به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد واحدی، دبیر مرکز دانشجویی حقوق بشر ایران (صلح زیبا) در میزگرد خبری تحلیلی «حقوق بشر و کشورهای مسلمان» که به مناسبت روز حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی در خبرگزاری تسنیم برگزار شد، گفت: در سال 2008 میلادی هیئت دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران که در اجلاس سی و پنجم وزرای خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی و اوگاندا حضور یافته بود پیشنهادی را مبنی بر سالروز تصویب اعلامیه حقوق بشر اسلامی موسوم به بیانیه قاهره به عنوان روز حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی ارائه کرده که با تایید کشورهای عضو به مصوبه این سازمان تبدیل شد.
وی با اشاره به اینکه مردم تنها خواستار حقوق اولیه و اساسی خود به عنوان انسان هستند، تصریح کرد: متاسفانه امسال روز حقوق بشر اسلامی با نقض متعدد حقوق مسلمانان در سراسر جهان مقارن شده.
دبیر مرکز دانشجویی حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه مسلمانان کشمیر چیزی جز آزادی بیان و حق تعیین سرنوشت خود را از حاکمیت نمی خواهند، اظهار داشت: متاسفانه کشورهایی که خود را داعیهدار حقوق بشر و دموکراسی می دانند دست به تجاوز به حقوق مسلمانان می زنند. البته موارد بسیاری نظیر آنچه در چین، میانمار و سایر کشورها در حال وقوع است و از چشم رسانه های مستقل جهان به دور مانده است.
وی با اشاره به تجاوز عربستان به یمن گفت: یکی از مهمترین ابعاد نقض حقوق بشر از سوی عربستان در سال های اخیر را می تواند تجاوز ناجوانمردانه این کشور به یمن دانست. جدای از اینکه دولت سعودی به فجیع ترین شکل پاسخ منتقدان و معترضان به سیاست های رژیم را می دهد، آغازگر جنگی است که هدفی جز نسل کشی و به خاک و خون کشیدن زنان و کودکان یمنی را دنبال نمی کند.
واحدی ادامه داد: گزارش های ویژه بازرسان در زمینه آزادی مذاهب از بازداشت گسترده پیروان اقلیت های مذهبی در عربستان سعودی به ویژه شیعیان حکایت دارد. ساکنان مناطق شرقی عربستان حتی حق کار در سازمان ها و مدارس خصوصی را ندارند. تصدی برخی پست ها نظیر وزیر، شهردار، دیپلمات یا نماینده رسمی دولت در یک سازمان بین المللی برای شیعیان ممنوع است و همین موضوع نشان دهنده عدم التزام دولتمردان سعودی به قوانین بین المللی، اعلامیه جهانی حقوق بشر و اعلامیه حقوق بشر اسلامی قاهره است.
وی با اشاره به خشونت حکومت عربستان علیه زنان در این کشور تاکید کرد: خشونت به اشکال مختلف در جامعه عربستان دیده می شود، خشونت در خانواده، خشونت در زمینه های عمومی، خشونت علیه کارگران مهاجر زن و ...، تخمین میزان خشونت های خانگی در عربستان به دلیل محدودیت در گزارش این موارد و نبود داده ها مشکل است و تنها مواردی را شامل می شود که شکایت هایی در این رابطه به موسسات حقوقی بشری رسیده باشد.
دبیر مرکز دانشجویی حقوق بشر ایران افزود: خشونت های فیزیکی، اعمال خشونت آمیز، آزار جنسی و توهین و افترا تنها تعدادی از ابعاد این خشونت ها است و 60 درصد این خشونت ها از سوی همسر و سپس بستگان انجام می شود.
وی ادامه داد: اجازه ندادن برای تحصیل، ندادن حقوق زنان و کودکان، رها کردن همسر و فرزندان از جانب مرد، مصادره اسناد و مدارک رسمی مانند کارت شناسایی برای پیشگیری از مسافرت و جلوگیری از دیدار زنان با فرزندان از جمله سوء استفاده ها از زنان در این کشور می باشد.
واحدی با بیان اینکه متاسفانه همه فعالان حقوقدان و مدافعان حقوق بشر در عربستان در زندان به سر می برند، تاکید کرد: این افراد به مجازات های طولانی مدت محکوم شده اند. با آغاز بیداری اسلامی در سال 2011 مراکز تصمیم گیری در عربستان با هر گونه صدای مخالف به شدت برخورد می کنند.
وی ادامه داد: در عربستان به ندرت می توان فعالی در زمینه حقوق بشر پیدا کرد که بیرون از زندان باشد. این کشور هم اکنون با عدالت خودسرانه روبرو است و در این کشور قانون مجازات وجود ندارد و به طور کلی قوانین سازمان دهنده مجازات ها وجود ندارند.
دبیر مرکز دانشجویی حقوق بشر ایران با یان اینکه عربستان تنها کشوری است که برای سرکوب گری خود قانون وضع کرده است، افزود: دعوت به تظاهرات یا تحصن، دعوت به اصلاحات، انتقاد از مسئولان یا پیوستن به گروه ها و احزاب منتقد داخلی و خارجی از 10 سال زندان تا اعدام را در پی دارد.
وی گفت: برای اطلاع از میزان سرکوب گری دولت عربستان بر ضد ملت عربستان می توان به تحولات مارس 2014 بازگشت که در جریان آن صدها هزار نفر علامت عدد چهار را به نشانه ابراز هم بستگی با قربانیان کشتار حامیان اخوان المسلمین در آگوست 2013 اعلام کردند که نتیجه ای جز خفقان و سرکوب در پی نداشت.
واحدی با بیان اینکه عربستان سعودی بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان امروز است، گفت: سازمان های بین المللی کوچک ترین پیگیری و اعمال فشاری در زمینه بهبود آزادی های اجتماعی و مدنی در این کشور نمی کنند.
وی با اشاره به کشتار بی رحمانه و سرکوب شدید شهروندان کشمیر گفت: این کشتار و تجاوز بی رحمانه در حالی در زیر سایه سکوت سنگین مجامع بین المللی و رسانه های خبری در حال انجام است که روز به روز بر شدت آن افزوده می شود. کشتار بی رحمانه انسان های مظلوم در کشمیر لکه ننگی دیگر بر تارک انسانیت در عصر معاصر است، با کمال تاسف بار دیگر شاهد هستیم که شعار حقوق بشر برای مدعیان دروغین آن صرفا برای پیشبرد منافع شان است و نه دغدغه انسانیت.
دبیر مرکز دانشجویی حقوق بشر ایران ادامه داد: 85 سال قبل در سال 1931، خون 21 تن از مسلمانان معترض به هتک حرمت از کتاب دینی شان (قرآن کریم) توسط سربازان حکومت حاکم، بر زمین کشمیر نقش بست و جرقه انقلاب این مردم را علیه حکام زورگو زده شد. از آن زمان تاکنون اعتراضات و اعتصابات مستقل گروه های مردمی برای احقاق حقوق اولیه خود شروع شد.
وی با بیان اینکه تقسیم شبه قاره هند در سال 1947 و تشکیل پاکستان که فرصتی برای دستیابی به این حق از دست رفته بود نیز عملا اوضاع کشمیر را بدتر از گذشته کرد، گفت: در آن میان بخشی از کشمیر به سیطره پاکستان درآمد و بخشی دیگر در اختیار هند باقی ماند و چهار دهه مبارزات سیاسی و مدنی تا سال 1988 میلادی به نتیجه ای منجر نشد. کشتاری که در این سال ها و در طی مبارزات بدون خشونت مردم کشمیر توسط حکومت حاکم صورت گرفت به قدری است که می توان به آن نام نسل کشی اطلاق کرد.
واحدی با بیان اینکه آنچه در کشمیر در جریان است نه دعوای مذهبی و نه اختلافات قومی قبیله ای است، خاطرنشان کرد: مردم کشمیر برای حقی می جنگند که هم تاریخ بر آن گواه است و هم قوانین و کنوانسیون های بین المللی آن را تایید می کنند. در پی این سال ها مبارزه، اعطای حق تعیین سرنوشت و توقف پایمال شدن حقوق اولیه بشری تنها خواسته تظاهرکنندگان کشمیری در راستای مبارزه بی خشونت بوده است.