به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» در مطلبی به نگرانی کردهای سوریه از خیانت مجدد آمریکا علیه آن‌ها اشاره کرد.
نیویورک تایمز در این گزارش می‌نویسد: کردهای سوری دو سال است که با کمک تجهیزات نظامی، پوشش هوایی و آموزش‌های آمریکا در سوریه علیه داعش می‌جنگند و کشته می‌شوند. آن‌ها نسبت به وضع خود به عنوان وفادارترین گروه نبرد نیابتی آمریکا در جنگ علیه شبه نظامیان افتخار می‌کنند و امیدوارند که تاثیرگذاری رزمندگانشان در این مسیر منجر به حمایت واشنگتن از مواضع سیاسی آن‌ها در داخل سوریه شود اما با ورود تانک‌ها و نیروهای ترکیه در شمال سوریه برای پس زدن دستاوردهای کردها با حمایت آمریکا، اینک آن‌ها می‌ترسند.
«جوست هیلترمان» مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای موسسه «گروه بحران» و کارشناس با تجربه امور کردهای منطقه در این زمینه گفت: «کردها وقتی می‌بینند اوضاع به نفعشان در جریان نیست، بابت خیانت‌های رخ داده می‌خواهند فریاد بکشند. آن‌ها یک قرن است که شاهد این مورد هستند.»
بر این اساس، کردهای سوری می‌گویند که هدفشان ایجاد منطقه خودمختار در منطقه و نه یک کشور مستقل و حفظ حق و حقوق آن‌ها در نبردهای طولانی مدت سوریه است و امید به حمایت آمریکا دارند. آن‌ها برای حصول این امر نیاز به دسترسی به دو قلمروی خود یعنی «آفرین» در غرب و «کوبانی» در شرق دارند.
در حالی‌که هدف نخست ترکیه در تهاجم ماه گذشته به شمال سوریه در وهله اول عقب راندن داعش از شهر مرزی جرابلس به نظر می‌رسد، اما بسیاری بر این باورند که هدف نخست ترکیه خنثی سازی جاه طلبی‌های ارضی کردها بوده است.
«محمود عثمان» سیاستمدار برجسته کرد عراقی در این زمینه اظهار می دارد: «عملیات ترکیه آشکارا بیشتر علیه کردها تا داعش بود. مردم اینک می‌ترسند. آن‌ها واقعا از فرجام کار بیمناکند.»
به نوشته نیویورک تایمز، کردها با نگاه به تاریخ، خود را بازیچه قدرت‌های جهان می‌بینند، به طوری‌که از آن‌ها در نبردهای نیابتی استفاده شده و پس از در خدمت منافع شخص یا کشوری، دور انداخته می‌شوند.
بر اساس این گزارش، با اینکه آمریکا بعد از نبرد خلیج فارس در اوائل دهه 90 میلادی سعی در ایجاد منطقه خودمختار برای کردها در عراق و برای ایمن ماندن در برابر «صدام حسین» رییس جمهور وقت عراق گرفـت اما این کشور به طور برجسته در حافظه تاریخی مواردی از خیانت علیه کردها را دارد. به عنوان نمونه، در سال 1975 میلادی هنگامی‌که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) با کمک ایران کردها را به سلاح مجهز نمود تا علیه صدام حسین بجنگند، «هنری کیسینجر» وزیر خارجه وقت آمریکا طرح آشتی تهران و بغداد را کلید زد.
نیویورک تایمز نوشت: بسیاری از کردها با اشاره به دیوار نوشته‌های مناطق کرد نشین می‌گویند که هنگام بیرون راندن داعش از رقه در سوریه، آمریکا به آن‌ها خیانت می‌کند.
در حالی‌که آمریکا سلاح‌های جنگی را به کردهای سوریه سرازیر کرده و آن‌ها را آموزش نظامی می‌دهد اما ارتباطی با شاخه سیاسی کردها، حزب اتحادیه دموکرات، آن‌هم به خاطر نگرانی ترکیه برقرار نکرده است. آمریکا وعده‌ای فراتر از حمایت نظامی در نبرد علیه داعش به آن‌ها را نداده و تنها به طور لفظی از نقش کردها در مذاکرات آن‌هم در صورت جدی بودن گفتوگوهای صلح حمایت می‌کند.
این روزنامه آمریکایی در خاتمه نوشت: حزب اتحادیه دموکرات از گفتوگوهای برگزار شده صلح در ژنو سوئیس نیز جا ماند و اینک نگرانی‌های فزاینده‌ای مبین این مورد وجود دارد که واشنگتن سرانجام خود را از کردهای سوریه و در تلاش برای بهبود روابط با ترکیه دور می‌سازد.