آن‌قدر وقاحت دارند که می‌خواهند ناکارآمدی‌ها را به حساب انقلاب بنویسند/ مسئولان حاضر نیستند برای محرومیت‌زایی وقت بگذارند

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام علی کشوری در نشست تخصصی مدل محرومیت زدایی در جمع مسئولان اردوهای جهادی که در مجتمع فرهنگی 13 آبان برگزار شد، گفت: برنامه ریزی کشور سطح محرومیت را در جامعه گسترش می دهد. اینکه در ایام انتخابات سعی شده جلساتی برگزار شود که محرومیت زدایی مورد بحث قرار گیرد می تواند بسیار موثر باشد.

وی افزود: برنامه ریزی مبنی بر توسعه، محرومیت ایجاد می کند؛ محرومیت اطلاعاتی و آموزشی و حتی محرومیت های فکری . وقتی نظام آموزشی کشور براساس ساینتس برنامه‌ریزی می شود و مردم از ظرفیت فکر در تدبر محروم می شوند، این محرومیت افزایش پیدا می کند. تصور نکنید فقط محرومیت، محرومیت اقتصادی است، بلکه محرومیت فکری بیشتر از محرومیت اقتصادی است.

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: دعوای اصلی علوم اسلامی و غربی توسعه فکر است که چرا باید یک پنجم فکر توسعه پیدا کند؛ توسعه محرومیت زاست. در پی محرومیت های فکری و آموزشی محرومیت های عاطفی هم ایجاد می شود. انسان های مدرن ارتباطات عاطفی پررنگی ندارند که این هم یک نوع محرومیت است . در بسیاری از موارد وقتی یک خانواده رشد می کند دلیل آن نقش مادر است که بسیاری از مشکلات را حل می کند، اما حالا به گونه ای شده که فشار اقتصادی، ضد رفاه عمل می کند، اما اگر مادر نقش موثری داشته باشد، این محرومیت ها را کاهش می دهد.

وی ادامه داد: در گذشته مفهوم رفاقت و دوستی ها معنای پررنگ تری داشت، اما کم کم اینها به چالش کشیده شده؛ به تدریج از فواید نقش ها کاسته می شود و محرومیت به آن اضافه می شود.

حجت الاسلام کشوری گفت: اگر بر روی این برنامه های کاربردی تکیه نکنیم، دولت ها به سمت برنامه ریزی می روند تا محرومیت را گسترش می دهند.در مناظراتی که برای کاندیدای ریاست جمهوری برگزار شد، اصلا به توسعه توجه نشد. معادله عدالت را ضریب جینی قرار می دهند، در حالی که ضریب جینی معادله طبقاتی است و به جای اینکه به محرومیت مردم توجه کنند، جامعه را به دهک هایی تقسیم می کنند و فاصله درآمد آنها را با محاسبات شان کم و زیاد اعلام می کنند.

وی با توصیه ای به مسئولان اردوهای جهادی گفت: به سمتی که برنامه ریزی ها محور محرومیت داشته باشد، نروید. اولین شاخص پیشرفت و پسرفت جامعه مسئله محرومیت است. باید این مسئله در حد یک شاخص ارزیابی ارتقا داده شود. نباید اجازه داد نظام برنامه ریزی کشور بر محور محرومیت برنامه ریزی کند و به شهر و روستاها برویم و محرومیت زدایی کنیم.

حجت الاسلام کشوری خاطرنشان کرد: چرا بعد از چهار دهه که از انقلاب گذشته نمی توانیم ادعا کنیم محرومیت در کشور کاهش یافته است؛ از اول انقلاب نهادهای انقلابی نسبت به محرومان بی اعتنا نبوده، اما به دلیل برنامه ریزی هایی که در کشور صورت می گیرد نتوانستند این محرومیت ها را کاهش دهند. علت آن هم این است که مسئولان حاضر نیستند که وقت بگذارند محرومیت زایی کنند.

وی یادآور شد: ما پشت در سازمان برنامه و بودجه خیمه زدیم که بتوانیم این مشکل را حل کنیم. سر برنامه ششم که توسط دولت تصویب و به مجلس ارسال شد، اعتراضاتی شد که البته برخی از آنها حل و برخی دیگر به قوت خود باقی ماند. برنامه ششم که دولت نوشته بود نفوذ را قانونی می کرد و می خواستند کشور را تحویل غربی ها بدهند. سرعت نفوذ در برنامه ای که دولت نوشته بود، از مجلس بیشتر بود؛ آن قدر وقاحت دارند که می خواهند ناکارآمدی ها را به حساب انقلاب بنویسند.

استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: اینها برای ورود به چرخ توسعه توانمند نیستند. اگر ما نتوانیم بحث توسعه را تغییر دهیم و برنامه ریزی کشور را به چالش بکشیم، ناکارآمدی ها را به گردن انقلاب می اندازند. جریان دیگری در کشور هستند که قائل به کار فکری نیستند و اینها می خواهند به انقلاب ضربه بزنند . در مناظره ها به جای اینکه از برنامه های خود صحبت کنند، پرونده علیه یکدیگر را رو می کردند؛ چرا باید برخی این قدر سطح مشکلات را تنزل بدهند.

حجت الاسلام کشوری یادآور شد: باید برای محرومیت زدایی چالش جدی ایجاد کنیم. اگر بحث مدل محرومیت زدایی به عنوان یک ایده بین نیروهای جهادی مطرح شود، می تواند موثر باشد؛ اما اگر به فکر اورژانسی حل کردن مشکلات باشیم، محرومیت نه تنها کاهش پیدا نمی کند، بلکه به یک مشکل اساسی تبدیل می شود.

وی با اشاره به الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت گفت: قرار است این الگو پیوست کار جهادی باشد. این جلساتی هم که برگزار می کنیم پیوست تمدنی انتخابات است. اگر در ایام انتخابات این حرف ها گفته نشود، مشکل نظام برنامه ریزی کشور ادامه پیدا خواهد کرد. اینکه رهبر انقلاب در برهه انتخابات سند 2030 را منحل کرد، می خواست به مردم بفهماند که نظام برنامه ریزی کشور مشکل دارد. چهار دهه است که سازمان برنامه و بودجه، کشور را فلج کرده است، اما همچنان به کار خود ادامه می دهد.

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به ناکارآمدی دولت یازدهم گفت: دولت یازدهم بر مبنای تئوری توانمندسازی عمل می کند که این عنوان، عنوان خوبی است و مدل محرومیت زدایی است. اما تعریفی که از فقر دارند با مبانی انقلاب هم خوانی ندارد. جای خرسندی دارد که کاندید اصلی نیروهای انقلاب، شعار اصلی اش رفع محرومیت است؛ اما باید هشدار دهیم که اگر قرار است این رفع محرومیت براساس توانمندسازی حل شود، بعد از چهار سال محرومیت ها بیشتر می شود.

حجت الاسلام کشوری اظهار داشت: من منکر اقدامات فوری برای رفع محرومیت نیستم، اما باید نحوه برنامه ریزی در محرومیت زدایی اصلاح شود. از نظر فکر اسلامی محرومیت زدایی باید از طریق بهبود روابط انسانی حاصل شود. اگر کسی می خواهد در منطقه ای محرومیت را از بین ببرد، باید اولین محاسبه اش روابط انسانی باشد و روابط انسانی را به عنوان پایه اقتصاد قرار دهند.

این استاد حوزه و دانشگاه یادآور شد: پیوست تمدنی انتخابات به ما می گوید که تحلیل های غلط حوزه برنامه ریزی باید در همین ایام به چالش کشیده شود. تحلیل های غلطی راجع به مسئله محرومیت زدایی وجود دارد که با شیوع توانمندسازی بیشتر می شود . نپذیرید که این لفظ رواج پیدا کند. اگر این لفظ رواج پیدا کند به آنهایی کمک می کنید که تولید محتوای غلط دارند. پیشنهاد ما برای محرومیت زدایی بهینه سازی روابط انسانی است و از بین بردن حاشیه نشینی ها فقط با احیای روستاها امکان پذیر است.