دکترین اقدام نامتقارن در انقلاب اسلامی ایران

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-حمیدرضا عابدی* ؛ سال هزاروسیصدوپنجاه و هفت یاد آوریک پیروزی بزرگ، آنهم نه درسطح یک کشور، ونه در سطح یک منطقه ،بلکه در سطح  دنیا بود.

اگر به صورت مقایسه ای انقلابی که در ایران به وقوع پیوست را با انقلاب هایی که آن روز ها در کشورهای مختلف شکل می گرفت بررسی نماییم، به روشنی به این درک خواهیم رسید که تفاوت بنیادین انقلاب اسلامی با همه آنان،به تفاوت در یک گزاره کلیدی خلاصه می گردد؛ ابروادی یا به عبارتی دیگر(Super Paradigm) افرادی که اصطلاحا حاملان انقلاب محسوب  می شدند.

انقلابیون اسلام گرای ایرانی در چارچوب تصوری خاص سیر می کردند به نام اسلام که هویت بخش لاینفک آن ها محسوب می گردید و اتوپیاسازی و آکرونیاسازی که محصول این فرایند تفکری بود ریشه در اندیشه های ناب اسلامی داشت اما در رابطه با سایر قیام هایی که علیه رژیم های مستبد و مستعمره شده آن روزگار صورت می گرفت یک پارادایم مرکزی حاکم بود و آن سکولاریسم یا به تعبیری دیگر ابروادی کفر که به صورت چارچوب تصوری درآمده بود،سیطره داشت که نتیجه اختصاری این دو نگرش متفاوت نسبت به مقوله انقلاب،شکل گیری حکومت مرکزی مقتدر اسلامی برتافته از پارادایم اسلام در سطح منطقه ای و شکست زود و دیرهنگام سایرین،پس از پیروزی مقطعی آنان در برهه های گوناگون می باشد.

دردکترین اقدام نامتقارن که  در حوزه تـئوری بازی ها،قرار می گیرد،ابتدا یک زمین بازی تعریف می شود و سپس دو شخصیت متفاوت در دو طرف این زمین جای می گیرند.هریک از طرف ها با قواعد مشخص و مخصوص به خود در این زمین اقدام به کنش می کنند ؛که در طی رویارویی که با یکدیگر،چهار حوزه اقدام پدید می آید. الف)اقدام در زمین خودی با قواعد خویشتن. ب)اقدام در زمین دشمن با قواعد خودی؛حوزه ای که انقلاب اسلامی در آن چارچوب شکل گرفت. ج)اقدام در زمین دشمن با قواعد دشمن.د)اقدام و کنش در زمین خودی با قواعد دشمن.

بررسی انقلاب اسلامی ایران از منظر تئوری بازی ها و در چارچوب دکترین اقدام نامتقارن که در حوزه قدرت نرم به وقوع پیوست؛به روشنی موید این دیدگاه است که قواعد به کارگرفته شده توسط انقلابیون ،همان قواعد برخاسته از بطن قرآن و مولفه های اصلی آن من جمله قاعده نفی سبیل و حاکمیت خداوند در مقابل طواغیت پوچ آن زمان و از همه مهمتر به کاربردن این قواعد در زمین بازی دشمن می باشد.به گونه ای که انقلابیون در سیر پارادایمی خود،انگاره هایی را مدنظر قرار می دادند که اساسا با روح ازخودبیگانه فرهنگی آن عصر کشور در تعارضی آشکار قرار داشت که درنهایت با اصرار بر حاکم ساختن اندیشه خود،مکتب فکری غرب گرای رژیم سابق  را مجبور به عقب نشینی وتن دادن به خواسته آن ها نمود.بازی در زمین امریکایی محمدرضا پهلوی که یک طرف آن نیروهای انقلاب و طرف دیگر رژیم سابق و ایالات متحده امریکا قرار داشت در نهایت با پیروزی طرف انقلابی همراه بودکه موفقیتی مثبت بدون کمترین انفعال برای  جبهه انقلاب و شکستی خفت بار برای طرف مقابل  محسوب می شد.

کنش فعال نیروهای انقلاب طی 16 سال یعنی از سال 42 تا بهمن 57 که یک روند فرازوفرودی را شامل می شد، و به صورت متوالی در پی تثبیت خواسته ای بود  که پشتوانه محکم قرآنی (جاءالحق زهق الباطل) را  به همراه داشت و با رهبری حکیمانه یک زعیم بزرگ بی شک منتج به پیروزی می گشت.اعتقاد به بنانهادن یک جامعه مهدوی و هجری در طول اراده الهی،محرکه دیگر انقلابیون اسلامی به شمار می رفت که آنها را  در جهت رسیدن به این خواسته یاری می کرد.اعتقادی سرشار از برگشت پذیری به جامعه صدراسلام و برقراری حکومت الهی با شعار هایی همچون( برابری برادری حکومت عدل علی) و ... که بر زبان انسان های مومن آن روزها،جاری می گشت و یک آینده روشن و امید بخش را برای همگان متصور می شد که نتیجه آن حضور حداکثری ملت ایران پای صندوق های رای و اعلام موافقت 98درصدی با این نوع منش و سیره حکومتداری بود. 

شما می‌توانید جهت بازدید و دریافت نشریات دانشجویی به سایت پاتوق آزاداندیشی نشریات دانشجویی مراجعه کنید.
* نشریه دانشجویی ۱۴۰۴ دانشگاه تهران - نویسنده: حمیدرضا عابدی