چک‌هایی که پاس نشدند!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛ * ۱۴ مرداد سال ۱۲۸۵ مظفرالدین شاه قاجار در پاسخ متحصنین در جنبش مشروطه فرمان مشروطیت، دراصل فرمان تشکیل شورای ملی را صادر کرد مجلسی که به نوعی صدای مردم در برابر دولت حاکم و نماینده مردم بود. 

در این صد و اندی سال گذشته مجلس برای دفاع از حق مردم در برابر توپ و تانک‌ها سینه سپر کرده تا کشور پیشرفت کرده، مردم رفاه بیشتری زندگی کنند و برای اداره بهتر کشور به دولت کمک کند. بهارستان نماینده‌های مختلفی از هرنوع مذهب، قومیت و تفکری به خود دیده که که همگی برای انجام وظایف خود به نحو احسنت سوگند یاد کرده‌اند که نماینده مردم باشند نه دولت، که در قوانین تصویبی خود این‌ها را رعایت کنند.

و، اما نمایندگان مجلسی که این همه وظایف سنگین روی دوش خود حس می‌کنند و برای گرفتن رای به هر دری می‌زنند و وعده‌های زیادی می‌دهند. اما وقتی پا به بهارستان می‌گذارند عده‌ای وظایف خود را از یاد می‌برد.

نماینده مجلس وظیفه قانون‌گذاری دارد و باید برای تصویب هر قانونی که برای یک ملت ۸۰ میلیونی تاثیر دارد دقت زیادی به خرج دهد، ولی در بعضی موارد سرسری رد می‌شوند (مثل برجامی که رئیس جمهور می‌گفت اگر حل شود مشکل آب خوردن مردم حل می‌شود و به نظر رئیس جمهور این اندازه مهم و اساسی بود، بدون بحث و استفاده از متخصصین مسئله‌ای به این مهمی را در کمتر از ۲۰ دقیقه تصویب کردند که تا به حال امکان نداشت مسئله‌ای حتی کم اهمیت در مجلس به این سرعت تصویب شود) از رئیس مجلس انتظار می‌رود برای ملت دل بسوزاند و به فکر تعطیلات نمایندگان نباشد.

یکی دیگر از وظایف مهم مجلس، دادن رای اعتماد به وزرا پیشنهادی دولت است که در رای اعتماد دادن به وزرا دولت دوازدهم اتفاقات جالبی رخ داد.

به طوری که مجلس به خود ندیده بود نماینده‌ای به عنوان مخالف وزیر ثبت نام کند و پشت تریبون رفته و از موافقین وزیر موافق‌تر باشد و هیچ گونه تذکر جدی داده نشود و یا وزیری برای گرفتن رای اعتماد به نمایندگان مجلس بگوید افتخار من این است که نمایندگان مجلس را استخدام می‌کنم و این نوعی رشوه محسوب می‌شود. درحالی که همان پست برای کشور از لحاظ سیاسی- اقتصادی بسیار حایز اهمیت است و افراد جوان، متعهد، انقلابی بسیاری برای آن پست وجود دارد؛ و در آخر که اتفاق خیلی مهمی افتاد این بود که برای حمایت از وزیر پیشنهادی ۱۴۳ نفر ثبت نام کردند، ولی ۱۳۳ رای موافق به او داده شد و این نشان از این بود که بودجه وزیر پیشنهادی به قدری نبود که همه چک‌ها را پاس کند.