به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، مردم ونزوئلا روز یکشنبه (امروز) برای انتخاب یک رئیسجمهور جدید و نمایندگان شوراهای ایالتی به پای صندوقهای رأی رفتهاند.
پایگاه خبری شبکه «الجزیره» در گزارشی در خصوص انتخابات ونزوئلا نوشت این انتخابات در حالی برگزار میشود که برخی مخالفان دولت خواستار تحریم انتخابات شدهاند.
این انتخابات در ابتدا برای ماه دسامبر سال جاری میلادی (۲۰۱۸) برنامهریزی شده بود که بعد از آن برگزاری آن به ۲۲ آوریل (۲ اردیبهشت ماه) موکول شد و بعد هم برای بار سوم تا ۲۰ می ۲۰۱۸ یعنی امروز به تعویق افتاد.
مخالفان دولت و کشورهای غربی به رهبری آمریکا صحت این انتخابات را زیر سوال برده و از حالا در حال ایجاد تردید در نتیجه احتمالی آن هستند. نظرسنجیهای صورتگرفته در ونزوئلا از پیشتاز «نیکلاس مادورو» رئیسجمهور کنونی این کشور حکایت دارد. سیاستهای ضدآمریکایی مادورو موجب شده تا واشنگتن تحریمهای گستردهای علیه ونزوئلا وضع کند. واشنگتن تهدید کرده که در صورت پیروزی مادورو در انتخابات، گستره تحریمها علیه ونزوئلا را افزایش میدهد.
پایگاه اینترنتی شبکه الجزیره در ادامه به برخی از مطالبی که به پی بردن به فرایند انتخاباتی در ونزوئلا کمک میکند، اشاره کرده است:
انتخاباتی که قرار است در ونزوئلا برگزار شود:
انتخابات ریاستجمهوری ونزوئلا در تاریخ ۲۰ ماه می (۳۰ اردیبهشت ماه) برگزار میشود اما در عین حال، انتخاباتی هم برای انتخاب اعضای شوراهای قانونگذاری ایالتی و شهری ونزوئلا برگزار میشود.
بیش از ۲۰ میلیون شهروند اهل ونزوئلا برای شرکت در انتخابات ریاستجمهوری واجد شرایط هستند و مجموع ۱۹ میلیون نفر میتوانند نمایندگان خود را در شوراهای قانونگذاری ایالتی انتخاب کنند.
نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری ونزوئلا
چهار نامزد برای احراز پست ریاستجمهوری ونزوئلا با یکدیگر رقابت میکنندT اما دو نامزد اصلی انتخابات ریاستجمهوری این کشور، «نیکلاس مادورو» رئیسجمهور فعلی و «هنری فالکون» نامزد مخالفان هستند.
طبق این گزارش، ائتلاف اصلی مخالفان تصمیم گرفته است که این انتخابات را تحریم کند.
نیکلاس مادورو
نیکلاس مادورو، ۵۵ ساله، از زمان مرگ «هوگو چاوز» رئیسجمهور سابق ونزوئلا در سال ۲۰۱۳ تاکنون بعنوان رئیسجمهور کشورش فعالیت دارد.
در دوران ریاستجمهوری چاوز، ونزوئلا به سمت سوسیالیسم تغییر مسیر دارد. مادورو بسیاری از سیاستهای چاوز را ادامه داد و در حین مبارزات انتخاباتی خود وعده داد تا «اقتصاد جدیدی» را در کشورش خلق کند.
مادورو با بیان این که میراث چاوز را دنبال کرده، گفت: «من زندگی خود را صرف اصلاح اقتصاد این کشور کردم. روح من تازه شده است، انرژی من تجدید شده است».
هنری فالکون
فالکون، از مخالفان اصلی مادورو و زمانی از طرفداران چاوز بوده است. او یک حقوقدان و فرماندار سابق ایالت «لارا» است که در سال ۲۰۱۰، از حزب حاکم جدا شد و در سال ۲۰۱۳، رئیس ستاد انتخاباتی «انریکه کاپریلس» شد.
او در سال ۲۰۱۸، تصمیم گرفت که ارتباط خود را با مخالفان قطع کند و به عنوان یک نامزد مستقل در انتخابات شرکت کند.
فالکون طی یادداشتی در روزنامه آمریکایی «نیویورکتایمز» گفت به این دلیل تصمیم به جدایی از مخالفان ونزوئلا گرفته است که «تحریم انتخابات هرگز کارساز نبوده است. در تمامی کشورها، نیروهای مخالف که بخش رقابتهای انتخاباتی را کنار گذشتهاند، زمینه را از دست دادهاند و به حاکمان اجازه دادند تا قدرتشان را منسجم کنند».
در میان پیشنهاداتی که او مطرح کرده است میتوان به استفاده از دلار آمریکا بعنوان ارز جایگزین «بولیوار» به منظور تلاش برای ثباتبخشی به اقتصاد، اشاره کرد. وی هچنین گفته است که کمک خارجی به ونزوئلا را میپذیرد و همکاری با صندوق بینالمللی پول (IMF) را بررسی میکند.
خاویر برتوچی
برتوچی یک کشیش طرفدار انجیل است که نامزدی خود در انتخابات ریاستجمهوری ونزوئلا را در تاریخ ۱۸ فوریه ۲۰۱۸ اعلام کرد. وی خود را یک نامزد مستقل بدون پیشینه سیاسی» معرفی کرد.
برتوچی گفته است که نظارت و کنترل بر معاملات ارزی را از بین میبرد و تلاش میکند تا سرمایههای خارجی را افزایش دهد. وی همچنین گفته است که برنامههای اجتماعیای را که «انقلاب بولیواری» چاوز به وجود آورنده آن بوده، کنار نمیگذارد.
رینالدو کوئیجادا
کوئیجادا یک مهندس برق است که از طرفداران جنبش چاوز (Chavista) است و نامزدی خود برای انتخابات ریاستجمهوری کشورش را در تاریخ ۲۲ آوریل اعلام کرد.
وی از انقلاب بولیواری دفاع میکند اما حامی دولت مادورو نیست. وی مدعی شده است که اگر در انتخابات پیروز شود، «فرایند انقلابی» که چاوز در ونزوئلا آغازگر آن بوده است را ادامه میدهد.
تحریمکنندگان انتخابات چه کسانی هستند؟
میزگرد جامعه دموکراتیک (MUD)، ائتلافی از احزابی که در سالهای اخیرا با یکدیگر همکاری داشتهاند و نماینده مخالفان در مقابل چاوز و مادورو بودند، تأکید کردهاند که انتخابات را تحریم میکنند.
با اینحال، این ائتلاف با اختلافات داخلی مواجه شده است و برخی از اعضای این ائتلاف معتقدند که مشارکت در این انتخابات به حاکمیت مادورو مشروعیت میدهد و برخی دیگر از اعضای این ائتلاف معتقدند که مشارکت در انتخابات، فرصتی برای ایجاد تغییر در ونزوئلا است.
MUD با صدور بیانیهای، انتخابات ونزوئلا را «نابهنگام» و فاقد «شرایط مناسب» خواند.
اظهارنظرات دولت ونزوئلا درباره انتخابات
مادورو با تأکید بر اینکه نظام انتخاباتی ونزوئلا پاک است، آمریکا را به هدایت و رهبری یک توطئه بینالمللی راستگرا برای پایان دادن به سوسیالیسم این کشور و تسخیر نفت ملی ونزوئلا متهم کرده است.
دولت ونزوئلا، حامیانی در بخشهای مختلف دارد و بنا بر برآوردهای مختلف، حدود یک چهارم از واجدان شرایط شرکت در انتخابات ونزوئلا، همچنان از حامیان ایدئولوژی و سیاستهای مادورو هستند.
موضوعات مهم:
اقتصاد: موضوع اصلی که ونزوئلا در حال حاضر با آن روبرو است، بحران اقتصادی است.
صنعت نفت: ونزوئلا بزرگترین ذخایر نفت جهان را دارد اما بخش داخلی این کشور در حال حاضر نتوانسته نیازهای محلی را پاسخگو باشد. تحریمهای آمریکا و کاهش شدید قیمتهای جهانی نفت، صنعت نفت این کشور را با موانعی روبرو کرده است.
خروج از کشور: بسیاری از شهروندان ونزوئلا ترجیح میدهند که کشور خود را ترک کنند. بنا به گفته مقامات بخش مهاجرت، حدود ۵۵۰ هزار شهروند ونزوئلا در پایان ۲۰۱۷، کشورشان را به سمت کلمبیا ترک کردند.
اظهارنظرات جامعه بینالملل درباره انتخابات ونزوئلا
ترکیه، آنتیگوا و باربودا، بولیوی، کوبا، نیکاراگوئه و روسیه حمایت خود از فرایند انتخابات ونزوئلا را اعلام کردهاند.
گروه لیما- که ۱۲ کشور اغلب از آمریکای لاتین را گرد هم آورده است- مخالفت شدید خود را اعلام کردهاند و میگویندکه این فرایند «فاقد مشروعیت و اعتبار است».
در تاریخ ۲۳ فوریه، سازمان کشورهای آمریکا (OAS)، قطعنامهای را تصویب کرد که خواستار لغو انتخابات ریاستجمهوری ونزوئلا شده بود.
پارلمان اروپا نیز در ماه فوریه گفت که تا زمانیکه چندین شرط از جمله آزادی زندانیان سیاسی محقق نشود، انتخابات ونزوئلا را به رسمیت نمیشناسد.
بنا بر گزارشها، نتایج انتخابات ونزوئلا در تاریخ ۲۱ ماه می (۳۱ اردیبهشت ماه) اعلام میشود. در حالیکه انتخابات ۲۰۱۷ با تظاهراتهایی همراه بود اما ظاهراً هیچ تظاهرات گستردهای برای روز انتخابات ونزوئلا برنامهریزی نشده است.