فینی‌زاده: می‌خواهم مردم خودشان را به رودخانه اربعین برسانند/ مرادیان: این مستند در آخرت به داد کارگردانش می‌رسد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ نشست رونمایی و نقد مستند «طبیب مسیر» ساخته محسن فینی‌زاده در خبرگزاری دانشجو و با حضور جمعی از پزشکان، هنرندان و اهالی رسانه برگزار شد.

برنامه با اکران مستند ۳۰ دقیقه‌ای «طبیب مسیر» و تصاویری از پشت صحنه‌ها آغاز شد و پس از آن مهدی شیخ صراف، مجری کار‌شناس ضمن خوش آمد گویی به حضار از طرف محمد اکبرزاده، سردبیر خبرگزاری دانشجو گفت: از همه دوستانی که برای تماشای این مستند پر احساس آمده‌اند متشکریم.

بین کار حرفه ای و کار معنوی اختلاف است/ مستند را باید دوباره روی میز تدوین ببرید
در ادامه داود مرادیان از مستندسازان برجسته حوزه انقلاب اسلامی و دبیر اولین دوره جشنواره عمار به عنوان مه‌مان ویژه و منتقد صحبت‌های خود را با مقایسه «طبیب مسیر» و یکی از مستند‌های خود از لحاظ فنی آغاز کرد و گفت: معمولا در فیلم‌ها همه عالم و آدم باشند کسی که حرف اول را می‌زند هم در قبول مسئولیت و هم تجلیل کارگردان کار است. وقتی مستند را دیدم یاد ماجرای فیلم «مادران ابر» خودم افتادم بین همه فیلم‌ها تنها فیلم به شدت ارزان قیمت و آماتوریم این فیلم بود. فقط پای تدوینش گریه می‌کردم و انتظاری نداشتم خیلی حس خوبی نسبت به آن وجود داشته باشد. کار آماتوری بود که فکر می‌کنم آن دنیا به دردم می‌خورد؛ بین کار حرفه‌ای و کاری که آن دنیا به درد می‌خورد اختلاف هست.

کلی موارد فنی در این فیلم بود ولی آن حسی که هست گران قیمت بود. اما برای مباحث فنی نه به عنوان منتقد واقعا این حس را کردم که در معرکه به نوعی آچمز شدید و مجبور شدید از اول بخواهید کاری انجام بدید و آنجا درگیر روایتتان شدید روایتی که بایستی راوی می‌داشت و راوی‌های واقعی را گم کردیدبنابراین مجبو شدید برای زنده کردن روایت از یک نریشن استفاده کنیم.

او ادامه داد: درک می‌کنم این اتفاق را برای خودم هم پیش آمده که بازیگر فیلمم از دنیا رفت و ما مجبور شدیم با استفاده از دو نابازیگر و مصائب بسیار کار راجمع کنیم.

مرادیان گفت: با توجه به آنچه در تیتراژ دیدم یعنی حدود ۴ محقق و دو فیلمبردار باید بگویم کارت را ضعیف انجام داده بودی چون تصویر برداری خوبی ندیدم و سوژه‌هایت پراکنده بود. البته انصافا از لحاظ حسی کار خوبی بود و به نظرم اگر روی یکی از سوژه‌ها تمرکز می‌کردی اتفاق خیلی بهتری می‌افتاد.

من قبول دارم عزیزانی که کار پزشکی می‌کنند به مسائل ادبیات خیلی شاید مسلط نباشند شاید نتوانند جملاتی رو که شما می‌خواهید بگویند اما یک مستندساز نمی‌رود جمله‌اش را از طرف بکشد بیرون بلکه دنبال حرف قلبی است که بکشد بیرون ما اگر اینا رو می‌دیدیم راوی می‌شد پزشکان و کار ریتم می‌گرفت. در این کار اگر قسمت اول خانه پدری و قسمت نمک حضرتی را جدا کنید هیچ اتفاقی نمی‌افتد.

مرادیان ادامه داد: الباقی مسائل تدوین بود. به نظرم جا دارد کار یک بار دیگر برود روی میز تا یک ریتم و قواره درستی بگیرد.

برنده جایزه بهترین فیلم نیویورک با اشاره به اینکه مشخص است این کار از ابتدا تهیه کننده نداشته گفت: شما یک عده آدم حسی بودید که رفته‌اید پای کار؛ خب این کار یک مستند پروفشنال نیست ولی همینکه از این مستند قرار نست نان در بیاورید قشنگ است و حس خوبی دارد.

او در توضیح شروع کار مستند سازی خودش گفت: من اولین بار یک دوربین زد وان برداشتم و خودم رفتم شاهرود با مادران شهدایی که دم مرگ بودند مصاحبه کردم، همه آن مادران شهدا فوت شدند برای همین به شما می‌گویم برای کارهایی که ممکن است دیگر تکرار نشود وقت بیشتری بگذارید.

شیخ صراف در ادامه با اشاره به دشواری کار با پزشکان و راضی کردن آن‌ها برای آمدن جلوی دوربین از صالح احمدی مسئول گروه جهادی «احرار» که جمعی از پزشکان داوطلب برای خدمت رسانی به زائران اربعین حسینی هستند خواست تا مطالبش را مطرح کند.

پزشکان جهادی روند متدوال کار پزشکی را تغییر دادند

احمدی گفت: پیش از این در مسیر پیاده روی اربعین دیده بودم که وقتی برای زائری مشکلی پیش می‌آید پزشکان سر بالین او نمی‌روند و می‌گویند بیمار را بیاورید. اما این گروه که دو سال است کار خود را آغاز کرده، دو ویژگی متمایز دارد یکی عدم استقرار ودیگر اینکه این پزشکان هم مثل همکه جمعیت زائر امام حسین هستند و بنابراین مثل همه زائران با پای پیاده در مسیر بین نجف تا کربلا حرکت می‌کنند و خودشان سراغ بیمار می‌روند دقیقا بر خلاف روال معمول کار پزشکی خب این محاسن زیادی دارد که یکی از مهم‌ترین‌هایش این است که پزشکان جوان ما وقتی کار خود را با این شیوه آغار می‌کنند در ادامه مسیر کارشان سعی می‌کنند خود را از تکبر و غرور بی‌جا حفظ کنند و همیشه خود را خادم بدانند.

پس از صحبت‌های مسئول گروه پزشکان، فینی‌زاده مطالبی را بیان کرده و گفت: از خبرگزاری دانشجو تشکر می‌کنم برای میزبانی این مراسم و از همه دوستانی که در تولید این کار اذیتشان کردیم و همه مهمانان گرامی متشکرم.

هدفم از ساخت مستند کار حرفه ای نبود/ می خواهم مردم خودشان را به رودخانه اربعین برسانند
من پیش از این هم عرض کرده‌ام هدف ما از تولید این مستند ساخت کار حرفه‌ای نیست این کار قرار است تلنگری باشد به افراد مختلف مخصوصا فضای پزشکی و البته دیگران که قیامتی به اسم اربعین هر سال اتفاق می‌افتد آبی هست جاری است اگر نرسید به آن خودتان تشنه می‌مانید.

وقتی برای این سفر برنامه ریزی می‌کردیم تصورمان از این ۱۲۰ پزشک چیز دیگری بود؛ اما آن‌ها به حدی جهادی عمل کردن که‌‌ همان روز اول همه آن‌ها را گم کردیم. پیدا کردن آدم‌ها در مسیر روی کاغذ ساده، در عمل بسیار سخت و در اربعین محال است! خب پزشکان زیاد دغدغه ندارند جلوی دوربین باشند یک وقت‌هایی ما را هم قال می‌گذاشتند.

او ادامه داد: در نظر بگیرید که کار ما سه مستند بوده که با استفاده از قلم و صدای مومنی تبدیلش کردیم به چیزی که بتوان بهش گفت مستند و فکر می‌کنم این پیوند اتفاق افتاده است.

به نظرم اگر این حس در مخاطب به وجود بیاید که بیاید در اربعین خدمتی برساند حسی زحمت این تیم به هدف رسیده است اما آن بخشی از کار که به ایرادهای عدم سواد بنده برمی گردد صادق است یک بخشی از کار هم به دلیل کم کاری بنده بوده که امکانات اجازه نمی‌داده.

در ادامه یکی از پزشکان حاضر در جلسه که از اعضای تیم جهادی «احرار» بود ضمن تاکید بر مشکلات مستند سازان برای ساخت یک کار درباره پزشکان به دلیل عدم همراهی همکارانشان گفت: امیدواریم این مشکلات دیگر تکرار نشود و بتوانیم برای دوره‌های آتی کمک بیتری به تیم‌های مستند سازی بکنیم تا این خدمات به تصویر کشیده شود.

در پایان نیز دکتر کشاورز از اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران و یکی از حاضران در این گروه که از پزشکان دوره جنگ نیز بوده است گفت: تشکر می‌کنم از آقای صالح احمدی و همکارانشان که توفیق دادند در این مسیر حرکت کنیم و آقای فینی‌زاده و دوستانشان که برای مستندسازی این کار زحمت کشیدند.

او ادامه داد: باید توضیح بدهم که ما‌‌ همان طور که همکارمان گفتند در آن مسیر مثل همه دوست داریم فقط وصل به معنویات باشیم و هیچ چیز خدشه‌ای در آن ایجاد نکند. خب ورود این تیم‌های تصویری مخل است و نمی‌گذارد آدم راحت باشد؛ چون در حال و هوای خودت هستی دوربینحواست را پرت می‌کند باید اگر بخواهیم چنین کارهایی بسازیم باید ببینیم این طور موارد را باید چه طور ساخت باید یک جوری فیلمبرداری شود که آدم نفهمد با یک تکنیک‌هایی باید ساخت این هم قاعدتا یک راهکاری دارد که ان شالله برای سال‌های بعدی روی آن فکر شود.