اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی پردیس علوم دانشگاه تهران پیرامون پیشنهاد ممنوعیت تولید و مصرف محصولات تراریخته به کمیسیون کشاورزی مجلس نامه ای به شرح زیر نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
خدمت اعضای کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی
سلام علیکم
در سالی که مقام معظم رهبری به حق و با توجه به مهم ترین نیاز اقتصاد کشور، یعنی خود باوری، روحیه جهادی، بهره مندی از دانش و فناوریهای بومی و جلوگیری از دست اندازیهای استکبار جهانی بر گلوگاه های اقتصادی کشور، آن را سال "اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل" نامگذاری کرده اند ، بحث تولید و واردات محصولات تراریخته در میان سیاستگذاران و متخصصین کشور محل بحث و مورد توجه جدی قرار گرفته است.
با توجه به پیشنهاد مصوبه «ممنوعیت تولید و مصرف محصولات تراریخته» توسط کمیسیون کشاورزی مجلس، بسیج دانشجویی پردیس علوم دانشگاه تهران بر خود لازم میداند نکاتی را در این باره خاطرنشان کند:
زیست فناوری به طور کلی و فناوری دی ان ای نوترکیب، از مهمترین فناوریهای قرن اخیر به شما میرود. همچنین این مهم از اولویتهای فناوری در نقشه جامع علمی کشور[1] و مورد تأکید مکرر مقام معظم رهبری[2] است. از دستاوردهای این فناوری در اسناد معتبر ملی و بین المللی به عنوان راهکار آینده کشاورزی و تأمین امنیت غذایی جمعیت رو به رشد جهان نام برده شده است[3]. دستورزی ژنتیکی گیاهان به منظور تأمین ویژگیهای مفید مورد نظر کشاورزان و مصرفکنندگان مانند کاهش آسیبپذیری نسبت به آفات و تنشهای محیطی، تغییر در ترکیب ریزمغذیها، کاهش ضایعات حین و پس از برداشت، مقابله با بیماریهای گیاهان و ...، آینده درخشانی را برای این فناوری نوید میدهد.پس نیاز به در اختیار داشتن این فناوری و بهره مندی از ثمرات آن با توجه به مسائل و مشکلات بومی کشاورزی و زیست محیطی در نگاهی بلندمدت، بدیهی است.
2- کشورهای بسیاری در جهان از جمله کشورهای منطقه و رژیم اشغالگر قدس به تحقیقات گسترده ای در زمینه این فناوری و به ویژه کاربردهای آن در کشاورزی پرداخته اند ، اما در سطح تجاری سازی، به دلیل ورود کارتل های بین المللی سودجو و انحصارطلب، تولید تجاری و گسترده اکثر دستاوردهای این فناوری در انحصار این کارتل ها است[4] که بعضی از آنها سابقه تاریکی در فعالیت های غیر اخلاقی ، ضد بشری و ضد محیط زیستی ، به ویژه در کشورهای مستضعف ، در پرونده خود دارند[5].
بدیهی است چنین فناوری انعطاف پذیر و قدرتمندی در دست قدرتهای جهانخوار، ثمری جز انباشت ثروت در این شرکتها و کشورهای پیشرو و وابستگی کشورهای دنباله رو در مسئله حیاتی غذا و کشاورزی نداشته است. کشورهایی که به جای تحقیق و توسعه محصولات و روشهای بومی، دست به واردات نهاده های تولیدی این شرکتها زده اند. این کارتلها به جهت گستردن بازارها و وابسته کردن کشاورزان بیشتری به خود و نیز به شکل مشکوکی که شائبه برنامهریزی بلندمدت برای کشاورزی و غذای کشورهای مستضعف و اسلامی به آن وارد است، بی امان به تبلیغ و توصیه محصولات نه چندان مترقی خود میپردازند و روی آوردن کشورها به این نهادهها را برای تأمین غذا، ضروری نشان می دهند[6].
از سوی دیگر در بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای اروپایی، هر یک به دلیلی علیه استفاده و تجاری سازی این محصولات تبلیغ میشود[7]. این تبلیغات معمولاً به مشکلات زیست محیطی کشت گیاهان دست ورزی شده و مشکلاتی که این محصولات برای سلامت انسان به عنوان مصرف کننده به همراه دارد تأکید میکنند.
باید توجه داشت که بسیاری از این تبلیغات سوء – که متأسفانه ما نیز در کشور شاهد آن هستیم- پایه علمی مستحکمی نداشته، یا از یک مطالعه جزئی، نتیجهگیری کلی کرده اند[8]. ما معتقدیم باید این فناوری را – همانند سایر فناوری ها- کاملاً بومی سازی نمود و با نقدهای بومی و نه ترجمه مطالب بی اساس، کاستیها و مشکلات آن را رفع کرد. همچنین از بدبین کردن مردم و کشاورزان نسبت به هر نوع محصول دست ورزی شده ای – به صرف خطراتی که درباره بعضی از محصولات تولیدی کارتل های بین المللی احراز شده است- دوری نمود، زیرا تبعات این تبلیغات در آینده و در صورت نیاز کشور به استفاده از این فناوری، زیان بار خواهد بود.
متأسفانه در کشور ما، بعضی تولیدکنندگانِ با نفوذ این بذرها، بدون توجه به اولویتهای کشاورزی کشور و حتی بدون توجه به اولویتهای زیست فناوری کشاورزی کشور، دست به تولید و تبلیغ بذر دست ورزی شده زده اند و تکلیف دولت بر تولید محصول خود را در اسناد بالادستی گنجانده اند. چنین رفتارهای ناسالمی نه تنها در پیشبرد کشاورزی کشور راه به جایی نخواهد برد، بلکه کشاورزان و سیاستگذاران را نسبت به این فناوری بدبین خواهد نمود و بهره بردن از ثمرات زیست فناوری کشاورزی در کشور را سال ها به تعویق خواهد انداخت. ما معتقدیم باید جلوی این فسادها و رانت خواریها ایستاد و اجازه نداد بهرهبرداری کوتاه مدت افراد و نهادها، منجر به آسیبهای بلندمدت زیست محیطی و اقتصادی برای کشور شود.
آمارها نشان میدهند که راه حل کشاورزی این مرز و بوم نه انحصار در استفاده از محصولات دست ورزی شده ژنتیکی بلکه در اعمال تمامی روشهای مدیریت صحیح خاک و آب و آفات به طور پایدار و در توافق با شرایط زیست محیطی کشور است و استفاده از گیاهان تراریخته، تنها یکی از این روشها و نه موفقترین آنها است. همچنین کشورهای پیشرویی که به کشت این گیاهان روی آورده اند، از سایر ظرفیتها و فناوری های مربوط به کشاورزی استفاده نموده و آنگاه به کشت این محصولات پرداخته اند، در حالی که کشور ما هنوز به طور کامل از سایر ظرفیتهای کشاورزی علمی و نیز تمام ظرفیت ژرم پلاسم گیاهان زراعی بومی بهره مند نشده است. در نتیجه تکلیف کشاورزان به کشت این بذرها از سوی نهادهای بالادستی و سیاستگذاران کشاورزی کشور تا زمان احیای این ظرفیت ها در اولویت نیست.
همچنین این نکته قابل تأمل است که چنانچه این بذرها مزیت اقتصادی قابل توجهی نسبت به بذرهای عادی داشته باشد، با آزاد گذاشتن بازار و بدون حمایتهای دولتی، مشتری خود را پیدا خواهد کرد.
طبق قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران مصوبه 7/5/1388 متولی اجرای این قانون که تأیید ایمنی محصولات تراریخته را نیز شامل میشود، شورای ملی ایمنی زیستی است. به نظر میرسد این شورا با ترکیب فعلی به چند دلیل صلاحیت کافی برای تصمیم گیری پیرامون مسائل کلانی چون ایمنی زیستی را ندارد. زیرا اولاً با توجه به اینکه بیشتر اعضای آن از جانب دولت تعیین میشود، عمر ترکیب این شورا با مدت زمان تأثیر و عواقب تصمیم گیری های آن ناهمخوان است. ثانیاً اهمیت موضوع ایمنی زیستی به طور کلی و تهدیدات نوین امنیتی، لزوم حضور دیدگاههای پدافندی در چنین شورایی را یادآور میشود. درحالی که با توجه به تخصص اعضای فعلی، این مسئله نادیده گرفته شده است.
با توجه به نکات ذکر شده، بسیج دانشجویی پردیس علوم پیشنهادهای زیر را به کمیسیون تلفیق و نمایندگان مجلس شورای اسلامی تقدیم میکند:
تصحیح برنامه ششم توسعه؛ به نحوی که کشت هرگونه بذر دست ورزی شده برای دولت تکلیف نشود. همچنین هرگونه ترویج و حمایت از این محصولات توسط دولت منع شود.
اصلاح اولویت های سرمایه گذاری برای تحقیق و توسعه گیاهان تراریخته در برنامه ششم توسعه و تغییر اولویت "برنج" به اولویت "ذرت" یا "کلزا" با توجه به گزارش های متعدد تعیین اولویتهای تراریختی گیاهان زراعی و باغی و تجربه های جهانی[9] ( باید توجه داشت که محصول برنج تراریخته به دلیل مصرف مستقیم توسط انسان و تامینگر قوت غالب بیش از 3 میلیارد نفر از مردم جهان، تاکنون در هیچ کجای جهان به زیر کشت تجاری نرفته است[10])
پرهیز از تصویب قانون ممنوعیت تولید داخلی محصولات تراریخته به طور کلی.
پیگیری برای اصلاح و رفع کاستیهای قانون ملی ایمنی زیستی و پیگیری اجرای دقیق و سالم این قانون با توجه به دستورالعمل اجرایی این قانون ابلاغ شده در تاریخ19/4/1392.
تنظیم قوانین نظارتی سخت گیرانه و تکلیف دولت به فراهم آوردن و به کارگیری زیرساخت های لازم به جهت رصد دقیق و برچسبگذاری محصولات تراریخته وارداتی در کوتاه مدت و در میان مدت، تکلیف دولت به خودکفایی در محصولاتی که هم اینک عمدتاً به شکل تراریخته در بازارهای جهانی موجود هستند.
شفافیت مسیر داخلی تولید محصولات تراریخته و احراز ایمنی این محصولات در نهادی فرا دولتی.
ادامه تحقیق و توسعه و تأکید بر روش های سنتی اصلاح، اصلاح مولکولی گیاهان و روشهای نوین اصلاح مبتنی بر نشانگرهای زیستی.
و من الله التوفیق
بسیج دانشجویی پردیس علوم دانشگاه تهران
[1] نقشه جامع علمی کشور ، اولویت های "الف" صفحه 19
[2]ن.ب: بیانات در دیدار با نخبگان علمی جوان 28/7/1395 ، بیانات در دیدار معلمان و اساتید دانشگاههای خراسان شمالی 20 /7/1391 ، بیانات در دیدار جمعی از اساتید دانشگاهها با رهبر انقلاب 29/3/1395
[3] ن.ب: سند ملی زیست فناوری جمهوری اسلامی ایران - The Bioeconomy to 2030,OECD
[4] ن.ب: http://www.gmwatch.org/gm-firms/10558-the-worlds-top-ten-seed-companies-who-owns-nature
[5] ن.ب: F. William engdahl, seeds of destruction,2007
[6] ن .ب: http://www.monsanto.com/pages/default.aspx
[7] ن.ب: http://responsibletechnology.org/10-reasons-to-avoid-gmos/
[8] A. Nicolia, A. Manzo, F.Veronesi, D. Rosellini: An overview of the last 10 years of genetically engineered crop safety research, Crit Rev Biotechnol, 2014
[9] تعیین اولویت تراریختی در گیاهان زراعی و باغی ایران ، کمیته بیوتکنولوژی وزارت جهاد کشاورزی ، 1394
[10] ن.ب: http://irri.org/news/hot-topics/genetically-modified-gm-rice