به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام والمسلمین رئیسی با بیان این که آیت الله خزعلی حق استادی به گردن بسیاری و ازجمله حقیر داشته و دارند گفت: شاید این حق با برگزاری این جلسه ادا نشود ولی این فرصت را مغتنم می دانیم تا سخنانی در رابطه با آیتی از آیات بصیرت که دارای علم و عملی صالح بودند بگوییم.
وی ادامه داد: باید بدانیم ایشان چگونه در عرصه های مختلف زندگی و شرایط سیاسی کشور، حرکتی با بصیرت و زمان شناسانه ای داشتند که این سیره و سلوک برای همه ما درس آموز است.
تولیت آستان قدس رضوی در رابطه با این سیره و سلوک اظهار کرد: اگر بخواهیم سنگ زیربنای سیره ایشان را معرفی کنیم که در همه سیره ایشان جلوه داشت، خداخواهی و اخلاص و آن جمله امام که عالم در محضر خداست بود.
وی افزود: حقیقتا آقای خزعلی در سلوکشان خدا را می دیدند و به خدا می اندیشند و سمت گیری و موضع گیری هایشان نیز خدایی بود.
حجت الاسلام والمسلمین رئیسی با بیان این که امام صادق (ع) در پاسخ به سوال عنوان بصری که حقیقت علم چیست گفتند عبودیت حقیقت علم است گفت: ملاک برای دانش و دانشمندی در عالم عبودیت است. آن کسی که از همه عبدتر است، از همه عالم تر است. آن چیزی که می تواند شاخص برای کمال در یک انساس سالک الی الله باشد، حضور در عرصه بندگی است.
عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری رسالت تبلیغ دین اسلام را سیره دیگری از آیت الله خزعلی دانست و عنوان کرد: موضع آیت الله خزعلی قبل از انقلاب همان موضع امام یا مبارزه با انکر منکرات، نظام ستمشاهی بود.
وی ادامه داد: موضع گیری های ایشان بعد از پیروزی انقلاب دفاع از اعرف معروفات یعنی نظام اسلامی شد.
حجت الاسلام والمسلمین رئیسی با اشاره به این که بصیرت چشم دل است و کسی که بصیرت ندارد راه و راهبر را نمی شناسد اظهار کرد: حقیقتا ایشان آیت بصیرت بودند یعنی دوست شناس، دشمن شناس، راه شناس و راهبر شناس. آیت الله خزعلی نه تنها بصیر بلکه بصیرت آفرین بودند.
تولیت آستان قدس رضوی تصریح کرد: روزهای پایانی عمر ایشان به منزل شان رفتنم. بر روی رهبری تاکید داشتند گفتند مبادا آقا تنها بماند؛ مبادا مطالب ایشان روی زمین بماند.
وی با بیان ویژگی های آیت الله خزعلی تاکید کرد: ایشان بصیرت در دین داشتند. حق مدار، زمان شناس، ولایت مدار بودند. به قرآن کریم توسل و تمسک می جستند و بر سر سفره نهج البلاغه امیرالمونین (ع) نشستند.
عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری در پایان با نقل خاطره ای از آیت الله خزعلی گفت: در سه زمان متفاوت به ایشان گفتم که نکته ای به من بیاموزید. ایشان در هر سه دفعه این خاطره را به من گفتند.
طلبه ای در قم من را دعوت کرد که به حجره ایشان بروم. برای استراحت دراز کشیدم. پایین پایم را نگاه کردم که قران و مفاتیح نباشد. دراز کشیدم که چشمم به عکس امام افتاد. با خود گفتم امام مجاهد فی سبیل الله بود و نتوانستم بخوابم. دو شب بعد امام را در خواب دیدم که دستان خود را به سمت آسمان بلند کردند و سه بار فرمودند الهی به حق زهرا. از خواب پریدم. چند وقتی بود که دو سه مشکل داشتم که حل نمی شد. دستانم رو به آسمان بلند کردم و سه بار گفتم الهی به حق زهرا. کمتر از 24 ساعت مشکلاتم حل شد. این ماجرا عمق اعتقاد و باور ایشان را نشان می دهد.
