به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، نشریه آنلاین 'europae' نوشت : روز یکشنبه 17 آوریل اعضای سازمان اوپک در دوحه گرد هم آمده تا به کاهش بهای نفت در بازارهای جهانی پایان بدهند. اما به دلیل عدم شرکت ایران در این نشست، اجلاس دوحه با شکست به کار خود پایان داد.
این نشریه افزود: اختلاف بین اعضای اوپک تازگی ندارد ولی عدم توانایی آنها در انجام اقدامات هماهنگ برای جلوگیری از کاهش بهای نفت باعث شده که قیمت این کالا در بازارهای جهانی از 100 دلار در هر بشکه در سال 2014 میلادی به 50 دلار در سال 2015 و سپس به 28 دلار در ماه ژانویه 2016 سقوط کند.
این نشریه نوشت: مشکلات داخلی در اوپک ، تورم پایین در اروپا، کند شدن اقتصاد چین و بروز برخی از تغییرات، پدیده گاز شیل در آمریکا و تنش های ژئوپلیتیک از جمله دلایل بهای نزولی نفت است .
درگیری های خاورمیانه و تنش های شدید این منطقه به نوبه خود به اختلافات دو عضو مهم اوپک یعنی ایران و عربستان آنچنان دامن زده که عملا دستیابی به توافق برای کنترل سقوط بهای نفت را برای تولیدکنندگان آن غیرممکن کرده است.
این نشریه افزود: دستیابی به توافق هسته ای و پایان گرفتن تحریم ها باعث نزدیکی ایران و امریکا و تقویت دولت حسن روحانی شده است. رئیس جمهور ایران درصدد است تا از فضای مناسبی که در صحنه سیاست بین الملل در ارتباط با کشورش بوجود آمده در جهت رونق اقتصادی جمهوری اسلامی بهره برداری کند و برای این کار به صدور نفت چشم دوخته است.
بنابراین نباید تعجب کرد که پنجمین تولید کننده نفت جهان در حال حاضر به هیچ وجه تمایلی به محدود کردن سقف تولید خود نداشته باشد.
این نشریه نوشت: تهران و ریاض در ارتباط با سوریه در مواضع کاملا مخالف یکدیگر قرار دارند. جمهوری اسلامی از بشار اسد به عنوان متحد خود دفاع می کند و دولت سوریه به تدریج موفق به تحکیم موقعیت خود و بازپس گرفتن مناطقی شده که به اشغال داعش درآمده بود. از سوی دیگر سعودی ها به حمایت لجیستیکی و نظامی از ' گروه های اپوزیسیون سوریه' مشغول هستند و به درستی مشخص نیست کدام گروه مورد نظر آل سعود باشد.
این نشریه افزود: در ارتباط با یمن نیز بار دیگر ایران و عربستان در برابر یکدیگر قرار گرفته اند : تهران ازحوثی ها حمایت می کند و دولت منصور هادی از حمایت شورای همکاری خلیج (فارس) که عربستان از اعضای آن است برخوردار می باشد. در عین حال روسیه و عربستان هر چند در صحنه سوریه در دو جبهه متضاد قرار دارند، اما در ماه فوریه 2016 توانستند به یک توافق مقدماتی برای جلوگیری از کاهش بهای نفت دست پیدا کنند. کاهش بهای نفت در بازارهای جهانی برای دیگر بازیگران مهم بین المللی نیز دارای پیامدهایی است .
این نشریه آنلاین نوشت: امریکا با تولید نفت شیل توانسته گام های مهمی در مسیر خودکفایی انرژی بردارد ولی همچنان از وارد کنندگان عمده نفت در جهان به شمار می رود و اقتصاد این کشور از ارزان بودن نفت منتفع می شود. اما نفت ارزان به ضرر بزرگترین متحد امریکا در منطقه خلیج فارس، یعنی عربستان سعودی تمام شده است. در عین حال افت بهای نفت به نفع اقتصاد چین بوده و به نفوذ اقتصادی و سیاسی پکن در افریقا نیز کمک کرده است. بنابراین واشنگتن می بایست بین چینی شدن هر چه بیشتر افریقا، ارجحیت دادن به روابط خود با عربستان یا ادامه نزدیکی با تهران یکی را انتخاب کند.