به گزارش گروه فرهنگي «شبکه خبر دانشجو»، سيده زهرا حسيني در يکصدوهشتاد و نهمين شب خاطره دفاع مقدس که در تالار انديشه حوزه هنري برگزار شد با بيان اينکه 17 ساله بودم که ارتشيان بعث صدام وارد خرمشهر شدند و بر در و ديوار شهر نوشتند؛ «جئنا لنبقي» (آمديم که بمانيم)، اظهار داشت: در اين زمان و نخستين سالهاي پس از پيروزي انقلاب، سپاه پاسداران نوپا بود و مردم تجربه جنگ نداشتند، اما دشمن از دفاع مردمي که با دست خالي ميجنگيدند، غافل بود.
وي با بيان اين نکته که «ايستادگي در برابر دشمن، سن و سال نميشناخت» به عنوان مثال به بهنام محمدي، نوجوان 13 ساله اشاره کرد و گفت: بهنام محمدي به اعتقاد من، ضعيف الجثه، اما از نظر روحي قدرتمند بود.
حسيني درباره محمدي گفت: اين نوجوان 13 ساله وارد منطقه اشغال شده توسط نيروهاي بعث عراق ـ که به صورت نعل اسبي وارد خرمشهر شده و چهار محور اصلي شهر؛ فلکه خرمشهر، فلکه راه آهن، کشتارگاه و مقر پليس خرمشهر را اشغال کرده بودند ـ ميشد و اطلاعاتي براي نيروهاي خودي به دست ميآورد. بهنام محمدي بارها توسط عراقيها دستگير شد و با گريه به بهانه گم کردن راه و خانوادهاش، آنها را گمراه کرده و نجات مييافت. وي سرانجام با اصابت گلوله به قلبش، به شهادت رسيد.
راوي كتاب «دا» همچنين به نقش زنان و دختران در دفاع از خرمشهر اشاره کرد و گفت: معصومه رامهرمزي و زهره فرهادي از جمله دختران کم سني بودند که با دست خالي از شهر دفاع ميکردند.
وي با اشاره به اين نکته که بيان اين خاطرات مخاطبان را تحت تاثير قرار داده و به مطالعه کتابهايي با موضوع دفاع مقدس ترغيب ميکند، گفت: خاطرات مردم شهر خرمشهر منبع بکري براي يافتن سوژههاي جديد از جنگاند که اغلب به دليل ناشناخته و گمنام بودنشان، کسي سراغي از آنها نميگيرد.
در يکصدوهشتاد و نهمين شب خاطره دفاع مقدس همچنين حسين يکتا، رئيس ستاد راهيان نور کشور، خاطراتي از نحوه شهادت رزمندگان و خداحافظي آنها پيش از اعزام به عمليات و رمضاني، از رزمندگان لشکر 10 سيدالشهدا و خاطراتي از عمليات کربلاي 5، بازگو کرد./انتهاي پيام/