به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» در یادداشتی به قلم پاتریک کاکبرن به بررسی نقض حقوق بشر در بحرین و سرکوبگریهای رژیم آلخلیفه پرداخته و تاکید کرد روشی که رژیم آل خلیفه در سرکوب مخالفان در پیش گرفته باعث تشدید اختلافاقت فرقهای خواهد شد.
در ابتدای این یادداشت با اشاره به اینکه بحرین افزایش سرکوب مخالفان را «استراتژی مصری» میخواند، آمده است: که معتقدند این مدل از روی عملیات بیرحمانه نیروهای امنیتی مصر برای ازبین بردن کوچکترین نشانههایی از سرکشی و مخالفت ایده گرفته شده است. در هفتههای اخیر فعالان برجسته حقوق بشری در بحرین زندانی شدند تا جنبش آنها را از نظر روحی و جسمی درهم بشکنند.
بحرین زمانی یکی از لیبرالترین سلطنتهای عربی محسوب میشد که اکنون در حال تبدیل شدن به یک حکومت نظامی که در تمام منطقه بعنوان حکومت باطل و خودسر شناخته میشود. تظاهرات گسترده در سال 2011 طی جریان بیداری اسلامی، با کمک مالی و نظامی عربستان سعودی با خشونت سرکوب شد. شکنجه، زندان و قتل معترضان بدست رژیم آلخلیفه، باعث شد تا مقامات کشورهای مختلف خواستار تحقیقات بینالمللی در این باره شوند.
ایندیپندنت با بیان اینکه تا کنون 3500 بحرینی زندانی شدهاند، نوشت: سران انقلابی بحرین که در تبعید به سر میبرند میگویند تصمیم نهایی پادشاهی برای از دور خارج کردن مخالفان باقیمانده، حدود دو ماه قبل گرفته شده است. نیروهای امنیتی تحت تاثیر الگوی مصری خود قرار دارند، جایی که رقم تخمینی 60هزار زندانی سیاسی حضور دارد. البته بنظر میرسد این تغییر سیاست بحرین بعد از سفر «حمد بن عیسی آل خلیفه» به عربستان و دیدار با ملک سلمان انجام شد.
در ادامه این یادداشت با اشاره به اینکه حوادث عرصه بحرین نشان میدهد اتخاذ «مدل مصری» در برخورد با معترضان از زمان افزایش مدت حبس «شیخ علی سلمان» از 4 سال به 9 سال بوده، ادعا شده آمریکا و انگلیس تلاش میکردند تا ملک حمد را به کاهش حکم وی یا بخشیدن شیخ علی راضی کنند. از زمانی که محمد بن سلمان قدرت را در عربستان در دست گرفته، سرکوب تظاهرات شیعیان بحرین چهره نظامیتری به خود گرفته است.
نویسنده این یادداشت در پایان با انتقاد از حمایتهای نظامی و مالی انگلیس از رژیم بحرین افزود: «فیلیپ هاموند» وزیر خارجه انگلیس از آنچه که «تعهد دولت بحرین به ادامه اصلاحات» خوانده، تشکر کرده و آن را در مسیر درست توصیف کرد. بحرین، سرکوب فعالان حقوق بشری و سیاسی را اینگونه توجیه میکند که آنها تحت حمایت مستقیم ایران هستند. هیچ خطری وجودیت رژیم آلخلیفه در داخل یا خارج را تهدید نمیکند اما حرکت آنها بهسمت «مدل مصری» باعث تشدید اختلافات فرقهای در منطقه میشود.