به گزارش گروه فضای اقتصادی خبرگزاری دانشجو، مصرف پروتئين در سطح خانوارها نشان مي دهد كه مصرف آن در 70 درصد افراد جامعه كمتر از مقدار توصيه شده و فقط 30 درصد از خانوارها بالاتر از حد توصيه شده پروتئين مصرف کرده اند.
مجید موافق قدیری در حاشیه جلسه هیات نمایندگان اتاق ایران با بیان اینکه دستيابي به امنيت غذائي در گرو تامين و تحقق سرمايه گذاري وافزايش توانائي هاي علمي، فضاي مناسب اجتماعي،ظرفيت و توان مديريتي است، گفت: امنيت غذائي محوراساسي رشد و توسعه ملي، كيفيت زندگي و استقلال اجتماعي و سياسي است و يكي از معيارها و ابزارهاي توسعه انساني است و توسعه انساني هم هدف است و هم مسير توسعه ملي.
رییس انجمن صنایع خوراک دام، طیور و آبزیان ایران اذعان داشت: طبق توصيه سازمان بهداشت جهاني در يك الگوي غذايي مطلوب، براي كشورهاي در حال توسعه، منابع تامين انرژي غذایی باید 15 تا 35 درصد از چربي،55 تا 75 درصد از كربوهيدرات ها حداقل10 درصد از پروتئين باشد. در كشور ما در تامين انرژي، سهم چربي حدود 30درصد، سهم كربوهيدرات ها حدود 60 درصد و سهم پروتئين حدود 10 درصد بوده است كه همگي در دامنة قابل قبول توصيه سازمان بهداشت جهاني قرار دارد.
وی اضافه کرد: در متوسط جهاني، 84 درصد انرژي ازمنابع گياهي و 16 درصد بقيه از منابع حيواني بدست مي آيد. اين نسبت در كشورهاي توسعه يافته 73درصد ازمنابع گياهي و 27 درصد از منابع حيواني است. در كشورما، حدود 90 درصد انرژي از فرآورده هاي گياهي و اندكيبيش از 10 درصد آن از منابع حيواني است كه حاكي ازضرورت افزايش تامين انرژي تغذيه اي از منابع حيواني است.
موافق قدیری با بیان اینکه گزارش کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران نشان داده متوسط عرضه سرانه پروتئين طي 15 سال اخير ( 79 الي 93) 95.2 گرم درروز بوده كه حدود 71 درصد آن از فرآورده هاي گياهي و 29 درصد از فرآورده هاي حيواني تأمين شده است، گفت: مقدار پروتئين عرضه شده از فرآورده های حیوانی از 17.5 گرم در سال 1368(شروع برنامه اول) به 33.2 گرم در روز در سال 1393 (سال چهارم برنامه پنجم) رسيده وداراي روند افزايشي بوده است.
عضو کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی ایران خاطر نشان ساخت: ميزان خود اتكايي در عرضه سرانه پروتئين طي سالهاي 79 الی 93 ، همراه با نوسان بوده كه بالاترين آن 89.1 درصد به سال 1384 و كمترين آن 61.1 درصد به سال 1387 اختصاص داشته و ميانگين 15 ساله ضريب خود اتكايي آن 75.5 درصد بوده است.
این فعال اقتصادی تصریح کرد: در بين كليه محصولات كشاورزي كه به طور مستقيم و يا غير مستقيم به مصارف غذايي مي رسند، گندم طي سالهاي 87 الي 93 با 38.3 گرم بیشترین سهم در عرضه سرانه پروتئين را در بين كليه محصولات كشاورزي به خود اختصاص داده و به تنهايي36 درصد كل محصولات كشاورزي را از نظر عرضه سرانه پروتئين تأمين شده است.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران ابراز کرد: اين ارقام حاكي از آن است كه عرضه سرانه انرژي و پروتئين در ايران از نظر كمي و در سطح ملي در مجموع مطلوب است، ولي از نظر منابع تامين آن نارسايي هاي كيفي وجود دارد كه بايد مورد توجه مسولين و دست اندركاران امنيت غذايي كشور و بويژه شوراي عالي سلامت و امنيت غذائي كشور در تنظيم سند ملي تغذيه و امنيت غذايي قرارگيرد.
موافق قدیری به نکته دیگری اشاره کرد و گفت: در ايران 36 درصد انرژي عرضه شده و 40 درصد پروتئين عرضه شده فقط از گندم تامين شده است (متوسط سال هاي1367 الي 1393) و 23 درصد از انرژي عرضه شده طي سال هاي 1387 الي 1393 به قند، شكر و روغن اختصاص داشته است. بنابراين 59 درصد انرژي عرضه شده از گندم، روغن، قند و شكر است و ميزان وابستگي غذايي اين مواد به واردات آنها به ترتيب 33 ، 95 و 50 درصد طی سالهای1387 الي 1393 بوده است.
وی ادامه داد: در مجموع 60 درصد انرژي عرضه شده و 70 درصد پروتئين عرضه شده از منابع توليد داخلي تامين شده است (متوسط سال هاي 1387 الي1393).
قدیری تاکید کرد: مقادير انرژي و پروتئين توصيه شده در سبد غذايي مطلوب كه توسط وزارت بهداشت برايسال 1391 اعلام شده است در مجموع: 2573 کیلوکاری انرژی و 83.9 گرم پروتئين در روز برای هر نفر است و میزان انرژي مصرفي بايد 64% از كربوهيدرات ها، 13% از پروتئين و 23% از چربي تامين شود و ميزان پروتئين توصيه شده نيز بايد 40% آن ازفرآورده هاي حيواني تامين شود.
عضو کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران ادمه داد در مجموع مي توان گفت كه بطور متوسط 30درصد جامعه ايران از لحاظ دريافت انرژي كم و بيش دچارسوء تغذيه، 40 درصد در حد توصيه شده و كمي بيشتر و 30 درصد خيلي بيشتر از حد توصيه انرژي مصرف ميكنند.
وی تاکید کرد: مصرف پروتئين در سطح خانوارها نشان مي دهد كه مصرف آن در 70 درصد افراد جامعه كمتر از مقدار توصيه شده (بین 6.4 تا 32 درصد کمتر) و فقط 30 درصد از خانوارها بالاتر از حد توصيه شده پروتئين مصرف کرده اند.
همچنین 71 درصد مصرف پروتئين از فرآورده هاي گياهيو 29 درصد از فرآورده هاي حيواني بوده در حالي كه اين نسبت ها در سبد غذايي مطلوب به ترتيب 60 و 40 درصداست. بنابراین اين تفاوت ها ناشي از پايين بودن مصرف فرآورده هاي حيواني در جامعه ايران است.
این تحلیل گر اقتصاد کشاورزی ادامه داد: گزارش ها نشان داده، متوسط درآمد خانوار هاي شهري و روستايي طي سال هاي 1387 الي 1393 به ترتيب: 147 و 86 ميليون ريال بوده و كل هزينه هاي آنها 149 و 92 ميليونريال و هزينه هاي خوراكي و دخاني هر يك از خانوار هايشهري و روستايي 37 ميليون ريال بوده است و در واقع هزينه هاي خوراكي خانوار هاي شهري و روستايي به ترتيب 25 و 41 درصد كل هزينه هاي خانوار را شامل مي شوند.
رییس انجمن صنایع خوراک دام، طیور و آبزیان ایران در پایان اینگونه نتیجه گیری کرد: بررسي روند عرضه سرانه غذا در ایران در 15 سال اخير (79 تا 93) نشان می دهد که عرضه سرانه غذا عليرغم افزايش جمعيت، از 640 كيلوگرم در سال 79 (با جمعيت 64.219 ميليون نفر) به 782 كيلوگرم در سال 93 (با جمعيت 77.856 ميليون نفر) رسيده است. عرضه انرژي و پروتئين حاصل از اين مواد غذائي نيز به ترتيب از 3322 و 83 به 3615 كيلوكالري و 100.5 گرم در روز رسيده كه در سطح كلان و ملي مطلوب است و از متوسط جهاني بالاتر و اختلاف معني داري بويژه از نظر انرژي با كشورهاي پيشرفته ندارد ولي مشكل اصلي امنيت غذائي در كشور توزيع نابرابر و نامتعادل غذا و دسترسي نابرابر و در مواردي فقدان دسترسي اقشاري از جامعه به غذاي مورد نياز در حد لازم است .