به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، یاسر جبرائیلی نوشت:
در حالی که دولتمردان تدبیر و امید پس از ناکامی اقتصادی برجام به دنبال جایگزینی وعده اقتصادی رفع تحریم با یک دستاورد خودساخته امنیتی هستند و مدام می‌گویند برجام سایه جنگ را از سر کشور جمع کرد، پی در پی از گوشه و کنار آمریکا خبر و تحلیل و استدلال می رسد که آمریکا توان رویارویی نظامی با ایران را ندارد.
چندی پیش موسسه رند در گزارشی که برای دفتر بازبینی دفاع چهارگانه پنتاگون تهیه کرده بود، صراحت داشت که به دلیل دست یابی ایران به تکنولوژی های تسلیحاتی جدید که می‌تواند تاسیسات و تسلیحات نظامی آمریکا را منهدم کند(بازدارندگی نامتقارن)، واشنگتن دیگر نمی‌تواند در مقابله با ایران روی گزینه نظامی حساب کند. روز گذشته نیز نشریه استراتژیک فوربس طی تحلیلی نوشته است "واشنگتن اشتیاق چندانی برای نبردهای جدید ندارد اما اگر ایران اراده خود را با کمک قوای نظامی بر کشورهای همسایه تحمیل کند، سران آمریکا گزینه‌های کمی در دست دارند." ترجمه این عبارت این است که اولا قدرت نظامی ایران به قدری است که اراده آن را در منطقه جاری می‌کند و ثانیا آمریکا حتی در شرایط درگیری قادر به دفاع از متحدان و نوچه‌های منطقه ای خود نیست.
برجام اما یک دستاورد برای آمریکایی‌ها دارد و این آنکه با برنامه دولت یازدهم برای ادغام در نظام اقتصاد جهانی به واسطه این توافق، ضریب آسیب پذیری ایران را در قبال پروژه های جدیدی که آمریکا در دستور کار دارد، افزایش خواهد داد. واشنگتن به دنبال بهره برداری از مزیت های خود در عرصه مالی و سایبری علیه ایران است و پروژه ادغام از کانال برجام، بدون اینکه دستاورد اقتصادی داشته باشد، به آمریکا کمک خواهد کرد ضربات خود را از فاصله‌ای نزدیک تر و با اشراف بیشتر وارد کند. جدا از برنامه دولت یازدهم برای استقراض انبوه خارجی تا واردات لبنیات از ایرلند تا واگذاری راه سازی به ترکیه تا تقدیم کترینگ قطار به اتریش، توافق با FATF یکی از کلیدی‌ترین پروژه‌های ادغام است که اگر امروز جلو آن گرفته نشود، فردا دیر است.