چهرههای جریان سیاسی خاص در حالی طی ۶ سال گذشته با هدف ایجاد «فتنه اقتصادی» دست به سیاهنمایی از اوضاع کشور زدند که واقعیت چیز دیگریست...
به گزارش گروه سیساسی خبرگزاری دانشجو، تحلیلگران و خواص کشور از هفت سال قبل کراراً درباره پروژه شوم «سیاهنمایی اقتصادی» و اینکه عاقبت این کار و دروغگویی درباره واقعیتهای اقتصادی کشور توسط جریان سیاسی خاص به «اغتشاش» ختم خواهد شد؛ هشدار داده بودند.
اما آن هشدارها شنیده نشد و دست آخر هم نمایههایی از آن «فتنه اقتصادی» در تجمعات برخی شهرهای کشور طی روزهای اخیر رخ داد.
با این حال، اما در پیامد اغتشاشات اخیر شاهد پیگیری یک پروژه جدید هستیم که بدون هیچ اغراقی آبشخور آنهم در اردوگاه جریان سیاسی خاص قابل رصد است؛ و آن اصرار بر «ناکارآمدی نظام» و اظهار این است که تمام تصمیمات نظام غلط بوده و اوضاع کشور به هیچ وجه قابل دفاع نیست.
کما اینکه به تازگی یک تشکل اصلاحطلب موسوم به مجمع محققین و مدرسین نیز طی بیانیهای صراحتاً رهبری نظام را مخاطب قرار داده و بر این مقولات تأکید کرده است. [۱]این حرکت شوم و برنامهریزی شده جدای از آنکه خلاف عقلانیت و خلاف منویات رهبر معظم انقلاب مبنی بر دیدن پیشرفتهای کشور در کنار مشکلات است، اما بر خلاف واقعیتهای روز کشور نیز هست.
در واقع اگرچه هیچکس منکر وجود مشکلات اقتصادی در کشور نیست، اما در عین حال باید دانست که وجود مشکل با بحران توفیر دارد و از طرفی مشکلات اقتصادی در تمام دنیا هم وجود دارد.
*پیشرفتهایی که بخاطر فتنه به آنها اشاره نمیکنند/ هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان اگرچه مشکلاتی دارد، اما بحران ندارد
در وَرای این مشکلات نیز باید دانست که نظام جمهوری اسلامی ایران با کمک و همراهی مردم طی ۴۰ سال گذشته، پیشرفتهای بزرگی داشته است که البته مشخص نیست چرا کسانی از اصلاحطلبان و برخی جریانات دیگر قصد مخدوش کردن این دستاوردها به بهانه چند مشکل اقتصادی را دارند؟!
و چرا این افراد و جریانات به دروغ از وجود قحطی و گرسنگی گسترده، بیکاری بحرانی، خرد شدن استخوان مردم، بیکاری ۳۰ درصدی، فروپاشیدگی اقتصادی کشور و... سخن میگویند؟!
آنچه در ادامه میآید جلوههایی از کارآمدی اقتصادی و البته نظامی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران طی ۴۰ سال گذشته است که متأسفانه کسانی در روزهای اخیر و به بهانه سیاهنماییها و اغتشاشات صورت گرفته؛ قصد پنهان کردن آنها را دارند:
یکم: نظام جمهوری اسلامی ایران توانسته است رقم ۱۲ درصدی بیکاری خود را از حالت بحرانی خارج کند.
به این معنی که عمده بیکاران ایرانی محتاج نان شب نیستند و شاهد این مدعا نیز صحبتهای وزیر کار دولت آقای روحانی است که گفته بود: یک صد هزار شغلی پیشنهادی این وزارتخانه به کارجویان، پذیرفته نمیشود و کارجویان ترجیح میدهند بیکار بمانند تا شغل ایدهآل را پیدا کنند. [۲]جالب آنکه نظام اسلامی توانسته است نرخ بیکاری ۱۴ درصدی سال ۸۹ را علیرغم ازدیاد کارجویان طی ۷ سال گذشته به میزان ۲ درصد نیز کاهش دهد و به ۱۲ درصد غیر بحرانی کنونی برساند.
دوم: اگرچه بحث اتکای ایران به درآمد نفتی یک مسئله مهم در مباحث سیاسی و اقتصادی است، اما مدیریت کارآمد نظام در ۴۰ سال گذشته توانسته است سطح اتکای کشور به درآمد نفت و گاز را از حالت حیاتی خارج کند.
گواه این مطلب، ایستایی کشور در بحث تحریمهای نفتی و نیز در مقابل توطئه کاهش قیمت نفت است که ایران اسلامی توانست بدون هیچ احساس ملموسی در زندگی مردم از این بزنگاههای خطرناک و مرگآور عبور کند.
نشریه بلومبرگ نیز چند سال قبل طی گزارشی به این مسئله اذعان و تأکید کرد که ایران اسلامی حتی با قیمتهای پایینتر نفت هم زمین نخواهد خورد، زیرا به درآمدهای نفتیاش وابسته نیست. [۳]سوم: شاید اغراق نباشد اگر بگوییم کارآمدی مدیریت مجموعه نظام، بیش از هرچیز خود را در ماجرای مقابله با تحریمها نشان داد.
اگرچه عدهای معتقدند تحریمها اثر زیادی بر زندگی مردم ایران دارد، اما حقیقت این است که امروزِ روز نشان دادن وجهی از تحریم در زندگی روزمره مردم کار آسانی نیست و پروژه تحریمها درباره ایران به اذعان مقامات آمریکایی به شکست انجامیده است.
زمین نخوردن اقتصاد کشور و نبود بحران اقتصادی از نشانههای کمتأثیری تحریمهاست.
مقامات ارشد کشور و کارشناسان استراتژیک نیز بارها اعلام کردهاند که اثر تحریمها بر اقتصاد ایران هرگز نتوانسته بیش از میانگین ۳۰ درصد باشد. [۴]چهارم: اوضاع بانکهای کشور نیز بر خلاف سیاهنماییهای صورت گرفته، بحرانی نیست.
سیدکمال سیدعلی، مدیرعامل صندوق ضمانت صادرات، ۲ سال قبل در گفتوگو با شماره ۱۷۳ نشریه تجارت فردا گفته است:
«از نظر من ریسک بانکهای ایرانی به مراتب کمتر از بانکهای کشورهای منطقه حتی کشورهای عربی و ترکیه است. به این دلیل که ایران از ذخایر قابل قبولی در حد یکصد میلیارد دلار برخوردار است؛ میزان بدهیهای خارجی بسیار کم و کمتر از ۱۰ میلیارد دلار است و همچنین ایران دارای سابقه پرداختهای خوب و به موقع حتی در زمان تحریم است. ما حتی تمام اقساط فاینانسهایمان را در موقع مقرر پرداخت کردهایم... شرایط ما از برخی کشورهای منطقه بسیار بهتر است.»
پنجم: نشریه اکونومیست، به تازگی در گزارش پیشبینی اقتصاد جهان در سال ۲۰۱۸ به قلم سایمون باپتیست، اقتصاددان ارشد واحد اطلاعات خود نوشته است: «هند، ویتنام و ایران سریعترین رشد بهره وری را در سال ۲۰۱۸ خواهند دشت که نشانه خوبی برای موفقیت آنهاست.»
ششم: اقتصاد ایران به گواه صندوق بینالمللی پول توانسته است طی ۴۰ سال گذشته خود را به جایگاه هجده اقتصاد برتر جهان برساند؛ و بدیهیست که فرض بحرانی بودن مشکلات برای چنین اقتصاد بزرگ و درونزایی که البته در مقابل تحریمها نیز برای خود و مردمش مصونیت ایجاد کرده است؛ فرض درستی نیست. [۵]*هژمونی ایران و دفاع منطقهای از امنیت مردم نشانه چیست؟! / در موقعیت بدر و خیبریم، اما اصلاحطلبان میگویند، نیستیم!
اگرچه کسانی از اصلاحطلبان همواره تلاش کردهاند واقعیتهای اقتصادی کشور را مخدوش کنند و حتی یک بار هم به مثبتات و نقاط قوتی که بیان شد اشاره نکردهاند، اما واقعیت هرگز با پروژههای سیاسی خط گرفته از بیرون پوشانده نمیشود. اگرچه شاید به مسلخ برود...
به نقاط قوت بالا که صرفا در مقوله اقتصاد به آنها اشاره شد، بایستی امنیت غیر قابل انکار مردم در نظام جمهوری اسلامی ایران نیز افزود.
ایران اسلامی، ۴۰ سال پس از انقلاب خود نه تنها توانسته است امنیت مردمش را از فراسوی مرزها نیز تأمین کند بلکه با حضور مؤثر و کارای نظامی و اقتصادی در کشورهای منطقه و حتی اروپا از قبیل: بوسنی و هرزگوین، عراق، سوریه و لبنان؛ حقیقتی بزرگ درباره توانمندیهای اقتصادی و نظامی و سیاسیاش را به رخ جهانیان بکشد.
پر واضح است کشوری که در ضعف یا بحران اقتصادی باشد و فضای آن مساوی با ترسیمی باشد که برخی اصلاحطلبان در رسانهها و تریبونهای خود در منظر مردم قرار میدهند؛ نه تنها قادر به انجام هیچ فعالیتهای در کشورهای دیگر نخواهد بود بلکه به مصداق بسیاری از حکومتهای امروز دنیا؛ کشوری وابسته با اقتصادی گروگان و امنیتی پوشالی بدل خواهد شد که هیچ اختیاری از خودش ندارد.
تمام مقولات گفته شده واقعیتهاییست که اثبات میکند نظام اسلامی بر خلاف سیاهنماییهای صورت گرفته از جانب منحرفین و فتنهگران نه تنها در موقعیت «شعب ابیطالب» و «ته درّه» نیست بلکه در اوج کارآمدی و اقتدار و در موقعیت «بدر و خیبر» قرار دارد.
مجددا تأکید میشود که هیچکس نمیتواند منکر وجود مشکلاتی مثل گرانی و تورّم باشد، اما بایستی جهان پیرامون را با تمام واقعیتها و مؤلفههای آن ترسیم کرد و مثل تمام کشورهای دیگر، مشکلات را از طریق «رأی خوب» و همراهی و همیاری برای پیشرفت بیشتر و سریعتر مرتفع نمود.
تراژدی فرایندی که به آن اشاره کردیم نیز مفتون شدن و باور پیدا کردن به سیاهنمایی یک جریان سیاسی خاص در داخل ایران است که هیچگاه در بزنگاههای سیاسی خود هدفی جز القای کارآمدی نظام، حمله به رهبری، گسیل داشتن مردم به خیابانها و البته «براندازی» نداشته است.