به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، رهبر انقلاب تنها برای کتاب یک شاعر حاضر شدند مقدمه بنویسند. شرح ماجرای مذکور ازین قرار است که یکی از روزهای سال 62 بود که حسین رفت دیدن آیتالله خامنهای. دورانی که دیگر او را به تخلصش، «حمید سبزواری» میشناختند. بحث کشیده شد به اشعارش.
ـ آقا حمید، چرا کارهایتان را چاپ نمیکنید؟
ـ حاج آقا، منتظر مقدمه شما بر کتابم هستم!
این را حمید به شوخی گفت. اما خیلی جدی شنید که «من برای هیچ کس این کار را نکردهام، ولی برای شما این کار را انجام خواهم داد». حمید هم اشعارش را توی دو تا کتاب جمع کرد و رساند دست آقای خامنهای. کتابهایی که بعدها اسم «سرود درد» و «سرود سپیده» را برایشان انتخاب کرد.
آقا اشعار را خوانده و مقدمهای دو صفحهای برای حمید نوشت. « ... شاعر گرامی ما آقای حمید سبزواری از پیشکسوتان و پیشروان این راه است. زبان فاخر در شعر حمید، با مضمون انقلابی و مکتبی، آمیزهای مطلوب و ارزنده پدید آورده و مجموعه شعر او در دیوان معاصر فارسی، فصل رغبتانگیز و شایستهای گشوده است».