به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، ناصر ریاحی گفت: اصولا به دارو، ارز مبادله‌ای تعلق می‌گیرد، اما به هرحال ارز مبادله‌ای هم دراین دوره به نسبت افزایش قیمت ارز آزاد، رشد داشته است. نکته مهم این است که، چون بودجه وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو ثابت بسته شده است، با افزایش نرخ ارز، آن‌ها اجازه افزایش قیمت نمی‌دهند؛ بنابراین در حال مذاکره هستیم، ولی تا الان نتیجه‌ای نگرفته ایم.
وی ادامه داد: پیشنهاد ما این است که دولت برای واردکنندگان دارو، نرخ ارز آزاد بدهد و ما به التفاوتش را روی بودجه وزارت بهداشت اضافه کند. به این ترتیب قیمت‌ها هم تعدیل می‌شود. از طرفی هم یک مشکل اصلی واردکنندگان دارو، نوع تخصیص ارز مبادله‌ای است. واردکنندگان، حق انتخاب ارز ندارند. مثلا دولت می‌گوید با لیر یا ارز چین دارو وارد کنید. این در حالی است که فروشنده‌های دارو به ایران هیچ کدام از این کشور‌ها نیستند.
ریاحی گفت: در حال حاضر دارو‌هایی که خاص و جدید هستند وارد می‌شود که ترکیه و چین و هند امکان تولید آن را ندارند. این دارو‌ها تنها در اروپا و امریکا تولید می‌شود؛ بنابراین واردکنندگان برای وارد کردن داروی مورد نظر باید ارز را تبدیل کنند. اما اگر ارز، آزاد و در اختیار واردکننده باشد، از منبعی خرید می‌کند که دیگر هزینه تبدیل و جابه جایی در میان نباشد.
وی افزود: نکته مهم این است که در دوسال گذشته، بازار دارو بزرگ نشده است. شرکت‌های واردکننده دارو، حدود ۱۱ تا ۱۲ هزار نفر نیرو دارند. قطعا در سال آینده دستمزد این افراد افزایش پیدا می‌کند و مسایل دیگری هم روی هزینه شرکت‌ها اضافه می‌شود. اگر بازار دارو بزرگ نشود، با توجه به اینکه از لحاظ اقتصادی هم در فشار هستند، این نیرو‌ها تعدیل خواهند شد. به هرحال این موضوع، مشکل زا است، این نیرو‌ها آموزش دیده و سال‌ها در این بازار کار کرده اند، از نظر اخلاقی هم این موضوع با مشکل مواجه است.
ریاحی گفت: اگر ارز آزاد شود، به دلیل اختلاف مبادله‌ای و آزاد، حجم بازار ممکن است ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش پیدا کند که کمکی به این بخش است. در این میان، هم واردکننده، هم توزیع کننده و تا حدودی هم تولید کننده شرایط شان بهتر می‌شود.
وی ادامه داد: پیشنهاد ما این است که دولت برای واردکنندگان دارو، نرخ ارز آزاد بدهد و ما به التفاوتش را روی بودجه وزارت بهداشت اضافه کند. به این ترتیب قیمت‌ها هم تعدیل می‌شود. از طرفی هم یک مشکل اصلی واردکنندگان دارو، نوع تخصیص ارز مبادله‌ای است. واردکنندگان، حق انتخاب ارز ندارند. مثلا دولت می‌گوید با لیر یا ارز چین دارو وارد کنید. این در حالی است که فروشنده‌های دارو به ایران هیچ کدام از این کشور‌ها نیستند.
ریاحی گفت: در حال حاضر دارو‌هایی که خاص و جدید هستند وارد می‌شود که ترکیه و چین و هند امکان تولید آن را ندارند. این دارو‌ها تنها در اروپا و امریکا تولید می‌شود؛ بنابراین واردکنندگان برای وارد کردن داروی مورد نظر باید ارز را تبدیل کنند. اما اگر ارز، آزاد و در اختیار واردکننده باشد، از منبعی خرید می‌کند که دیگر هزینه تبدیل و جابه جایی در میان نباشد.
وی افزود: نکته مهم این است که در دوسال گذشته، بازار دارو بزرگ نشده است. شرکت‌های واردکننده دارو، حدود ۱۱ تا ۱۲ هزار نفر نیرو دارند. قطعا در سال آینده دستمزد این افراد افزایش پیدا می‌کند و مسایل دیگری هم روی هزینه شرکت‌ها اضافه می‌شود. اگر بازار دارو بزرگ نشود، با توجه به اینکه از لحاظ اقتصادی هم در فشار هستند، این نیرو‌ها تعدیل خواهند شد. به هرحال این موضوع، مشکل زا است، این نیرو‌ها آموزش دیده و سال‌ها در این بازار کار کرده اند، از نظر اخلاقی هم این موضوع با مشکل مواجه است.
ریاحی گفت: اگر ارز آزاد شود، به دلیل اختلاف مبادله‌ای و آزاد، حجم بازار ممکن است ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش پیدا کند که کمکی به این بخش است. در این میان، هم واردکننده، هم توزیع کننده و تا حدودی هم تولید کننده شرایط شان بهتر می‌شود.
ارسال نظرات