به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سخنگوی حزب اتحاد ملت در گفتوگو با روزنامه زنجیرهای بهار در اظهاراتی سراسر تناقض درباره وقایع اخیر در کشور، ابتدا آن را اعتراضاتی بر بستر نارضایتیهاي داخلی، گلهها و انتقادات مردمی دانست اما در ادامه گفت:«نباید فراموش کرد در بحث اعتراضات اخیر مورد محسوس، هدفگذاری تخریب دولت بود. از برخی تریبونهاي رسمی خارج از دولت...برداشت ميشود که تلاش جریان رقیب دولت، برای تقلیل اعتراضات به موضوعات صرفا اقتصادی و فتنه خواندن دیگر شعارها و مطالبات است و نشان ميدهد جریانهاي رقیب داخلی هدف گذاریشان، تخریب دولت از قبل اعتراضاتی است که مخاطب آنها صرفا دولت نیست.»
وی در ادامه در ادعایی عجیب و محیرالعقول، عدم سهمدهی به اصلاحطلبان در کابینه دوازدهم و گردش به راست محسوس روحانی پس از انتخابات را از جمله دلایل اصلی نارضایتیهای داخلی و در پی آن آشوب، آدمکشی و تخریب اموال عمومی عنوان کرد و گفت: «به عنوان نمونه در ماجرای انتخاب وزرای دولت دوازدهم و معرفی کابینه، آقای روحانی کمتر از سطح انتظاراتی که در زمان انتخابات ایجاد کرده بود، ظاهر شد. مردم انتظار انتخاب گزینههاي بسیار بهتری نسبت به این انتخابهاي آقای رئیسجمهور را داشتند و این توقع از رفتار خود آقای روحانی شکل گرفته بود. ایشان بعد از انتخابات یک گردش به راست محسوس چه در بحث گفتمانی و چه در بحث رفتار داشتند. بهتر است این مسائل در نظر دولت بیاید و گامی در راستای تحقق خواست جامعه برداشته شود.»
طی روزهای اخیر جریان مدعی اصلاحات و روزنامههای زنجیرهای که تا همین چند ماه پیش (شب انتخابات)، دست در دست دولت گذاشته بودند و میگفتند اوضاع اقتصادی گل و بلبل است و طی 5 سال گذشته یا مالهکش دولت بودهاند و یا اغواکننده آن در دادن آدرس سراب گشایش اقتصادی به واسطه امتیازدهی به شیطان بزرگ، با حداکثر توان به تولید و ارائه به اصطلاح تحلیلهای متناقض و وارونه از وقایع اخیر در کشور روی آورده و همچنان با سیاسی کاری و موج سواری ریاکارانه به گرفتن ماهی خود از این آب گلآلود مشغولند. در شرایطی که فضای غالب رسانهای کشور در سیطره چنین زردنامههایی است که افکار مالیخولیایی خود را بهجای تحلیل به خورد مخاطب میدهند، اینکه مردم اقبال چندانی به مطبوعات ندارند بیش از آنکه جای تاسف داشته باشد، جای شکر دارد!
در تيم اقتصادي دولت حتي يك اقتصاددان نیست
روزنامه قانون در مطلبی با عنوان «دولت محل تجمع عدهاي از اقتصادنخواندههاست» نوشت:«مشكل دولت به عنوان قوه مجريه اين است كه محل تجمع عدهاي از اقتصادنخواندهها و برخي اقتصاد خواندههايي است كه طرفدار نظام بازار آزاد هستند و با شعار «راهحل سخت بهتر از راهحل بد» تلاش ميكنند كه رئيسجمهور را به رهاسازي بيرحمانه قيمتها وادار كنند».
این روزنامه زنجیرهای همچنین در یادداشت دیگری با عنوان «لزوم وجود معاونان اقتصادخوانده در تيم اقتصادي» نوشت:«مشكلي كه وجود دارد در تيم اقتصادي دولت، وزير اقتصاد در واقع اقتصاددان نيست و اين يكاشكال است. قبل از آن طيبنيا بود كه اقتصاد خوانده بود. حالا وزير اقتصادي كه اقتصاددان نيست، ميتواند چند تا معاون اقتصادي داشته باشد كه كارها را انجام دهد».
قانون در همین شماره در یادداشت دیگری نوشت:«مهمترين مسئلهاي كه در حال حاضر با آن مواجهيم اين است كه در تيم اقتصادي هيات دولت حتي يك اقتصاددان نیست و به اين مسئله هيچ توجهي نميشود. دكتر طيبنيا به هر حال اقتصادداني بود كه كنار گذاشته شد و تا زماني كه چند اقتصاددان در تيم اقتصادي دولت حضور نداشته باشد، جلوي رفتارهاي احساساتي در اقتصاد كشورگرفته نميشود».
پیش از این «عبداله ناصری» در مصاحبه با روزنامه آرمان گفته بود: «بهنظر من دولت برنامه اقتصادی روشنی ندارد. دولت 4 سال گذشته خود را درگیر مهار تورم کرد در حالی که بسیاری از اقتصاددانان گفتند که رکود مهمتر از تورم است و دولت باید بیشتر به بحث رفع رکود بپردازد، اما شاهد بودیم که دولت به رفع تورم پرداخت، گرچه تورم دملی است که دوباره از جای دیگری سر باز میکند. کما اینکه اکنون رکود در بسیاری از حوزهها وجود دارد و شاهد تورم در برخی زمینهها هستیم...معتقدم که دولت میتواند زندگی نسبتا مطلوب اقتصادی را برای مردم شکل دهد، به شرطی که ابتدا به ساکن بتواند چشمانداز اقتصادی روشنی را به مردم ارائه و مشخص شود که در تیم اقتصادی دولت چه کسی چه کاری انجام میدهد».
دخالت اجنبی طبیعی است
ستون نگاه روز روزنامه اعتماد به حواشی اغتشاشات در برخی شهرهای ایران اختصاص یافت. نکته جالب توجه در یادداشتهای روزنامههای اصلاحطلب نظیر اعتماد تضادهای حیرتانگیزی است که در تحلیل این وقایع ارائه میدهند.
در یادداشت مذکور آمده است: «هنگامي كه يك اتفاقي رخ ميدهد، آن هم اتفاقي در اندازههاي بزرگ، بايد پذيرفت كه اين اتفاق زمينه اجتماعي دارد. بدون پذيرش اين اصل، هيچ گام موثري نميتوان براي حل ماجرا برداشت. اينكه همه مشكلات منحصر شود به توطئه بيگانگان، به نوعي پاك كردن صورت مسئله است. اين امر بدان معنا نيست كه بيگانگان هيچ حضوري در اين موارد ندارند. بلكه بايد حضور و دخالت آنان را تا حدي طبيعي هم دانست. همانطور كه زلزله را امري طبيعي ميدانيم.»
نخست آنکه در این نوشته تاکید شده است که اتفاقات اخیر «زمینه اجتماعی» دارد و حتی در انتهای این نوشته یادآور شده است: «اگر حوادث دهه ١٣٦٠ تحت تاثير سازماندهي و تشكيلات گروههاي سياسي بود و ربط مستقيمي با مسائل و زمينههاي اجتماعي نداشت، اتفاقات اين روزها بيش از آنكه متاثر از وجود برنامهريزي مشابه آن سالها باشد، ناشي از زمينههاي اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي است.»
حال آنکه همین روزنامههای زنجیرهای در روزهای نخست تمام همت خویش را به نشانه گرفتن انگشت اتهام به جانب طیف منتقدان دولت صرف کردند. در سرمقاله دیروز اعتماد به قلم وزیر راه و شهرسازی آمده بود: «بر اساس شواهد موجود، آن تجمع [تجمع مشهد] با فراخوان و هماهنگي يك گروه سياسي آشكار و نشاندار و معترض به دولت در آن شهر شكل گرفت.» به موازات این افرادی از طیف اصلاحطلب به شایعه سازی و برای مقصر جلوه دادن منتقدان دولت نیز پرداختند چنانکه در اقدامی ناشایست غلامحسین کرباسچی در صفحه مجازی خود مدعی شد امام جمعه مشهد به جلسه شورای عالی امنیت ملی فراخوانده شده و در آن جلسه با قبول اتهامات تقاضای بخشش کرده است. این خبر بلافاصله توسط دفتر امام جمعه مشهد تکذیب و عنوان شد که او در تاریخ مذکور اصلا در تهران نبوده است.
نکته دوم آنکه در یادداشت روز گذشته اعتماد به نقش عوامل بیرونیاشاره شده و پیوند زدن اغتشاشهای اخیر به بیگانگان را به نوعی پاک کردن صورت مسئله عنوان کرده است. متاسفانه نکتهای که نویسنده این یادداشت (از تئوریسینهای طیف موسوم به اصلاحطلب) به آن توجه نکرده تفکیک دو موضوع اعتراض و اغتشاش است. اگر این دو و بسترهای آن از هم تفکیک نشوند در تحلیل دچار مشکل میشویم. اینکه عدهای اسلحه به دست بگیرند و به صورت کور به مردم رهگذر شلیک کنند، (نظیر اتفاق خمینی شهر) را نمیتوان اعتراضی برخاسته از «نارضایتی معیشتی» و «امری طبیعی» نامید.
لازم به ذکر است که به کارگیری عبارت «طبیعی» برای دخالت بیگانگان در امور ایران از جانب نویسنده نشان از بیدقتی او در به کارگیری عبارات حساس دارد چرا که عبارت طبیعی در این فقره مفاهیم گوناگونی را به ذهن خواننده متبادر میکند. منظور نویسنده از طبیعی، امری موجه است یا امری که همه کشورها نسبت به دشمنان خود انجام میدهند؛ مشخص نیست. ضمن آنکه به کارگیری بدترین مثال ممکن (زلزله) برای این حالت طبیعی نیز بر گرهها افزوده است.
همایشهای بیخاصیت، بارِ اضافه است
با وجود آنکه قریب به 5سال از پایان دولت دهم گذشته و سالهای اخیر دولت تدبیر و امید سکاندار اداره کشور بوده است اما همچنان روزنامههای طیف موسوم به اصلاحطلب در حال نقد عملکرد اقتصادی دولتهای قبل هستند!
مردمسالاری نوشت: «یارانه 33 میلیون نفر قطع میشود» عصر روز گذشته این تیتر اصلی اکثر رسانههای داخلی بود. یارانه نقدی مدتهاست که باری اضافی بر روی دوش دولت شده است، باری که هر سال دولت سعی میکند مقداری از وزن آن را کم کند و حالا در لایحه بودجه 97 جدیترین قدم را برای حذف آن برداشته است.»
این گزارش در ادامه افزوده است:«قانون هدفمندکــردن یارانهها در زمســتان ۱۳۸۷ به صورت لایحه از سوی دولت نهم به مجلس ارائه شــد... این لایحه قســمتی از طرح تحول اقتصادی بود که دولت احمدینــژاد آن را مطرح کــرد... اما انتقادات از پرداخت یارانه نقدی خیلی زود شروع شد. احمد توکلی در سال 90 نماینده مجلس بود با انتشار یادداشتی در سایت الف مینویسد...» در ادامه این گزارش موارد 7گانهای از یادداشتی که توکلی 6سال پیش به منظور نقد عملکرد دولت منتشر کرد آورده شده است.
روزنامههای زنجیرهای که در نقش حامیان رسانهای دولت تدبیر و امید ظاهر شدند اینک که اعتراضهای مردم به وضعیت اقتصادی و عملکرد ضعیف دولت به اوج خود رسیده است به جای نقد رویکرد اقتصادی دولت دوازدهم همچنان بر طبل دولت قبل میکوبند. نکته جالبتر آن است که مدیرمسئول روزنامه مردم سالاری نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی است که وظیفه او پیگیری مطالبات مردم از دولت است اما این رویکردی است که در این روزنامه دیده نشده است.
اما در کلیت موضوع که قطع یارانهها درست است یا نه موضوع این نوشته نیست و نیاز به بررسی کارشناسانه دارد اما باید از دولتی که از «خالی بودن خزانه» در برابر چشم همگان سخن میگوید و یارانهها را «عذاب الیم» و «مصیبت عظما» میخواند و از روزنامه حامی او آن را «باری اضافه بر دوش دولت» عنوان میکند پرسید: آیا ناهار 500 میلیونی یا حقوقهای نجومی یا برگزاری همایشهایی که برای هر کدام از آنها ارقام سرسام آوری در نظر گرفته شده، عذاب الیم یا باری اضافه بر دوش دولت «کم بضاعت!» نیستند؟!
قبیلهگرایی؛ ریشه یک ترفند!
«همه مشکلات تقصیر دولتهای نهم و دهم است» این برآیند ادعاهای مدعیان اصلاحات و حامیان دولت است که در روزنامههای زنجیرهای هر روز مشکلی را طرح و آن را به دولتهای قبل از دولت روحانی نسبت میدهند.
روزنامه شهروند دیروز گزارشی اقتصادی را منتشر کرد و طی آن در گفتوگویی نوشت: «اگر اصلاحات اقتصادی صورت نپذیرد، تبعات منفی وضع موجود بسیار بیشتر خواهد بود. ما این وضع را امروز در صندوقهای بازنشستگی شاهد هستیم. به دلیل عدم اصلاح شرایط در چند سال اخیر، امروز دولت مجبور است که سالانه بیش از ٤٠هزار میلیارد تومان به این صندوقها، پرداختی داشته باشد و اگر نداشته باشد، این صندوقها نمیتوانند به حیات خود ادامه دهند. درحقیقت وضع موجود حاصل عدم اصلاح شرایط در سالها و دولتهای قبل است.»
گفتنی است، ناکارآمدی دولت در حل مشکلات و معضلات کشور واقعیتی است که عموم جامعه بدان واقفند. در همین حال رویکرد ناپسند و غیر حرفهای افراطیون مدعی اصلاحات در کتمان خستگی، فرسودگی و درماندگی دولت به جای پیگیری مطالبات مردم، طبعا ریشه در قبیله گرایی و باندبازی این طیف دارد.
روزنامه بهار، چندی پیش کلید واژه دولت قبل را ترفند سیاسی و رسانهای دانست و نوشت: «آیا به واقع میتوان پذیرفت که همچنان در پاسخ به هر نقدی از عملکرد منفی گذشتگان بگوییم؟... همین پرسش را خطاب به رسانههای جریان اصلاحات نیز میتوان مطرح کرد که آیا وقت آن نرسیده است که اندکی هم به دولت مستقر بپردازیم؟... این تکرار روزانه درخصوص تخلفات آن سالها بیشتر از آنکه نشاندهنده فسادستیزی برخی رسانهها، نمایندگان مجلس و مسئولان دولتی باشد از نوعی فرار رو به جلو حکایت میکند.»
اتهامزنی برای سرپوش گذاشتن بر کارنامه خالی
روزنامههای زنجیرهای مدعی اصلاحات همچنان به رویه ایام انتخاباتی تهمت و اتهام زنی به مجموعه آستان قدس رضوی و تولیت آن را جزو اولویتهای خود در نظر دارند و در همین راستا تلاش میکنند با ربط دادن مسائل مختلف به این مجموعه این خط تخریبی را همچنان ادامه دهند.
در همین رابطه روزنامه زنجیرهای وقایع اتفاقیه در گزارش تیتر یک خود با عنوان «کوچ منتقدان دولت به مشهد» به بهانه حضور چهره رسانهای اصولگرا در معاونت ارتباطات آستان قدس بار دیگر اتهامات این جریان به تولیت آستان قدس درباره فعالیتهای اقتصادی این مجموعه را در قالب دروغ «احکام بیشمارچهرههای اصولگرای فعال در ستاد انتخاباتی رئیسی» را تکرار کرد. این روزنامه زنجیرهای همچنین با ارتباط دادن ریشه وقایع اخیر به مشهد با اتهام زنی تلاش کرد اینگونه القا کند که تولیت آستان قدس ضمن سوءاستفاده از ظرفیتهای اقتصادی این مجموعه برای اهداف انتخاباتی، آستان قدس رضوی را به محلی برای توطئه و تخریب علیه دولت تبدیل کرده است.
چندی پیش هم یکی از فعالان این جریان در در اقدامی هتاکانه نسبت به آستان قدس رضوی در برنامه زنده و با عبارتی توهینآمیز همراه با اتهام زنی گفته بود که ارگانهای نظامی و اصحاب ثروت و قدرت که مالیات نمیدهند و اسکله در اختیار دارند و... اینها باعث فساد در کشورند.
گفتنی است عملکرد پرحجم، با برنامه و رویکردی مردمی و انقلابی تولیت آستان قدس در راستای حمایت از محرومان ومستضعفان و دستاوردهای چشمگیر این مجموعه ارزشی در راستای فقرزدایی از سه استان خراسان شمالی، جنوبی و رضوی طی مدت کوتاه مسئولیت وی ظاهرا به ذائقه زنجیرهایهای مدعی اصلاحطلبی خوش نیامده و این جریان با هراس از کارنامه خالی از عملکرد 5 ساله دولت منصوب به خود به رقیب تراشی برای دولت و سپس تخریب و اتهام زنی به آن روی آوردهاند.