به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، پرداخت یارانه نقدی چهارسال بعد از رفتن احمدی‌نژاد، به همان شیوه که او اجرا می‌کرد و مورد انتقاد حسن روحانی رئیس کنونی دولت هم بود، اجرا می‌شود؛ تنها تفاوتی که در این 3 سال به چشم می‌خورد، اینکه دولت روحانی بهای حامل‌های انرژی را چندین بار در این چند سال بالا برده و یارانه عده‌ای را قطع کرده، ولی خبری از افزایش مؤثر یارانه تولید یا افزایش یارانه قشرهای کمتربرخوردار نیست.
در روزهای اخیر، بحث کوتاهی دولت در سامان بخشیدن به پرداخت یارانه‌ها مورد توجه صاحب‌نظران اقتصادی قرار گرفته و در این باره دولت را مورد سؤال‌های کارشناسی خود قرار داده‌اند. عده‌ای از صاحب‌نظران می‌گویند، اگر دولت برنامه یارانه‌ها را غیرعقلایی می‌داند که سبب گداپروری و آسیب زدن به اقتصاد ایران می‌شود، چرا براساس قانون برای کارآمد کردن آن طی این سه سال هیچ کار مؤثری انجام نمی‌دهد؟ بالاخره اگر پرداخت یارانه نقدی مضر است، چرا سه سال پس از احمدی‌نژاد همچنان به همان شیوه ادامه پیدا می‌کند؟ چرا دولت با مردم بر آیین راستگویان سخن نمی‌گوید؟ یکی از وزرای دولت در روزهای گذشته گفته بود که ادامه پرداخت نقدی یارانه‌ها برای جلب رأی در انتخابات است! اگر این گونه باشد که باید تأسف خورد بر حال دولتی که پرداخت یارانه‌ها را مضر بر حال کشور می‌داند ولی همچنان ادامه می‌دهد!
عده‌ای دیگر بر این باورند اگر دولت به هر دلیل می‌خواهد یارانه نقدی را ادامه دهد، صادقانه به مردم بگوید که درآمدش از آزادسازی یارانه‌ها در این چهار سال به مراتب بیش از دوران احمدی‌نژاد افزایش یافته و در کنار این چندین میلیون از مردم هم از دریافت یارانه حذف شده‌اند، اما مردم و به ویژه کمتربرخوردارها، همان یارانه‌های 45500 تومانی را دریافت می‌کنند؛ یارانه‌ای که اکنون با توجه به تورم موجود برای مردم قدرت خریدی بیش از 20،000 تومان ندارد و در سال‌های بعد ارزش این پول همچنان هم پایین‌تر خواهد رفت.
شاید امروز لازم است دولت کمی با مردم از واقعیت سخن بگوید؛ با مردم راست بگوید؛ شاید حتی لازم است برخی از مسئولان بنشینند و با خود فکر کنند که چرا نزدیک 90 درصد مخاطبان یک برنامه تلویزیونی با ادامه پرداخت یارانه‌ها به شکلی که اکنون دولت پرداخت می‌کند، مخالف هستند؟ چرا مردم انتظار افزایش یارانه تولید و کمتربرخوردارها را دارند؟ دولت لازم است اندکی بی‌تفاوتی را کنار بگذارد و با مردم به مانند دولتی دغدغه‌مند و راستگو سخن بگوید.