به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، علی اکبر محزون در رابطه با نرخ موالید در کشور گفت: در بند 14 سیاست‌های کلی جمعیت در حوزه جمعیت بسیاری از سازمان‌ها از جمله سازمان ثبت‌احوال به رصد آمارهای جمعیتی بپردازد در این پایگاه اطلاعاتی جمعیتی اطلاعات تمام ایرانیان ذخیره و تحلیل‌های جمعیتی در آن انجام می‌شود.
وی ادامه داد: یکی از از بحث‌های جمعیتی که مطرح شد و جریان‌سازی خوبی درمورد آن شکل گرفت آسیب‌های تک فرزندی بود که توسط جامعه‌شناسان و روانشناسان بررسی و مطرح شد.
محزون ادامه داد: این اطلاع‌رسانی باعث تجدیدنظرهایی در بحث تک فرزندی و درنتیجه تنظیم خانواده‌های ایرانی شد به طوری که عمده خانواده‌های جوان به خروج از تک فرزندی اقدام کرده و به سمت 2 تا 3 فرزندی پیش رفتند و این یک واکنش خوب محسوب شد.
مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات سازمان ثبت احوال کشور افزود: در سال 91 اولین جهش ضعیف در افزایش نرخ موالید اتفاق افتاد که خیلی چشمگیر نبود اما با توجه به وضعیت قبلی قابل توجه بود به طوری که شاهد نرخ 2.9 درصد رشد موالید بودیم.
وی گفت: در سال 92 رشد موالید به 3.5 درصد رسید و سال 93، 4.2 درصد شد و این بیانگر رشد امیدوارکننده موالید در کشور بود.
محزون تصریح کرد: طبق بررسی‌ها به این نتیجه رسیدیم تعداد خانواده‌هایی که می‌خواهند از تک فرزندی خارج شوند بسیار محدود و سالی 40 تا 50 هزار نفر است بنابراین پیش‌بینی شد که با این جمعیت محدود افزایش موالید به اتمام برسد.
مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات سازمان ثبت احوال کشور گفت: بنابراین اگر سیاست‌های جمعیتی به موقع وارد کار نشود سال 94 با فروکش نرخ موالید مواجه خواهیم شد. این پیش‌بینی درست بود به طوری که نرخ موالید به 2.3 درصد کاهش یافت.
وی افزود: اگر این روند ادامه پیدا کند رشد موالید صفر و شاید منفی می‌شود.
محزون گفت: اکنون در 4 ماهه ابتدای سال 95 هرچند که هنوز زود است که قضاوت کنیم اما با رصدهایی که شده است نرخ موالید به منفی 0.6 درصد رسیده این به معنی آن است که رشد موالید نزدیک به صفر و کمی زیر صفر آمده است.
مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات سازمان ثبت احوال کشور ادامه داد: یکی از دلایلی که نتوانستیم رشد موالید را بالا ببریم پتانسیل محدود خانواده‌های تک فرزند بوده است. به طوری که از کل خانواده‌های ایرانی 19 درصد تک فرزند هستند و 14 درصد بدون فرزند هستند.
وی گفت: ما نمی‌خواهیم سیاست‌های جدید جمعیتی ایجاد شود بلکه برای رفع این تهدیدها باید سیاست‌های جمعیتی فعلی اجرا شوند.