سران فتنه در کمال مهربانی و بر مبنای «اصل ۱۷۶ قانون اساسی» حصر شدند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- مرتضی پورسلطانی*، نظام جمهوری اسلامی ایران از ابتدای شکل گیری و پیروزی‌اش با افکار و عقاید مختلفی روبرو بود، افکاری که بعضا باهم در تضاد و گا‌ها غیر قابل جمع بودند. در آن دوره، امام خمینی (ره) با انتشار نامه‌ای که به منشور برادری مشهور شد احزاب، افکار و گروه‌ها را به وحدت حول اسلام فراخواندند و خواستار پایان دادن به اختلافات و همکاری و همفکری برای ارتقاء انقلاب اسلامی شدند.

اما وحدت با وجود اختلافات مفهومی است که نیاز به بررسی دارد از سیره عملی و بیانات امام به درستی میفهمیم، وحدت به معنای کنار گذاشتن اصول نیست. برخورد صریح امام با مجاهدین خلق علی رغم ادعای اسلام و منع نهضت آزادی از حضور درون نظام شاهدی بر این مدعاست.

با جستار در بیانات معصومین و امام راحل می‌توان اصول و بنیاد‌های فعالیت درون سیستم و بیرون سیستمی را مشخص کرد. به نظر بنده اول اسلام با آن تفسیر فقهی شیعی و بعد خود امام، مقام معظم رهبری و سپس قانون اساسی چهار اصل اساسی هستند که تمام گروه‌های اجتماعی درون نظام بر سر آن اتفاق کنند و به عنوان حدود فعالیت‌های خود تعیین کنند.

در طول انقلاب هر جا گروه ها، احزاب و افراد به اصول اساسی انقلاب پایبند بودند و به عبارتی تعارض و اختلافشان بر سر این اصول نبود درون نظام به حساب آمدند نه معاند و مخالف با نظام مقدس جمهوری اسلامی و پر واضح است زمانی که این اصول در بیان و عملکرد‌ها زیر پا گذاشته شد برخورد متفاوت بوده است.

شیوه برخورد با شریعتمداری و منتظری بر این مبنا بوده است. امام راحل تا زمانی که انحراف آن‌ها از این مرزبندی و اصول بیرون نزد امام با آن‌ها مدارا کردند. در انتخابات سال ۸۸ نیز رهبر انقلاب در رابطه با کاندیدا انتخابات می‌فرمایند «چهار نفری که وارد عرصه‏ این انتخابات جدی شدند، همه شان جزو عناصر نظام و متعلق به نظام بودند و هستند. یکی از این‌ها رئیس جمهور کشور ماست؛ رئیس جمهور خدوم، پرکار، زحمتکش، مورد اعتماد. یکی از آن‌ها نخست ‏وزیرِ هشت سال در دوران ریاست جمهوری خود بنده است. یکی از آن‌ها فرمانده‏ سپاه در سال‌های متمادی و یکی از فرماندهان اصلی دوران دفاع مقدس بوده است. یکی از آن‌ها دو دوره رئیس قوه‏ مقننه‏ کشور بوده است؛ رئیس مجلس شورای اسلامی بوده است. این‌ها عناصر نظامند؛ این‌ها همه‏شان متعلق به نظامند».

تا قبل از این که موسوی و کروبی به پشتوانه برخی از جاه طلبان از جمله خاتمی در ۲۵ بهمن ۸۹ دست به اقدامات ضد امنیتی بزنند با صبر و رأفت نظام روبرو بودند تا این که دوشادوش آمریکا و اسرائیل قصد برانداری نظام کردند.
اکنون در کمال مهربانی و بر مبنای قانون اساسی (اصل ۱۷۶ قانون اساسی) شورای عالی امنیت ملی که آن روز حسن روحانی، دبیر آن بود تصمیم به حصرشان گرفتند.

عده‌ای با کم اهمیت جلوه دادن فتنه ۸۸ قصد دارند این مسأله مهم را به فراموشی بسپارند. اما ما به درستی آموخته ایم که فتنه، خط قرمز نظام است و هرگز از این امر کوتاه نمی‌آییم.
متاسفانه عده‌ای منفعت طلب به پشتوانه جمعی ساده اندیش شعار رفع حصر می‌دهند. در بحبوحه دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، حسن روحانی شعار رفع حصر می‌داد در حالی که خود در رأس مجموعه شورای عالی امنیت ملی بوده و هست و هیچ تلاشی برای کوچک‌ترین تغییری در این امر نمی‌کند و بنا هم ندارد انجام دهد.