عضو هیات علمی دانشگاه تهران:
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، دکتر میثم موسایی کارشناس اقتصادی و عضو هیات علمی دانشگاه تهران درباره دلایل تشدید بحران بیکاری در اقتصاد ایران گفت: وقتی تدوین برنامه‌های توسعه بر مبنای به کارگیری نیروی کار و افزایش تولید ملی صورت نگیرد، طبیعتا نیروی کار ایرانی دچار احساس یاس خواهد شد چرا که می‌بیند هیچ تشکل و سازمانی که حامی حقوق وی باشد در کشور وجود ندارد. وی درباره نقش نمایندگان جامعه کارگری در مراکز تصمیم ساز اظهار داشت: متاسفانه در دهه‌های اخیر افرادی به عنوان نمایندگان جامعه کارگری در مجامع رسمی مانند شورای عالی کار، مجلس و... حضور داشته و دارند؛ که هیچ ارتباطی با جامعه کارگری نداشته و طبیعی است وقتی جامعه‌ای با حدود ۸ میلیون عضو، رسانه یا نماینده‌ای در جامعه و مراکز تصمیم ساز نداشته باشد همیشه مظلوم واقع خواهد شد.
موسایی افزود: اگر چه جامعه کارگری به لحاظ تعداد و افراد تحت پوشش خود در اکثریت است، اما از آنجا که هیچ تشکل و صنفی ندارند قدرت چندانی نیز در اختیار آن‌ها قرار نداشته و در نتیجه از اعتبار و نفوذ کافی برخوردار نیستند. این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: حتی بسیاری از این افراد به حقوق خود نیز آشنایی ندارند، در حالیکه همین قشر بوده و هستند که بار اصلی تولید کشور را به دوش کشیده و در مقاطع حساس برای دفاع از کشور حتی جان خود را نیز تقدیم کرده اند. وی ادامه داد:، اما شاهدیم که دولت‌ها در همه دوره‌های مختلف سعی در ایجاد یک طبقه بورژوای خاص داشتند که از رانت دولتی استفاده و روز به روز پروارتر می‌شوند. رئیس سابق انجمن اقتصاد اسلامی ایران اظهار داشت: ساختار اقتصادی ایران به گونه‌ای است که حتی اگر دولتی بخواهد به نیازهای مستضعفین نیز بپردازد، اجازه دخالت به وی داده نمی‌شود؛ چرا که طریقه اتصال ما به دنیا مسیری نیست که مثلاً کشوری مثل مالزی طی کرده باشد؛ بلکه ارتباط ما با دنیا از طریق ثروت باد آورده نفت است. نکته بعدی در خصوص سیاست‌های رفاهی و رفع فقر این است که متاسفانه تا کنون نتیجه اعمال سیاست‌های سرمایه دارانه در ایران باعث شده یک گروه اکثریت ضعیف و یک گروه اقلیت قوی ایجاد شود.
این اقتصاددان افزود: برای اصلاح وضعیت موجود در گام اول باید تغییرات اساسی در ساختار اقتصادی کشور انجام شود. متاسفانه سیستم بانکداری ما به هیچ وجه در خدمت تولید نیست. ضمن اینکه اگر هم قرار است رانت بزرگی مانند نفت در اختیار دولت باشد این مزیت باید در خدمت تولید باشد. وی ادامه داد: امروز می‌بینیم حداقل دستمزد نیروی کار رقمی حدود یک میلیون تومان است در حالیکه برای مثال در بازار ربا یا حتی همین بانک‌ها و موسسات مالی موجود در کشور با سپرده‌ای حدود ۳۰ تا ۵۰ میلیون تومان می‌توان در ماه یک میلیون تومان سود گرفت، طبیعتا در چنین جامعه‌ای ارزش و جایگاه انسان و نیروی کار تنزل می‌یابد. موسایی با تشبیه وضعیت موجود با نظام سرمایه داری قرن نوزدهم خاطرنشان کرد: اگر چه بیان این مسائل نمی‌تواند مدل مناسبی برای ارزش گذاری‌های انسانی باشد، اما نظام اقتصادی دقیقاً همین کار را انجام می‌دهد. به گونه‌ای که امروز عده قلیلی از جامعه بسیار پیشرفت کرده و خود را از بقیه جامعه جدا کرده اند. از طرفی اکثریت مردم که تمام تلاش‌ها و زحمات نیز اتفاقا بر دوش آن‌ها است هیچ بهره‌ای از منابع کشور نمی‌برند.
این استاد اقتصاد با اشاره به این موضوع که ایجاد شغل تن‌ها سرکار بردن نیروی کار نیست با تاکید بر لزوم اعمال تجدید نظر در محتوای آموزشی مجتمع‌های فنی حرفه ای، مد ارس و دانشگاه‌ها تصریح کرد: استراتژی توسعه کشور باید تغییر کند، این استراتژی نباید بر صنایع سنگین و سرمایه بر، متکی باشد بلکه صنایع کاربر مانند صنایع دستی، گردشگری و حتی کشاورزی که دارای این ویژگی‌ها هستند باید در دستور کار قرار گیرند. وی درباره اقدامات کوتاه مدت دولت در زمینه مبارزه با بیکاری به قدس آنلاین گفت: دولت باید خود را موظف کند که رقمی تحت عنوان بیمه بیکاری به بیکاران واجد شرایط پرداخت کند چرا که در این صورت و به واسطه تحمیل هزینه بر دوش دولت خودش را موظف به ایجاد اشتغال برای جوانان خواهد کرد.
منبع: قدس آنلاین
موسایی افزود: اگر چه جامعه کارگری به لحاظ تعداد و افراد تحت پوشش خود در اکثریت است، اما از آنجا که هیچ تشکل و صنفی ندارند قدرت چندانی نیز در اختیار آن‌ها قرار نداشته و در نتیجه از اعتبار و نفوذ کافی برخوردار نیستند. این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: حتی بسیاری از این افراد به حقوق خود نیز آشنایی ندارند، در حالیکه همین قشر بوده و هستند که بار اصلی تولید کشور را به دوش کشیده و در مقاطع حساس برای دفاع از کشور حتی جان خود را نیز تقدیم کرده اند. وی ادامه داد:، اما شاهدیم که دولت‌ها در همه دوره‌های مختلف سعی در ایجاد یک طبقه بورژوای خاص داشتند که از رانت دولتی استفاده و روز به روز پروارتر می‌شوند. رئیس سابق انجمن اقتصاد اسلامی ایران اظهار داشت: ساختار اقتصادی ایران به گونه‌ای است که حتی اگر دولتی بخواهد به نیازهای مستضعفین نیز بپردازد، اجازه دخالت به وی داده نمی‌شود؛ چرا که طریقه اتصال ما به دنیا مسیری نیست که مثلاً کشوری مثل مالزی طی کرده باشد؛ بلکه ارتباط ما با دنیا از طریق ثروت باد آورده نفت است. نکته بعدی در خصوص سیاست‌های رفاهی و رفع فقر این است که متاسفانه تا کنون نتیجه اعمال سیاست‌های سرمایه دارانه در ایران باعث شده یک گروه اکثریت ضعیف و یک گروه اقلیت قوی ایجاد شود.
این اقتصاددان افزود: برای اصلاح وضعیت موجود در گام اول باید تغییرات اساسی در ساختار اقتصادی کشور انجام شود. متاسفانه سیستم بانکداری ما به هیچ وجه در خدمت تولید نیست. ضمن اینکه اگر هم قرار است رانت بزرگی مانند نفت در اختیار دولت باشد این مزیت باید در خدمت تولید باشد. وی ادامه داد: امروز می‌بینیم حداقل دستمزد نیروی کار رقمی حدود یک میلیون تومان است در حالیکه برای مثال در بازار ربا یا حتی همین بانک‌ها و موسسات مالی موجود در کشور با سپرده‌ای حدود ۳۰ تا ۵۰ میلیون تومان می‌توان در ماه یک میلیون تومان سود گرفت، طبیعتا در چنین جامعه‌ای ارزش و جایگاه انسان و نیروی کار تنزل می‌یابد. موسایی با تشبیه وضعیت موجود با نظام سرمایه داری قرن نوزدهم خاطرنشان کرد: اگر چه بیان این مسائل نمی‌تواند مدل مناسبی برای ارزش گذاری‌های انسانی باشد، اما نظام اقتصادی دقیقاً همین کار را انجام می‌دهد. به گونه‌ای که امروز عده قلیلی از جامعه بسیار پیشرفت کرده و خود را از بقیه جامعه جدا کرده اند. از طرفی اکثریت مردم که تمام تلاش‌ها و زحمات نیز اتفاقا بر دوش آن‌ها است هیچ بهره‌ای از منابع کشور نمی‌برند.
این استاد اقتصاد با اشاره به این موضوع که ایجاد شغل تن‌ها سرکار بردن نیروی کار نیست با تاکید بر لزوم اعمال تجدید نظر در محتوای آموزشی مجتمع‌های فنی حرفه ای، مد ارس و دانشگاه‌ها تصریح کرد: استراتژی توسعه کشور باید تغییر کند، این استراتژی نباید بر صنایع سنگین و سرمایه بر، متکی باشد بلکه صنایع کاربر مانند صنایع دستی، گردشگری و حتی کشاورزی که دارای این ویژگی‌ها هستند باید در دستور کار قرار گیرند. وی درباره اقدامات کوتاه مدت دولت در زمینه مبارزه با بیکاری به قدس آنلاین گفت: دولت باید خود را موظف کند که رقمی تحت عنوان بیمه بیکاری به بیکاران واجد شرایط پرداخت کند چرا که در این صورت و به واسطه تحمیل هزینه بر دوش دولت خودش را موظف به ایجاد اشتغال برای جوانان خواهد کرد.
منبع: قدس آنلاین
ارسال نظرات