خطای فنی، فساد و رشوه جزو سوابق توتال است/ تاریخ درباره قراردادهای نفتی از ما سؤال خواهد کرد

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، برنامه 17 تیرماه «جهان‌آرا» شبکه افق با موضوع ارزیابی قرارداد توتال از منظر اقتصاد مقاومتی برگزار شد.

دکتر مسعود درخشان اقتصاددان و کارشناس ارشد در حوزه اقتصاد نقتی در این برنامه با بیان اینکه کلّیت IPC محرمانه نیست ولی مبالغ قراردادها محرمانه است، گفت: مبنای IPC این است که از موضع ضعف وارد شده‌ایم و این اصلاً به‌نفع کشور نیست.

وی با بیان اینکه شرکت‌هایی که با ملی شدن نفت و انقلاب اسلامی خلع ید شده بودند حالا با الگوی جدید دعوت می‌شوند، گفت: توتال و مانند آن به‌دنبال منافع خودشان هستند و اگر نظارت دقیق نداشته باشیم هیچ پیشرفتی حاصل نمی‌شود.

درخشان با اشاره به اینکه سوابق توتال نشان می‌دهد از نظر فنی خطاهای زیادی داشته و از نظر اخلاقی هم فاسد و اهل رشوه است، گفت: باید از دانش فنی شرکت‌های خدماتی نفتی بهره ببریم نه اینکه یک میدان را 25 سال به خارجی‌ها واگذار کنیم.

وی با ابراز اینکه کسانی که فکر می‌کنند می‌توانند از IPC در جهت منافع سیاسی استفاده کنند هیچ شناختی از بازار جهانی نفت ندارند، گفت: کسانی که می‌خواهند از شرکت‌های غربی علیه استعمار آمریکا استفاده کنند الفبای کار را هم نمی‌دانند.

درخشان با اظهار اینکه "کاری را که خودمان می‌توانستیم انجام دهیم به شرکت توتال واگذار کردند و جشن پیروزی می‌گیرند و این در شأن ما نیست" گفت: مطمئنم حتی یک مهندس مخزن ایرانی معتقد نمی‌باشد کاری که توتال انجام می‌دهد در داخل انجام‌شدنی نیست.

وی با تصریح به اینکه دیپلماسی را باید با شیوه‌های سیاسی جلو برد نه حراج منابع نفت و گاز کشور، گفت: جوّی به وجود آمده که فکر می‌کنند کلید حل مشکلات، شرکت‌های بزرگ نفتی دنیا هستند.

درخشان با تأکید بر اینکه "اگر توتال قادر به حل مشکلات ما بود 16 سال پیش این کار را کرده بود و قراردادش با ایران را رها نمی‌کرد" گفت: جهان باید بداند که ایران در چارچوب اقتصاد مقاومتی مشکلاتش را حل می‌کند نه تکیه بر خارجی‌ها.

درخشان با بیان اینکه کلید پیشرفت پروژه‌ها در دست شرکت ملی نفت است نه شرکت‌های خارجی، گفت: چراکه آنها دنبال منافع ملی ما نیستند بلکه به‌دنبال تأمین سود سهامداران خود هستند. توتال شرکت فاسدی است چون اهل رشوه دادن و تقلب است اما اشکال اصلی از فساد توتال نیست اشکال اصلی از عدم نظارت ماست.

وی با اشاره به اینکه قبل از انقلاب همه جزئیات قرارداد محرمانه نبود اما هم‌اکنون جزئیات قراردادها محرمانه است و از نظر علمی این موضوع توجیه ندارد، گفت: در هیچ کشور پیشرفته‌ای هم قراردادها محرمانه نیست. دلیل این موضوع را هم باخبر نشدن رقبا عرض می‌کنند در حالی که شرکت‌های بین المللی از احوال هم خبر دارند.

درخشان با ابراز اینکه "موضوع مهمتر، ساختار قراردادهای نفتی است که ما را به چه‌سمتی خواهند برد" گفت: قرارداد نفتی IPC قبل از برجام مطرح شد. تحت این عنوان که "قراردادها را جذاب می‌کنیم که در شرایط تحریم هم سرمایه گذاری جذب کنیم" ولی این موضوع با اصول نفتی سازگار نیست. ما باید نشان دهیم که به خارجی احتیاج نداریم کما اینکه بعد از انقلاب هم نشان دادیم.

وی با بیان اینکه نفت و گاز و حقوق نفت و گاز و قراردادها بحث‌های تخصصی هستند و با منافع ملی گره خورده است لذا نباید سیاسی به آنها نگاه کرد، گفت: در رابطه با همین قرارداد توتال نقدهای کارشناسی ما را با بحث‌های غیرعلمی مانند ریختن دیوار تحریم و دلواپسی و ... جواب می‌دهند.

درخشان با اظهار اینکه در "کشور نهادی نداریم که بحثهای مهم انرژی را از منظر علمی بررسی کند" گفت: بنابراین ابعاد سیاسی و رسانه‌ای و اتهام گسترش می‌یابد و تاریخ در این رابطه از ما سؤال خواهد کرد.

وی با بیان اینکه "ما به‌لحاظ فنی در حال و آینده باید تعامل فنی با دنیا داشته باشیم اما این رویکرد به قراردادهای نفتی برای دادن اول تا آخر کار به دست شرکت نفتی رویکردی سنتی است" گفت: کشور ایران با این تجربه باید از شرکت خدمات نفتی تحت عنوان مشورت گرفتن استفاده کند نه اینکه از ابتدا تا انتهای آن را به شرکتهای خارجی واگذار کند.