عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با طرح این سوال که آیا اشتغال زنان حق است یا وظیفه است؟ افزود: اشتغال برای زنان البته به جزء زنان سرپرست خانوار حق است و می توانند انتخابات فردی در این خصوص داشته باشند و این انتخاب به یکسری عوامل فردی، سازمانی و فرهنگی نیاز دارد.
وی بیان کرد: از جمله عوامل سازمانی و فرهنگی که در اشتغال زنان باید دیده شود، قوانین حمایتی و رفع نگرش سنتی به کار خانم ها است، به این منظور که زنان تحصیل کرده کشور با حضور در فضای اجتماع بتواند نقش خود را ایفاء کنند.
سلطانی خاطرنشان کرد: تحقیات نشان داده که متاسفانه هنوز در مدیریت خانم ها موضع گیری وجود دارد، در صورتی که استفاده از تخصص زنان در جایگاه و متناسب شأن آنان سلامت جامعه را بدنبال دارد.
عضو هئیت علمی دانشگاه فردوسی مشهد متذکر شد: امروز خیلی از افراد به زن به عنوان نیروی کمکی نگاه می کنند که این ارزش گذاری معیوبی است که در جامعه اتفاق افتاده.
وی گفت: تحیصلات زنان ایرانی نسبت به زنان در کشورهای پیشرفته تفاوتی ندارد؛ اما از نظر اشتغال این تفاوت وجود دارد، چون که اولویت خانم ایرانی تربیت فرزندانش است و انتخاب اول زنان دیگر کشورها اشتغال است چون خانواده در این کشور ها جایگاهی ندارد.
سلطانی تاکید کرد: زنان شاغل باید حضور کمی و کیفی خود در کنار فرزندان و لطالفت زنانگی خود را حفظ کنند، نمی توان نقش پدر و مادر را تغییر داد بنابراین نباید مناسبت های خانوادگی را بهم زد که این در برخی از خانوادهها می افتد، غالب مشکلات این است که برخی زنان متاهل در شیفت شب کار میکردند در صورتی که حضور زن به خانواده گرما می دهد.
وی تاکید کرد: استفاده ابزاری از زن نباید شود، امام خمینی (ره) اعتراض نسبت به حضور زن در تبلیغات تلویزیونی داشتند، زن باید در عالی ترین جایگاه شغلی قرار گیرد و اولویت او باید خانواده باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد به معضل پدر خانه دار در آینده اشاره کرد و گفت: در سال های آینده با پدیده پدر خانه دار مواجه می شویم، چون مردان بر عکس خانمها به خاطر کسب شغل تحصیل را ادامه نمیدهند در صورتی که در آینده بیشتر به افراد متخصص نیاز است و کار خدماتی کاهش پیدا میکند نتیجه این می شود که زنان بدلیل تخصص، اشتغال دارند و مردان بیکار می شوند.