کد خبر:۶۲۸۳۰۶
مقصود فراستخواه در یادداشتی نوشت:
مردم دیگر شیفتۀ روشنفکران نیستند/ نخبگان از مردم عقب‌افتاده‌اند
مسعود فراستخواه، استاد دانشگاه شهید بهشتی در یادداشتی تحولات تکنولوژیک جدید را علت کاسته شدن ارزش نخبه‌گرایانۀ در جامعه دانسته است. وی معتقد است مردم دیگر نخبه‌گرا نیستند چون امکانات تازه‌ای برای آنها به وجود آمده است.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو-یادداشت دریافتی، این جامعه‌شناس بر این باور است که گفتمان‌های روشنفکری گذشته مبتنی بر هویت‌های بزرگ و روایت‌های کلان بوده است و با وجود دسترسی آسان و سریع به اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی متکثر، دیگر کسی برای کلان‌روایت‌ها و هویت‌های بزرگ ارزشی قائل نیست. «دیگر کسی به گفتار کلان روشنفکری که در برج عاج خود نشسته و نخبگان که حرف‌های بزرگ می‌زنند علاقه نشان نمی‌دهد»
نویسندۀ کتاب دین و جامعه می‌گوید: شتاب تحولات آن‌قدر زیاد شده است که ما به‌نوعی غیر همزمانی و عقب افتادن روشنفکران و نخبگان از مباحث روبه‌رو هستیم... با این شتاب، مباحث کلاسیک نخبگان و روشنفکران دیگر برای مردم جذابیت سابق را ندارد... مردم دیگر منتظر نخبگان نمی‌مانند.
نویسندۀ کتاب دین و جامعه می‌گوید: شتاب تحولات آن‌قدر زیاد شده است که ما به‌نوعی غیر همزمانی و عقب افتادن روشنفکران و نخبگان از مباحث روبه‌رو هستیم... با این شتاب، مباحث کلاسیک نخبگان و روشنفکران دیگر برای مردم جذابیت سابق را ندارد... مردم دیگر منتظر نخبگان نمی‌مانند.
اگر در گذشته روشنفکران جامعه را هل می‌دادند در حال حاضر از مردم عقب‌افتاده‌اند.
فراستخواه دربارۀ علت عقب‌ماندگی روشنفکران می‌نویسد: روشنفکران دیگر آن چالاکی سابق را ندارند و فرسوده شده‌اند، حتی جامعه تمایل دارد از روشنفکران عبور کند.
وجه منفی و مثبت از میان رفتن مرجعیت روشنفکران در نظر فراستخواه این است که دیگر جامعه نقد نمی‌شود. آرمان دهی و تحول‌خواهی و اندیشه انتقادی دچار ضعف می‌شود: «کار روشنفکر نقد جامعه بوده است، اما الآن دیگر نمی‌تواند جامعه را به‌درستی بشناسد تا بعد نقدش کند، اما نکتۀ مثبت این است که آن نخبه‌گرایی مبتذل گذشته هم دیگر جایی ندارد، هر چه نخبگان می‌گفتند اگر نادرست هم بود مورد استقبال قرار می‌گرفت.»
نویسندۀ کتاب «سرآغاز نواندیشی معاصر» به یکی دیگر از وجوه منفی ضعف روشنفکری پرداخته و نوشته است: کار روشنفکر این نیست که بخواهد مسئله جامعه را حل کند. کار روشنفکر در کنار نقادی قدرت و خود مردم این است که مسئله‌ساز باشد.
فراستخواه دربارۀ علت عقب‌ماندگی روشنفکران می‌نویسد: روشنفکران دیگر آن چالاکی سابق را ندارند و فرسوده شده‌اند، حتی جامعه تمایل دارد از روشنفکران عبور کند.
وجه منفی و مثبت از میان رفتن مرجعیت روشنفکران در نظر فراستخواه این است که دیگر جامعه نقد نمی‌شود. آرمان دهی و تحول‌خواهی و اندیشه انتقادی دچار ضعف می‌شود: «کار روشنفکر نقد جامعه بوده است، اما الآن دیگر نمی‌تواند جامعه را به‌درستی بشناسد تا بعد نقدش کند، اما نکتۀ مثبت این است که آن نخبه‌گرایی مبتذل گذشته هم دیگر جایی ندارد، هر چه نخبگان می‌گفتند اگر نادرست هم بود مورد استقبال قرار می‌گرفت.»
نویسندۀ کتاب «سرآغاز نواندیشی معاصر» به یکی دیگر از وجوه منفی ضعف روشنفکری پرداخته و نوشته است: کار روشنفکر این نیست که بخواهد مسئله جامعه را حل کند. کار روشنفکر در کنار نقادی قدرت و خود مردم این است که مسئله‌ساز باشد.
باید مسئله مطرح کند و مدیران باید این مسئله را حل کنند. باری طرح مسئله باید جامعه را بشناسد.
وی در آخر به این نکته نیز دلالت کرده است: روشنفکران باید از کلی‌گویی و روایت‌های کلان و به این سمت بروند که واقعیت‌های جاری رو ملموسی که جامعه پرشتاب ایران با آن درگیر است را درک کنند و روی آن کار کنند. در کنار این باید مراقب عوام‌زدگی و عوام‌گرایی که همواره بسترش در ایران وجد دارد باشند. نقد مردم در کنار نقد قدرت می‌تواند از عوام‌زدگی جلوگیری کند.
وی در آخر به این نکته نیز دلالت کرده است: روشنفکران باید از کلی‌گویی و روایت‌های کلان و به این سمت بروند که واقعیت‌های جاری رو ملموسی که جامعه پرشتاب ایران با آن درگیر است را درک کنند و روی آن کار کنند. در کنار این باید مراقب عوام‌زدگی و عوام‌گرایی که همواره بسترش در ایران وجد دارد باشند. نقد مردم در کنار نقد قدرت می‌تواند از عوام‌زدگی جلوگیری کند.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.