اندر احوالات دانشجویان بورسیه؛
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، چند سالی است که از جنجال دروغین موسوم به بورسیه‌های غیرقانونی در اوایل دولت یازدهم می‌گذرد، اما کماکان مشکلات این قبیل دانشجویان باقی است و هیچ نهاد و ارگانی، به فریاد‌های تظلم‌خواهانه ایشان وقعی نمی‌نهد! وزارت علوم و دانشگاه‌ها نیز همچنان به بهانه‌هایی واهی همچون «عدم نیاز» در کار این عده از نخبگان کشور سنگ اندازی می‌کنند.
در همین زمینه، یکی از دانش آموختگان دانشگاه اصفهان – که به دلیل نگرانی از عواقب احتمالی، نامش نزد تحریریه کیهان محفوظ است! – با ادله و اسناد متقن، نسبت به ظلم آشکار در حق دانشجویان بورسیه اعتراض داشته و گلایه نامه‌ای را به شرح زیر به رشته تحریر درآورده است که نظر خوانندگان فرهیخته را بدان جلب می‌نماییم. لازم به ذکر است، ضمن انتشار این گلایه‌نامه، سرویس علمی/آموزشی کیهان، آمادگی خود را جهت انعکاس جوابیه احتمالی از سوی مسئولین محترم اعلام می‌دارد.
اینجانب «..» * (دانش آموخته دکتری علوم سیاسی دانشگاه اصفهان) طی فراخوان بهمن ۱۳۹۰ گرایش اندیشه سیاسی بورس داخل و بعد از گذراندن موفقیت‌آمیز صلاحیت‌های علمی و عمومی، طبق اعلام نیاز و جایابی شماره ۳۳/۷۳ مورخ ۰۴/۰۸/۹۲ هیئت ۹ نفره اجرایی جذب دانشگاه اصفهان به ریاست جناب آقای دکتر محمد حسین رامشت (ریاست وقت دانشگاه اصفهان) جهت اخذ حکم بورس به وزارت علوم معرفی شدم.
اینجانب «..» * (دانش آموخته دکتری علوم سیاسی دانشگاه اصفهان) طی فراخوان بهمن ۱۳۹۰ گرایش اندیشه سیاسی بورس داخل و بعد از گذراندن موفقیت‌آمیز صلاحیت‌های علمی و عمومی، طبق اعلام نیاز و جایابی شماره ۳۳/۷۳ مورخ ۰۴/۰۸/۹۲ هیئت ۹ نفره اجرایی جذب دانشگاه اصفهان به ریاست جناب آقای دکتر محمد حسین رامشت (ریاست وقت دانشگاه اصفهان) جهت اخذ حکم بورس به وزارت علوم معرفی شدم.
ولی به مجرد روی کارآمدن دولت یازدهم، وزارت علوم مجدداً پرونده بورس اینجانب را مورد بررسی دقیق قرار داد و پیرو این بررسی، اینجانب جهت انجام مصاحبه علمی به سازمان امور دانشجویان دعوت شدم و پس از انجام مصاحبه علمی در محضر دو تن از اساتید برجسته علوم سیاسی وزارت علوم و متعاقب آن بررسی رزومه علمی و نتیجه مصاحبه علمی اینجانب به وسیله ۵ تن از اساتید علوم سیاسی مستقر در سازمان امور دانشجویان، نهایتاً مورخ ۰۳/۰۸/۹۳ موفق به اخذ حکم بورس داخل علوم سیاسی دانشگاه اصفهان شدم.
ولی بعد از فراغت از تحصیل و زمانی که جهت تبدیل وضعیت بورس به وضعیت استخدامی به دانشگاه اصفهان مراجعه نمودم، دانشگاه اصفهان در اقدامی مهندسی شده و ظالمانه، از استخدام اینجانب سرباز زد و این اتفاق در حالی رخ داد که طبق فراخوان وزارت علوم، دانشگاه اصفهان در گرایش اندیشه سیاسی حق استخدام داشت و طبق نظر هیئت وقت اجرایی جذب دانشگاه اصفهان به دلیل اینکه تخصص و صلاحیت علمی اینجانب در گرایش اندیشه سیاسی بوده است، بنابراین هیچ فرد دیگری جز اینجانب حق استخدام در گرایش اندیشه سیاسی را نداشته و ندارد و بدیهی است استخدام فردی که هیچ تخصصی در اندیشه سیاسی ندارد، نوعی دور زدن قانون و تضییع آشکار حقوق اینجانب محسوب می‌شود.
از طرفی طبق مصوبه اخیر هیئت عالی جذب، دانشگاه‌هایی که اقدام به عدم جذب بورسیه‌ها نمایند، ۵ سال از حق استخدامی محروم خواهند شد. حال با توجه به ادله و براهین منطقی و مدارک و اسناد متقنی که در دست هست به روشنی نشان خواهم داد که دانشگاه اصفهان چگونه به ناحق، حق استخدامی اینجانب را سلب نموده است و بیش از سه سال است که حیات مادی و معنوی اینجانب را تباه نموده است!
ضعف علمی! یا انحصارگرایی؟
مدعای اصلی دانشگاه اصفهان در تضییع حق استخدامی اینجانب، ضعف علمی است و این در حالی‌است که براساس دلایل قوی و مستدل و همچنین شواهد متقن و مستند، این ادعای دانشگاه اصفهان، کاملاً کذب و بی‌پایه و اساس است. مدارک علمی اینجانب به شرح زیر است:
۱. احراز عنوان نخبگی طبق نامه شماره ۳۸۰/۵/ص مورخ ۲۶/۸/۸۷ بنیاد ملی نخبگان و شماره نامه ۳/۱۴۵۰/ ب. ن. مورخ ۵/۹/۸۷،
۲. اخذ گواهی رتبه اولی مقطع کارشناسی ارشد (استعداد درخشان) علوم سیاسی دانشگاه اصفهان با معدل کل ۰۹/۱۹،
۳. احراز رتبه اولی مقطع دکتری علوم سیاسی دانشگاه اصفهان با معدل ۳۱/۱۹،۴. گواهی سابقه ۵ ترم تدریس در مقطع کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
۵. گواهی داوری مقالات علمی - پژوهشی مجله جامعه‌شناسی کاربردی دانشگاه اصفهان
۵. گواهی داوری مقالات علمی - پژوهشی مجله جامعه‌شناسی کاربردی دانشگاه اصفهان
۶. کسب نمره با درجه عالی در پایان نامه ارشد و رساله دکتری علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
۷. رزومه قوی و سوابق عالی علمی که مستندات آن موجود است.
۸. کسب رتبه اول امتحان جامع دکتری دانشگاه اصفهان که یکی از مهم‌ترین شرایط اخذ بورسیه است.
۹. قبولی در آزمون دکتری دانشگاه اصفهان با سهمیه آزاد و کسب رتبه بالا
۱۰. قبولی قطعی در دوره بدون آزمون دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد علوم تحقیقات واحد تهران به دلیل معدل بالا و کسب رتبه بالا در مصاحبه علمی در سال ۱۳۸۸،
۱۱. قبول قطعی در آزمون کتبی دوره دکترای دانشگاه تربیت مدرس در سال ۱۳۸۸
از سوی دیگر بسیاری از اساتید برجسته علوم سیاسی و اعضای هیئت علمی در توصیه‌نامه‌هایی، صلاحیت علمی و عمومی اینجانب را تایید نموده و بر آن صحه گذاشته‌اند که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود:
۱. دکتر حسین هرسیج (دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان) خطاب به مسئولین دانشگاه اصفهان می‌نویسند: «آقای... از دانشجویان ممتاز دکترای علوم سیاسی هستند که دروسی مانند روش شناسی در علوم سیاسی و جامعه‌شناسی وسایل ارتباط جمعی را با اینجانب و امتیاز عالی گذرانده اند، مشارالیه از قدرت بیان خیلی خوب و توانایی نگارش فوق‌العاده برخوردارند و نشان داده‌اند که ضمن توانمندی در انجام فعالیت‌های آموزشی، واجد قابلیت‌های کم نظیر در اجرای امور پژوهشی، چه به صورت انفرادی و چه به صورت گروهی می‌باشند که رزومه علمی ایشان حکایت از این واقعیت دارد.
با عنایت به مجموعه فعالیت‌های آموزشی/پژوهشی، اخلاق حسنه، جدیت، حس همکاری، قدرت تحلیل، انگیزه و مسئولیت پذیری آقای...، اینجانب ایشان را برای اخذ بورسیه در مقطع دکترا و در آینده به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان در حوزه اندیشه سیاسی قویا توصیه می‌کنم. اطمینان دارم با توجه به ویژگی‌های ممتاز آموزشی و پژوهشی متقاضی، مشارالیه توانایی به فعلیت رساندن ظرفیت‌های بالقوه خود را برای ارتقای وضعیت علمی گروه علوم سیاسی با مساعدت دیگر همکاران عزیز دارا می‌باشند.»
۲. دکتر علیرضا آقا حسینی (دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان) درخصوص اینجانب می‌نویسند: «اینجانب چندین سال است که جناب آقای دکتر... را می‌شناسم. وی از معدود دانشجویان فعال، خلاق و قاعده‌دانی است که تعداد قابل توجهی از مقالات علمی پژوهشی را به چاپ رسانده است.
در طی سنوات تحصیل، آقای دکتر... علاقه مندی خود را به تدریس، پژوهش و کنشگری سیاسی به معنای دفاع از هویت دینی/اسلامی به اثبات رسانده است. جدا از مباحث فوق، وی شاگرد اول دوره ارشد و دکتری دانشگاه اصفهان بوده است و رتبه اول امتحان جامع دکتری را در پرونده خود دارد. در مجموع، اینجانب وی را جوانی خوشنام، با استعداد و توانا برای استخدام در دانشگاه برآورد می‌کنم.»
۳. دکتر عنایت یزدانی (دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان) درخصوص اینجانب می‌نویسند: «آقای... در دوران تحصیل از دانشجویان بسیار فعال و علاقه‌مند در زمینه پژوهشی و آموزشی بودند. نامبرده به دلیل علاقه وافر به امور پژوهشی، مقالاتی را در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده‌اند.
همچنین مقالاتی را در همایش‌های علمی ارائه نموده‌اند. با توجه به شناخت اینجانب از ایشان و با عنایت به علاقه و توانمندی‌های پژوهشی و آموزشی نامبرده و سایر خصوصیات ایشان را فردی شایسته و توانمند برای همکاری با آن وزارت‌خانه محترم دانسته و توصیه می‌نمایم. ان‌شاء‌الله که جامعه دانشگاهی بتواند از توانایی‌های وی استفاده بنماید.»
۴. دکتر محمد علی بصیری (استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان) درخصوص اینجانب می‌نویسند: «دروسی که آقای... با بنده داشته‌اند با جدیت و امتیاز عالی گذرانده‌اند. ایشان در طول دوران تحصیل دانشجویی متعهد، متدین، خوب و فعال در زمینه آموزشی و پژوهشی بوده‌اند؛ لذا ایشان را برای تدریس و عضو هیئت علمی شدن فردی مناسب می‌دانم.»
۵. دکتر احمد جالینوسی (استادیار علوم سیاسی دانشگاه اصفهان) درخصوص اینجانب می‌نویسند: «جناب آقای دکتر...، به لحاظ پیشرفت‌ها و وضعیت علمی، پژوهشی و آموزشی خیلی خوب و سابقه عالی تدریس در علوم سیاسی و همچنین حمایت ارزشی و عالمانه و تمام قد از نظام جمهوری اسلامی ایران در میزگردها، سخنرانی‌ها، انجمن اسلامی و علمی و همایش‌ها مورد وثوق و تأیید اینجانب می‌باشد.»
۶. جناب آقای دکتر سعدالله نصیری قیداری (معاون محترم سابق پارلمانی وزیر علوم و عضو برجسته کمیته بررسی صلاحیت بورسیه‌ها در دوره وزارت دکتر فرجی دانا) در جریان کامل جزئیات پرونده بورسیه اینجانب بودند و بار‌ها بر شایستگی علمی و اخلاقی اینجانب جهت احراز حکم بورس و به تبع آن استخدام اینجانب در دانشگاه اصفهان صحه گذاشتند.
۷. جناب آقای دکتر فرهادی (وزیر سابق علوم) طی نامه‌ای به شماره ۸۸۵۳۵ مورخ ۱۱/۴/۹۵ خطاب به دکتر سعدان ذکایی (ریاست محترم مرکز نظارت و ارزیابی آموزش عالی) این نکته را مطرح نمودند که اگر حکم بورس نامبرده قانونی بوده است، می‌بایستی در دانشگاه اصفهان استخدام شوند. دکتر سعدان ذکایی نیز با بررسی مستندات و مدارک اینجانب، طی نامه‌ای به شماره ۹۶۲۶۷/۲۳/۲ و در دستوری صریح خطاب به دکتر هوشنگ طالبی (ریاست دانشگاه اصفهان) نوشتند: «مقرر فرمایید نامبرده بورسیه دانشگاه اصفهان بوده، نسبت به جذب ایشان اقدام وتصویر قرارداد استخدامی را به مرکز نظارت و ارزیابی ارسال‌نمایید.»
۸. جناب آقای دکتر زاهدی طی نامه‌ای به شماره ۹۵۱۰۴۲۶۷ مورخه ۱۸/۷/۱۳۹۵ خطاب به وزیر سابق علوم (دکتر فرهادی) نوشتند: «احتراماً به پیوست شکوائیه آقای... فارغ‌التحصیل دکتری رشته علوم سیاسی دانشگاه اصفهان، مبنی بر درخواست احقاق حق، به حضورتان ارسال می‌گردد. لطفاً حسب توافقات به عمل آمده مقرر فرمایید تا در محل جایابی شده (دانشگاه اصفهان)، مشغول خدمت گردند.»
استخدام بورسیه‌ها؛ حق خدشه‌ناپذیر
۱. واقعیت این است که دانشگاه اصفهان بر اساس قبیله‌گرایی و سیاسی‌کاری اقدام به عدم استخدام اینجانب نموده است. چراکه اولاً طبق مصوبه ۵۴۷۸/۹۳ دش هیئت عالی جذب، طی نمودن مجدد فرایند جذب برای کسانی که حکم بورس دارند، غیرقانونی است و دانشگاه می‌باید به استخدام بورسیه‌ها اقدام نماید.
به فرض اعلام عدم نیاز دانشگاه (که فی نفسه علمی غیرقانونی است)، دانشگاه می‌باید دلایل قوی و متقنی را برای عدم استخدام اقامه کند که تمامی مستندات علمی اینجانب که اتفاقاً مورد تأیید و تصدیق همین گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان است به روشنی حکایت از آن دارد که دانشگاه اصفهان سیاسی‌کاری نموده و به جای پاسخگویی و احقاق حق، سیاست فرار به جلو را برگزیده است. کدام عقل سلیم و وجدان بیدار این استدلال نحیف و مخدوش را می‌پذیرد که کسی که حائز عناوینی، چون شاگرد اولی، استعداد درخشان، نخبگی و همچنین حائز شرایط علمی و عمومی دریافت حکم بورس بوده است، فاقد صلاحیت علمی باشد؟!
۲. جناب آقای دکتر زاهدی (ریاست محترم کمیسیون آموزش مجلس) طی مصاحبه‌ای با خبرگزاری بسیج این نکته را مطرح نمودند که طبق توافقی که با وزیر محترم علوم صورت گرفت، دانشگاه‌ها موظفند کسانی که حکم بورس اخذ نموده‌اند را استخدام کنند. اما متأسفانه دانشگاه اصفهان حتی به این مصاحبه صریح دکتر زاهدی و همچنین نامه صریح ایشان مبنی بر ضرورت استخدام اینجانب اعتنایی نکرد و با مقاومت در برابر رأی کمیسیون آموزش مجلس عملاً خود را در موضعی فرا قانونی و غیر پاسخگو قرار داد.
۳. واقعیت این است که متأسفانه طبق اسناد و شواهد انکارناپذیری که موجود است برخی از عناصر نفوذی و غیر علمی تحت عنوان استاد و مدیر گروه به قلب دانشگاه‌های کشور نفوذ کرده‌اند و اتفاقا همین عناصر نفوذی که رسماً در نوشته‌هایشان علیه نظام و انقلاب قلم می‌زنند، مسئول حذف مهندسی شده نیرو‌های نخبه و متعهد از کرسی‌های هیئت علمی هستند. آیا کسانی که خود پرونده قطوری در هتاکی به ارزش‌های نظام دارند می‌توانند درخصوص جذب و استخدام متقاضیان هیئت علمی مرجع امین و معتمدی باشند؟!
لازم به تذکر است که جناح مسلط حاکم بر گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان، صاحب امتیاز نشریه‌ای با رتبه علمی/ترویجی بود که این نشریه بعد از چند شماره به دلیل ضعف علمی و عدم مدیریت صحیح و عالمانه بر اساس شماره نامه ۰۳/۱۸/۱۱۵۵۳۹ مورخ ۱۶/۰۶/۹۴ کمیسیون نشریات وزارت علوم دولت تدبیر و امید لغو اعتبار گردید.
حال سؤال این است که کسانی که حتی توان مدیریت صحیح و علمی یک نشریه علمی/ترویجی را ندارند چگونه می‌توانند مرجع عادل و منصفی جهت تشخیص و تعیین صلاحیت علمی باشند؟! انتظار اینجانب از مسئولین و به ویژه هیئت محترم و عدالت‌مدار عالی جذب این است که با نصب العین قرار دادن رهنمود‌های رهبر معظم انقلاب که چهار بار پیاپی بر ضرورت احقاق حقوق بورسیه‌ها تأکید ورزیده‌اند، نسبت به احقاق حق استخدامی اینجانب و دیگر نخبگان بورسیه‌ای که به ناحق مورد ظلم و تبعیض واقع شده‌اند اقدام فوری و عاجلی را به عمل آورند و همچنین دست مافیا‌های نفوذی هیئت علمی را از دانشگاه‌های کشور قطع کنند.
* نام نویسنده نزد تحریریه کیهان محفوظ است.
منبع: روزنامه کیهان
ارسال نظرات