نقطه پایانی بحران سوریه بسیار نزدیک است/ ارتش موشک‌هایش را سمت مرز اسرائیل گسیل کرده است

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، سردبیر روزنامه اینترنتی رأی الیوم با اشاره به اینکه آمریکایی‌ها پس از آنکه تاریخ مصرف نوکران آنان به پایان برسد، دست از حمایت از آنان بر می‌دارند و با اشاره به سرنوشت شاه معدوم ایران و مزدوران آمریکا در ویتنام و سرنوشت حسنی مبارک دیکتاتور مخلوع در مصر نوشت: گروه‌های مسلح مخالف سوری نیز دچار همین سرنوشت شده اند و هیچ گزینه‌ای پیش رو ندارند و ارتش سوریه به پیشروی خود در جنوب سوریه تا برقراری ثبات در سراسر این کشور ادامه خواهد داد.
عبد الباری عطوان در سخنان هفتگی اش در بخش تصویری رأی الیوم گفت:: به نظر من بحران سوریه در حال نزدیک شدن به پایان آن است و نقطه پایانی آن بسیار قریب الوقوع است. امروز درباره نبرد درعا صحبت می‌کنم در جنوب سوریه دقیقاً چه می‌گذرد؟ ارتش عربی سوریه اکنون در حال پیشروی به سوی درعا و قنیطره و حومه سویدا و گذرگاه مرزی نصیب با اردن است.
دولت سوریه تصمیم برگشت ناپذیری گرفته است که کنترل مرز‌های سوریه و اردن را به دست بگیرد مانند همان کاری که در مرز‌های سوریه با عراق کرد. این طرح اساسی دولت است و سوریه می‌خواهد حاکمیت دولت را به بیشتر اراضی سوریه بازگرداند و مقدمه بازگرداندن حاکمیت دولت را بر سراسر سوریه فراهم آورد و به کنترل دولت مرکزی در دمشق در آورد. مخالفان سوری مسلح تقریبا گزینه‌ای پیش رو ندارند و حتی مناسب‌ترین گزینه‌ها نیز برای آن‌ها تلخ‌ترین گزینه محسوب می‌شود. نیرو‌های سوری الان راهبردی دارند که در غوطه شرقی تکرار شد. این راهبرد نیز حملات شدید هوایی و آتشبار شدید زمینی و سپس محاصره شدید و پس از آن آماده سازی اتوبوس‌های سبز (برای انتقال افراد مسلح به ادلب) است. هیچ گزینه دیگری به هیچ وجه پیش روی مخالفان مسلح وجود ندارد.

زمانیکه روسیه بمباران گروه‌های مسلح را که بیش از سی هزار جنگجو هستند آغاز کرد در آن زمان روشن شد تصمیم پس گرفتن غرب سوریه صادر شده است و آمادگی‌های غیر عادی و بی سابقه‌ای در این راستا وجود داشت. نخستین علامت نیز زمانی بود که آمریکا و فرماندهان نظامی آن در اتاق سیاه به گروه‌های مسلح پیام دادند که ما از شما دفاع نخواهیم کرد فکری به حال خودتان بکنید این پیام روشن بود. کجاست وعده‌های حمایت؟ کجاست وعده‌های حمایت برای سرنگونی نظام؟ کجا رفتند آن وعده‌ها؟ هفتاد میلیارد (به قول خودشان) برای آزادسازی سوریه هزینه کردند پس چه شد؟ کشور‌های عرب خلیج (فارس) که از گروه‌های مسلح حمایت می‌کردند کجا رفتند؟ همه آن‌ها ناپدید شدند و به مخالفان مسلح گفتند این شمایید و این هم سرنوشتی که در انتظارتان است.

این پیام روشن است که کسی در برابر پیشروی ارتش سوریه به سمت درعا و گذرگاه مری نصیب با اردن ایستادگی نخواهد کرد. اسرائیل هم که از برخی گروه‌های مسلح حمایت می‌کرد، ناپدید شد و به آنان کمک نمی‌کند. ارتش سوریه موشکهایش و سامانه‌های دفاعی اش را به سمت مرز‌ها با اسرائیل گسیل کرده است. سناریوی غوطه شرقی و شرق حلب کاملا در حال تکرار است. گزینه‌های گروه‌های مسلح مخالف بسیار محدود است. یا باید تسلیم شوند و به ارتش سوریه تعهد بدهند یا آنکه به طور کامل از منطقه خارج شوند و به ادلب بروند البته برخی از آنان به ادلب می‌روند، زیرا نمی‌توانند با ارتش سوریه در بیافتند به معنای واقعی کلمه اوضاع برای گروه‌های مسلح مخالف، دشوار است. گزینه‌های گروه‌های مسلح، بهبود شرایط مذاکره است نه کمتر و نه بیشتر. یعنی آنکه به روسیه مراجعه کنند و روسیه با آنان به توافق برسد که تعهد بدهند و خارج شوند. حتی گزینه پناهنده شدن به فلسطین اشغالی و تل آویو و اسرائیل وجود ندارد. آن‌ها با اسرائیل و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل همکاری و فکر کردند می‌توانند به گمان خودشان به دامن گرم اسرائیل بازگردند. ارتش سوریه به صراحت اعلام کرده است به کسی اجازه نفوذ از مرز‌ها و رفتن به دولت اشغالگر اسرائیل را نخواهد داد. مخالفان مسلح سوری حتی رؤیای آن را داشتند که به تل آویو بروند و مغازه‌های فلافل فروشی باز کنند مانند ژنرال آنطوان لحد که پایان تأسف باری داشت و البته این پایان تأسف بار نیز سزاوار آنهاست و به آنان گفته شده، بروید به سرنوشتی که در انتظارتان است دچار شوید. چه بسا آنان با اتهام خیانت روبرو هستند. افراد مسلح سوری در نشست هرتزیلیا گفتند اسرائیل دشمن ما نیست بلکه سوریه دشمن ماست.

هر کسی به آمریکا اعتماد کرد سرنوشتش همین است. شما یک نفر را به ما معرفی کنید که آمریکا او را یاری کرد؟ یک نفر را به من معرفی کنید. شاه ایران! چه بلایی سرش آمد؟ در قاهره مرد و سادات رئیس جمهور وقت مصر دلش به حال او سوخت و او را از روی ترحم در مصر دفن کرد. ویتکنگ‌ها در ویتنام. آمریکایی‌ها نگذاشتند این‌ها با بالگرد و هواپیما فرار کنند و گفتند در همان ویتنام بمیرید و آمریکا آنان را رها کرد تا بمیرند. کمربند امنیتی در جنوب لبنان چه شد. آن‌هایی که با اسرائیل در لبنان همکاری کردند چه برسرشان آمد؟
عطوان بدون اینکه از یاسر عرفات رئیس سابق تشکیلات خودگردان فلسطنیی و دیگر امضا کنندگان توافقنامه سازش اسلو اسمی به میان آورد گفت: با کسانی که این توافقنامه را امضا کردند چه کردند؟ آنان الان وضع رقت باری دارند. با آن‌هایی که پیمان کمپ دیوید را امضا کردند چه کردند؟ سادات که کمپ دیوید را امضا کرد چه برسرش آمد؟ این سرنوشت هر کسی است که به ملتش خیانت کند. این را به صراحت می‌گوییم. دست از حمایت از آنان برداشتند.
گروه‌های مسلح سوری نیز که روزی نازپرورده بودند و اتاق موک («موک» یک اتاق نظامی و مقر فرماندهی در شمال اردن در نزدیکی مرز سوریه است که در سال ۲۰۱۳ تأسیس و در سال ۲۰۱۴ توسعه داده شد و هدایت آن را آمریکا، انگلیس، فرانسه، اردن و چند کشور دیگر در خلیج فارس بر عهده دارند.) آنان را در اردن آموزش می‌داد و آمریکایی‌ها آنان را آموزش می‌دادند و در نعمت و رفاه بودند الان ظرف یک لحظه دست از حمایت از آنان برداشته اند و دیگر آن‌ها را نمی‌شناسند و می‌گویند بروید و فکری به حال خودتان بکنید. این پاداشی است که آمریکا به آن‌ها داد. حسنی مبارک حرف درستی زد که گفت: کسی که به آمریکا تکیه بزند مثل این است که لخت و عریان است (یعنی تکیه گاهی ندارد و بی پناه است). این موضوعی است که باید درباره آن فکر کنیم.

ارتش سوریه گذرگاه مرزی نصیب را آزاد خواهد کرد. الان ببینید چه بر سر مخالفان سوری آمده است؟ دولت اردن اعلام کرد مرز‌های ما بسته است و حتی یک نفر هم عبور نمی‌کند. این تصمیم اردن نیست بلکه تصمیم آمریکاست. آمریکا به اردن گفته است دست از حمایت از گروه‌های مسلح بردارد و بروند و فکری به حال خودشان بکنند. مرز‌های اردن با سوریه الان بسته است. آوارگان سوری دیگر نمی‌توانند به اردن بروند. ترکیه نیز مرزهایش را بسته است. رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه نیز گفته است سه و نیم میلیون سوری در ترکیه هستند و دیگر آواره قبول نمی‌کند. آمریکا نیز مرزهایش را به روی سوری‌ها بسته است. الان آمریکا هفت کشور از جمله پنج کشور اسلامی و در صدر آن‌ها سوریه را در فهرست سیاه قرار داده است و شهروندانش نمی‌توانند وارد آمریکا شوند حتی آن‌هایی که ویزای آمریکا داشته باشند. این یک فاجعه است آن‌ها فریبکاری کردند. امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه فرستاده ویژه در سوریه تعیین کرده است. همین امروز فرداست که سفارت فرانسه در دمشق کارش را ازسربگیرد.

پیش از ضبط با این برنامه با همکارم کمال خلعت صحبت می‌کردم که در لبنان خبرنگار است و در دمشق به سر می‌برد. وی می‌گفت: بیشتر موانع امنیتی در دمشق پایتخت سوریه برچیده شده است و مردم الان از بازسازی و فعالیت عادی صحبت می‌کنند. سوری‌ها ملتی با هوش و خلاق و مبتکر و متمدن هستند و سوریه را با پول‌های خودشان و هوش خودشان و بدون یک ریال گرفتن از کشور‌های عرب خلیج (فارس) بازسازی خواهند کرد اگرچه این کشور‌ها در نابودی سوریه شرکت کردند و به خدا می‌باید آنان ۳۰۰ میلیارددلار به بازسازی سوریه بدهند هر کسی که در نابودی سوریه شرکت کرده است باید بهایش را بپردازد تا سوری‌ها آن‌ها را شاید ببخشند. در لبنان برادرانمان از ابتدا با اسکان فلسطینیان در این کشور مخالفت کرده اند الان همه صحبتشان این است که به سوری‌ها اسکان بدهند. بشار الجعفری سفیر سوریه در سازمان ملل متحد واکنش بسیار زیبایی داشت. او گفت: لبنانی‌ها نخستین کسانی خواهند بود که شهروند سوریه خواهند شد و سوریه رونق خواهد گرفت و فعالیت‌ها و سرمایه گذاری‌ها، لبنانی‌ها را به سوریه خواهد کشاند. این حرف بشار الجعفری درست است.
عطوان گفت: به نظر من اوضاع در حال تغییر است و پس از درعا و قنیطره و حومه سویدا و گشوده شدن گذرگاه نصیب، فرآیند سیاسی در سوچی و راهکار سیاسی آغاز می‌شود و سوریه‌ای جدید راه است و ان شاء الله دمکراتیک و با ثبات خواهد بودو دستگاه قضایی نیز مستقل خواهد شد و حقوق بشر رعایت و انتخابات برگزار خواهد شد و بسیار بهتر از گذشته خواهد شد و رونق خواهد گرفت. من به خدا بسیار خوشبین هستم و سوری‌ها از باهوش‌ترین مردمان هستند و سوریه را خواهند ساخت.