی، حرف‌ها و سخنان را، صریح و شفاف و بی پرده گفت.
خطر اصلاح طلبان و لیست های مورد حمایت بی بی سی و اپوزیسیون خارج نشین، در این انتخابات را نباید ساده انگاشت و علی الظاهر همه دوستان اصولگرا و انقلابی بر این مسئله اتفاق نظر دارند.
عملکرد دو ساله جریان مذکور هم گواه این مدعی است که خطوط قرمز گفتمان انقلاب اسلامی، برای برخی افراد و جریان ها چندان اهمیت ندارد؛ حتی اگر آن خطوط قرمز مسئله استقلال و عزت کشور باشد.
حالا هم که موسم انتخابات شده، گریزی از رقابت با ایشان نیست و در این مسیر، دوستان اصولگرا و جوانان و دانشجویان انقلابی چند راه بیشتر پیش رو ندارند.
راه اول اینکه سکوت کنند و تماشاگر صحنه انتخابات باشند که در اینصورت، ظلم به انقلاب و رهبری است. چرا که اگر جوانان انقلابی و فعالین اصولگرا، در چنین مقطعی حرف نزنند و با صراحت و شهامت وارد میدان نشوند، انقلابی بودن چه فایده ای خواهد داشت؟ حرف و عمل «به موقع» از چه کسانی باید سر بزند؟ واضح است که این راه، ناصواب و غیر منطقی است.
راه دوم اینکه جوانان انقلابی و فعالین اصولگرا، به میدان بیایند و از جریان انقلابی حاضر در رقابت انتخابات دفاع نمایند، اما صرفاً دفاع گفتمانی و سخن گفتن از کلیات و شاخص ها و ملاک ها و ...
خب، البته این راه شاید بد نباشد ولی کاملا حداقلی است. راهی است که نه تنها به شفاف شدن اوضاع برای مردم و عموم دانشجویان و جوانان کمکی نمی کند، بلکه بر غبار آلوده شدن فضا هم خواهد افزود.
بدین معنا، حرف زدن از کلیات و مبانی، بدون ارائه مصداق، شاید در ظاهر متفاوت با راه اول (یعنی سکوت) باشد، ولی در نتیجه تفاوت چندانی نخواهد داشت. چه اینکه رقیب هم، خود را مدعی گفتمان انقلاب اسلامی و خط امام می داند و شاخص ها و ملاک هایی را طرح می‌کند که در مقام نظر، بعضا قابل دفاع هم هست! پس این راه هم موضع گیری «به هنگام و به اندازه» نیست.
راه سومی که بخشی از فعالین اصولگرا و جوانان انقلابی در پیش گرفته‌اند، حمایت از لیست ائتلاف اصولگرایان، اما با منطق "۳۰-x" است که البته بازه تغییرات این عدد x بزرگتر از یک و کوچکتر از ۳۰ است!
رهروان راه سوم، با منطق‌ها و دلایل مختلف از جمله «حجت و تکلیف شرعی» برای خود، x های گوناگون تعیین می‌کنند و به لیست‌ها و مصادیق مختلفی می‌رسند.
در رابطه با این راه (راه سوم) نکاتی وجود دارد که خواهش می‌کنم، فعالین محترم اصولگرا و دانشجویان و جوانان انقلابی به آن توجه داشته باشند.
بدیهی است که هر کس مختار است به هر شخص یا هر لیستی و با هر منطق و هر حجتی رای بدهد. پس اجباری در کار نیست و جوانان محترم انقلابی و فعالین اصولگرا می توانند بر اساس تشخیص خود عمل کنند. اما این زمانی است که فقط پای رای شخص خودشان در میان باشد و نه بدنه اجتماعیِ انقلابی و عموم مردم و جوانان. این دوستان می‌خواهند به اطرافیان خود و افرادی که از ایشان مشورت می گیرند یا به ایشان رجوع می کنند چه بگویند؟
می خواهند لیست "۳۰-x" را که خودشان اجتهاد کرده‌اند ،به همه ارائه و پیشنهاد کنند یا لیست کامل ۳۰ نفره ائتلاف اصولگرایان را؟
اگر لیست "۳۰-x"را ترویج و تبلیغ کنند که خب، عملاً در جریان اصولگرایی وحدت شکنی کرده اند و این کار، عملی خلاف تکلیف و غیر منطقی است که دلایلش را در بخش های بعدی یادداشت عرض خواهم کرد.
اما اگر مردم و اطرافیان را به لیست کامل ۳۰ نفره ائتلاف اصولگرایان سفارش و ترغیب کنند، در حالی خودشان به این سفارش و ترویج اعتقادی ندارند، این هم کاری غیر اخلاقی و غیر قابل دفاع است.
در نتیجه، راه سوم هم به نتیجه ای مشابه راه های اول و دوم خواهد انجامید و این یعنی بی عملی، بدون موضع بودن و سکوت جریان انقلابی در بزنگاه انتخابات.
یک راه بیشتر باقی نمی ماند و آن هم راه چهارم است.
راه چهارم عبارت است از پذیرش منطقی، اعتقادی و قلبی لیست ۳۰ نفره ائتلاف اصولگرایان و دفاع جانانه و تبلیغ آن در سطح جامعه که البته در این اندک زمان باقی مانده، قدری سخت است.
قبول دارم که پذیرش همه مصادیق ۳۰ نفره ائتلاف اصولگرایان کار مشکلی است.
قبول دارم که عملکرد بخشی از ائتلاف فعلی در گذشته، به زعم بدنه اجتماعی اصولگرایی و انقلابی در مواردی مانند برجام و ... قابل دفاع نیست.
قبول دارم که این لیست می‌شد خیلی بهتر از این باشد؛ اما چاره چیست؟
دست روی دست بگذاریم تا مجلس ششم دیگری شکل بگیرد که دیگر مسئله‌اش نه تنها برجام، که اصل ولایت فقیه و اصل انقلاب و استقلال کشور بوده است؟
دست روی دست بگذاریم که جریان مسبب و حامی فتنه ۸۸ که می خواستند نظام را براندازی کنند، به قدرت برگردد و اسم رمز «برجام ۲» طرح و لایحه برای رفع حصر و تطهیر موسوی و کروبی و خاتمی بدهند؟
دست روی دست بگذاریم که جریانی که حتی حاضر به اعلام برائت از بی بی سی و انگلیس هم نیست زمام امور را در دست بگیرد؟
دست روی دست بگذاریم که جریانی که برای پیش بردن اهداف سیاسی‌اش حتی از گفتن دروغ هم ابایی ندارد زمام امور را در دست بگیرد؟
دست روی دست بگذاریم که این بار به جای قلب رآکتور اراک، در قلب و دهان انقلابیون و دلسوزان کشور سیمان و بتن بریزند؟
دست روی دست بگذاریم که برخی با قراردادهای غیرشفاف و محرمانه، صنعت نفت را دوباره از ملت بگیرند و به بیگانگان تقدیم کنند؟
دوستان و فعالین محترم اصولگرا و برادران عزیز انقلابی
خواهش می کنم بیاییم و قدری واقع بینانه تر و تکلیف مدارانه‌تر فضا را رصد کنیم.
حتی اگر تمام فعالین اصولگرا و جوانان انقلابی، بصورت اعتقادی و جهادی، و با جان و دل و تمام قوا، هم خود به لیست کامل ۳۰ نفره ائتلاف اصولگرایان رای بدهند و هم به میدان عمل بیایند و اطرافیان و بدنه اجتماعی انقلاب و عموم مردم را برای رای به لیست مذکور اقناع و توجیه و تشویق کنند، باز هم معلوم نیست پیروزی حاصل شود و جلوی نفوذ جریان سازش کار و غیر انقلابی به مجلس رفته شود!
چه رسد به شرایط موجود -که با کمال معذرت- برخی دوستان عزیزمان، گوشه عزلت گرفته و در اعتراض به نحوه چینش لیست، راهی دیگر در پیش گرفته‌اند و از ظرفیت بی بدیلشان استفاده نمی کنند.
با عرض پوزش، چرا برخی دوستانمان که در دوره قبل انتخابات مجلس یا ریاست جمهوری، با دل و جان و با دادن هزینه های بسیار بالای سیاسی و رسانه ای، خود را به آب و آتش می زدند که جریان مطبوعشان در انتخابات پیروز شود، امروز حاضر نیستند از آبرو و اعتبار خود برای جلوگیری از نفوذ جریان غیر انقلابی به مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان هزینه دهند.
دوستان عزیز، زمانی باقی نمانده است و وقت چه کنم، چه کنم و تردید نیست!
در این چند روز باقی مانده، حرف‌های چند پهلو و غیرشفاف، هیچ مشکلی را حل نمی کند و بایستی با صداقت و تمام قد از لیست کاندیداهای انقلابی حاضر در میدان انتخابات دفاع کرد.
این کار، دقیقا همان کاری است که رقیب‌مان به خوبی انجام می‌دهد و در تمام سطوح، حتی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام هم ابایی از طرح شفاف و بی چون و چرای مصداق و لیست مد نظر خود ندارد.
ولی در مقابل، برخی دوستان ما در فاصله چند روز مانده به انتخابات، همچنان درگیر مباحث فلسفی و نظری هستند که بالاخره حجت شرعی ما برای رای دادن چیست؟ هنوز بحث بر سر آن است که آیا از حمایت و نقش آفرینی امثال آقایان مصباح، موحدی کرمانی و یزدی برای ائتلاف ۳۰ نفره اصولگرایان، می توان به حجت شرعی رسید یا خیر؟
اگر بنا بر شناخت و حجت شخصی است و برخی دوستانمان می‌گویند که وقتی خودمان شناخت داریم، نیاز به تشخیص امثال آقایان یزدی، مصباح و موحدی کرمانی و سایر اعضای ائتلاف نیست، دیگر در جبهه اصولگرایی سنگ روی سنگ بند نمی شود و به تعداد همه آدم ها و افراد بایستی لیست داشته باشیم؟
در اینصورت دیگر کار جمعی و تشکیلاتی در حوزه سیاست معنی ندارد و هر کس برود و کار خود را بکند و ساز خود را بنوازد؟!
نکند خدای نکرده چون سلیقه و ذائقه و تشخیص امثال ما در لیست محقق نشده، راه تشتت و تفرقه در مقابل رقیب و دشمن متحد در پیش بگیریم و بدانیم که سکوت و کم عملی ما، به نفع جریان غیر انقلابی تمام خواهد شد.
در پایان مجددا از همه دوستان و برادران انقلابی خواهش می‌کنم قفل سکوت بشکنند و در بزنگاه این انتخابات راه بی عملی در پیش نگیرند و به میدان بیایند همچنان که در دوره قبل به میدان آمدند که در این اینصورت ان‌شاءالله نصرت و پیروزی همچون گذشته از آن جریان انقلابی خواهد بود و جلوی برخی انحرافات که از دو سال گذشته به کشور و مردم تحمیل شده است گرفته خواهد شد.
ارسال نظرات