به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در مرز ایران و عراق مخزن نفتی عظیمی قرار دارد که بین دو کشور مشترک است و در سمت ایران با نام "آذر" و "چنگوله" و در سمت عراق با نام "البدره" شناخته می شود. در حال حاضر شرکت گازپروم روسیه در کنسرسیومی مشترک با حضور شرکت‌های KOGAS کره جنوبی، پتروناس مالزی، TPAO ترکیه و OEC عراق در حال توسعه این مخزن نفتی در سمت عراق است و میزان تولید فعلی عراق از این مخزن مشترک با ایران 65 هزار بشکه در روز است اما در سمت ایران هنوز حتی یک بشکه نفت از میدانهای آذر و چنگوله تولید نشده است.
تا دو سال اخیر وزارت نفت ایران می‌پنداشت که مخزن آذر با مخزن البدره مشترک است و مخزن چنگوله مخزنی مستقل است و اصولاً پروژه توسعه میدانی مستقل محسوب می‌شود، از همین رو وزارت نفت تصمیم گرفت توسعه میدان چنگوله را از اولویت خارج کند اما مسئولان نفتی کشور در سال 94 متوجه شدند که مخزن این میدان با مخزن میدان آذر و میدان البدره در ارتباط است و طرح توسعه میدان چنگوله نیز به‌عنوان میدانی مشترک در سال گذشته دوباره در دستور کار قرار گرفت؛ اما در بهار امسال موضوع تسویه حساب با پیمانکار طرح توسعه میدان چنگوله پیگیری شد تا توسعه این میدان در قالب قراردادهای جدید نفتی ایران به شرکت‌های خارجی واگذار شود.
این مخزن 3.5 میلیارد بشکه ای نفت، قرار است در سمت ایران باز هم مورد مطالعه قرار گیرد تا وزارت نفت بتواند اسناد میدان چنگوله را برای امضای قراردادهای جدید نفتی آماده کند، از اینرو عصر روز چهارشنبه (26 آبان ماه) شرکت ملی نفت ایران و شرکت نروژی دیاناو (DNO)، یادداشت تفاهمی (MOU) امضا کردند که بر مبنای آن، مطالعه میدان نفتی چنگوله در دستور کار این شرکت نروژی قرار گرفت.
بر اساس این یادداشت تفاهم، مقرر شده تا این شرکت نروژی نتایج مطالعات خود را ظرف مدت 6 ماه ارائه دهد. این مطالعات در خصوص ارتباط ساختاری مخزن چنگوله با مخزن آذر و همچنین خصوصیات زمین شناختی و میزان ذخایر درجای این میدان خواهد بود.
امروز بار دیگر مطالعات میدان چنگوله به شرکت خارجی دیگری واگذار شد. بر اساس تفاهمنامه همکاری که میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت ملی نفت تایلند امضا شد، مقرر شد این شرکت تایلندی، سه میدان چنگوله، بلال و دالپری را مطالعه و نتایج مطالعات خود را به شرکت ملی نفت ایران ارائه کند.
به نظر می رسد شرکت ملی نفت ایران از ایجاد رقابت در مطالعات میادین و واگذاری مطالعات آنها به شرکت های مختلف، در صدد رسیدن به بهترین مسیر توسعه این میادین است اما آیا در دسترس قرار دادن اطلاعات مخازن مشترک ما و فراهم کردن امکان مطالعات بر روی آنها برای شرکت های مختلف، اقدامی به دور از مسائل امنیتی در حفاظت از اطلاعات فنی میادین نفتی ایران نیست؟
در حالی ایران هنوز در مرحله مطالعه و شناسایی است که در طرف دیگر، عراق برنامه افزایش تولید 65 هزار بشکه ای روزانه نفت از این مخزن مشترک با ایران را بر مبنای رسیدن به تولید 115 هزار بشکه ای در سال 2017 تدوین کرده و این برنامه از سوی کنسرسیومی با رهبری گازپروم روسیه در حال پیاده سازی است.