به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو از بجنورد، استان خراسان شمالی با توجه به وضعیت اقلیمی خود، منبع اصلی درآمد خود را از بخش کشاورزی حاصل میکند. با این حال مشکلات اساسی راه کشاورزی در این استان را با اخلال مواجه کرده است. مشکلاتی که بسیاری از آنها را با کار کارشناسی مفید و دقیق میتوان جلویش را گرفت.
لازمهی این حرکت، علمی سازی کشاورزی در استان است. حال سئوال این جاست مسئول این علمی سازی کیست و اصولا از چه راهی باید متخصصین حوزه کشاورزی به این مقوله وارد شوند؟
چندی قبل یوسفی، رئیس سازمان جهاد کشاورزی خراسان شمالی گفت: کشاورزان باید از دانش فنی و فناوری روز استفاده کنند و باید کشاورزی را فن آور، مکانیزه و علمی کنیم وآن را از حالت سنتی به صنعتی و علمی گسترش دهند. هم اکنون اراضی آبی تبدیل به اراضی دیم میشود که باید از بذر اصلاح شده و کشت مکانیزه استفاده کرد تا تولید بیشتری داشته باشیم.
جدای از آن که کشاورزان باید از چه راهی تامین مالی شوند، سئوالی که وجود دارد این است که آیا کشاورزی که چندین سال است به صورت سنتی کشاورزی میکند، آیا اکنون علم مکانیزه کردن کشاورزی خود را دارد؟
لذا یکی از حلقههای مفقوده علمی سازی کشاورزی در استان، فراگیری علم کشاورزی در دانشگاهاست. اما هم اکنون فقط سه دانشکده در دانشگاههای آزاد بجنورد، شیروان و سمنگان در استان فعال هستند که بیشتر دانشجویان این دانشکدهها در ارشد به سمت رشتههای دیگر میل پیدا میکنند و آنهایی که نیز در این رشته میمانند حدود ۹۰ درصدشان شغلی غیر مرتبط با تخصص خود اختیار میکنند. از نظر علمی نیز این سه دانشکده از وضعیت مطوبی برخوردار نیستند. نکتهی بسیار منفی دیگر آن است که دانشگاه بجنورد، به عنوان دانشگاه مادر استان، اصلا رشتهی کشاورزی را در خود نمیبیند؛ لذا این دانشگاه سالانه حدود هزار دانشجو جذب کرده که از این تعداد قطعا یک نفر نیز به فکر حل مشکلات کشاورزی استان خراسان شمالی نمیافتد. از این نظر دانشگاههای استان با بحران ناکارآمدی برای استان خود مواجهاند. این سئوال مطرح است آیا رشتهای مانند علوم سیاسی که امسال برای اولین بار به دانشگاه دولتی بجنورد وارد شده است، واجبتر بوده یا رشتهای مرتبط با بحث مهم کشاورزی؟ آیا سالانه جذب ۱۲۰ دانشجو در رشتهی برق واجبتر است یا حل مشکلات کشاورزی استان؟ اگر بخواهیم با خوش بینی به ماجرا نگاه کنیم حداقل باید گفت: با یک بی برنامگی محض در سطح دانشگاه مادر استان مواجه هستیم که نیازمند اقدام فوری برای حل آن است.
دانشجویان خراسان شمالی در واکنش به این بی برنامگی در توئیتهایی اعتراض خود به روند موجود را ابراز کردند. در ادامه بخشی از این توئیتها را بررسی خواهیم کرد.
کاربر فاطمه زنگانه با بیان این که با این سیستم حرکت استان به سمت کشاورزی علمی لاک پشت وار است نوشت: ضمن احترام به تمامی رشته ها و علم به ضرورت وجود هر یک از انها ، استانی که دانشگاه مادر آن رشته ی مهندسی کشاورزی را هنوز در مهد خود ندارد ، فقط با سرعت لاک پشت می تواند به سمت کشاورزی علمی حرکت کندو یا لاجرم مهندس کشاورزی وارد کند! #کشاورزی_علمی #خراسان_شمالی
سجاد انصاریان با انتقاد از هدر دادن آب در استان نوشت: کشاورزی یعنی استرالیایی جوان،آمریکایی ثروتمند،سرزمینی کوچک به نام هلند،رساندن غذای ارزان به نصف جمعیت زمین در هند و چین. فی الحال کشاورزی برای جهان سوم خراسان ما یعنی ریختن اب بی پدر مادر در کانال ها و تبدیل زمین ها به شوره زار وآخرت علمش میشود تراکتور!! #دانشگاه_کشاورزی_رو_دریاب
کاربر امیر خلجی نیز به مسئولان پیشنهاد حضور در اردوهای جهادی را داد و نوشت: اگه مسئولین محترم #جهادکشاورزی به جای پشت میز نشستن ،مثل گروه های جهادی میرفتن و تو روستاها کار میکردن وضع کشاورزی #خراسان_شمالی این نبود.
روستاهای خراسان شمالی بیشتر از #آب ، تشنه ی مدیریت ، آموزش و کمک #مسئولین هستند. #کشاورزی #خراسان_شمالی #خراسان_شمالی
سرشار بودن جامعه از فارغ التحصیلان دانشگاهی و در عین حال بیکار ، یعنی به جز کسانی که به طور سنتی مشغول به کشاورزی هستند ، درصدی از این قشر هم به دلیل فقدان کار مشغول کشاورزی می شوند.
حالا تصورکنید که مردم بخواهند به سمت کشاوری علمی حرکت کنند ،با رشته های علوم سیاسی و فیزیک و غیره و ذلک که دانشگاه مادر استان آن هارا ایجاد می کند چطور می شود به سمت کشاورزی علمی حرکت کرد!؟ عقلانیت و واقع بینی حکم می کند که بدون تخصص نمی شود کارعلمی کرد. پس یا مسئولان شعارگونه از مشکلات کشاورزی استان نگویند و یا اقدامات موثر خود از سمت دانشگاه را در دستور کار قرار دهند.