سرانجام و پس از انتظار فراوان حسن روحانی رییس جمهور طی نامه‌ای گزینه‌های مورد نظر خود را برای ۴ وزارتخانه «صنعت، معدن و تجارت»، «امور اقتصادی و دارایی»، «راه و شهرسازی» و «تعاون، کار و رفاه اجتماعی» به بهارستان معرفی کرد؛ این ۴ گزینه عبارتند از: محمد شریعتمداری، محمد اسلامی، رضا رحمانی و فرهاد دژپسند. هرچند قضاوت در خصوص گزینه‌های پیشنهادی رییس جمهور هنوز زود به نظر می‌رسد، اما یک نگاه اجمالی و مراجعه به برخی اظهار نظر‌های صاحب نظران و کارشناسان موید این ادعا است که آرایش جدید تیم اقتصادی دولت، حتی با این تصور هم که شنبه آینده بتوانند از مجلس رای اعتماد بگیرند نخواهند توانست انتظارات را برآورده کنند. در یکی از همین اظهار نظرها، علی تاجرنیا فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با ایلنا گفته است: «استفاده از چهره‌های تکراری و عوض کردن جای مهره‌ها کمک‌کننده نیست و این نشان می‌دهد دست دولت خالی است». وی در همین راستا افزوده است: «این‌که تاکید کنیم باید از آدم‌هایی که بیست سال پیش وزیر بودند، بهره‌گیری کنیم نشان‌دهنده تجربه نیست نشان دهنده این است که دولت چقدر دستش خالی است که نمی‌تواند چهره‌های جدیدتری را معرفی کند.. همچنان نسل اول انقلاب چسبیده به قدرت و پست‌ها هستند و این امکان را فراهم نمی‌کنند که دیگران هم در جایگاه و پست‌های مختلف حضور پیدا کنند». اگر مؤلفه‌های مدیریتی را در سه اصل ۱- قدرت قانونی ۲- قدرت فنی و ۳- قدرت کاریزماتیک افراد خلاصه کنیم و با همین معیار ۴ گزینه اخیر روحانی را ارزیابی کنیم به نتایج بهتری دست پیدا می‌کنیم. تجارت نیز بر همین اساس به ارزیابی پرداخته است.
محمد اسلامی؛ وزارت راه و شهرسازی
آنچنان که سوابق گزینه پیشنهادی وزارت راه و شهرسازی نشان می‌دهد، محمد اسلامی‌اولا به محض قرائت نامه رییس جمهور در مجلس و ذکر نام وی با فریاد «دو، دو» برخی نمایندگان همراه شد که نشان از مخالفت این تعداد از وکلای ملت با انتخاب چنین فردی برای تصدی وزارتخانه مورد اشاره هستند. از نظر قدرت فنی نیز محمد اسلامی‌بر اساس رزومه و کارنامه‌ای که دارد و در رسانه‌ها منتشر شده است از سابقه و پیشینه چندان چشمگیر و مطرحی برخوردار نیست و به نظر نمی‌رسد که توان ساماندهی و رتق و فتق امور وزارتخانه عریض و طویل راه و شهرسازی و میراث تلخ عباس آخوندی را داشته باشد. اسلامی‌همچنین در حوزه رهبری چهره شناخته شده‌ای نیست و سابقه‌ای که نشان دهد در این حوزه از محبوبیت خاصی برخوردار باشد در دست نیست، لذا از این منظر هم گزینه مطمئنی بهنظر نمی‌رسد
محمد شریعتمداری؛ تعاون، کار و رفاه اجتماعی
سوابق کاری و رزومه کم و بیش امنیتی محمد شریعتمداری به همراه پیشینه پرحاشیه وی در هنگام تصدی وزارت صنعت به خوبی نشان می‌دهد که وی از همه نظر نمی‌تواند گزینه و وزیر مطلوبی برای وزارتخانه «تعاون، کار و رفاه اجتماعی» باشد. ذکر نام وی نیز همچون محمد اسلامی‌با فریاد «دو، دو» نمایندگان همراه شد و همین امر نشان از شکننده بودن قدرت قانونی شریعتمداری دارد. در مرحله بعد او با حوزه و وزارتخانه پیشنهادی و ماموریت‌های آن آشنایی ندارد و به همین دلیل هم نمی‌تواند از قدرت فنی در این عرصه برخوردار باشد. دست آخر این که شریعتمداری به دلیل این که از دل جامعه کارگری برنخاسته است لذا نمی‌تواند همدلی و همراهی قابل قبولی با کارکنان وزارت «تعاون، کار و رفاه اجتماعی» داشته باشد و حتی در صورت کسب رای اعتماد از مجلس حضور او در راس آن وزارتخانه چندان اثربخش نخواهد بود. خاطرنشان می‌سازد شریعتمداری روز گذشته ودر مراسم روز ملی صادرات به نوعی به ناتوانی خود اذعان کرد و اظهار داشت: «من که دیگر نیستم، هیچ جای دیگری هم مرا به کار نگیرید، چون اگر این روند ادامه یابد وجود من کارایی ندارد.»
فرهاد دژپسند؛ وزارت امور اقتصادی و دارایی
برخی نقل قول‌ها حاکی از این است که رحمت ا... اکرمی‌سرپرست وزارت اموراقتصادی و دارایی، فرهاد دژپسند را بهعنوان گزینه این وازرتخانه به رییس جمهور معرفی کرده است. یک نقل قول نیز علی طیب نیا و نقل قولی دیگر محمدباقر نوبخت را واسطه این معرفی می‌دانند. در هر حال فرهاد دژپسند برای این که به خیابان باب همایون نقل مکان کند شنبه آینده به بهارستان خواهد رفت تا نمایندگان را در خصوص برنامه‌های خود متقاعد کند. همه سوابق دژپسند، اما در منحصر به معاونت وزارت بازرگانی در دولت هشتم، معاونت برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه، و در حال حاضر نیز ریاست مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده نگری است. بنا براین نمی‌توان از وی به عنوان یک چهره شناخته شده اجرایی یاد کرد، هرچند از سوابق علمی‌همچون دارا بودن مدرک دکترای اقتصاد و استادیاری دانشگاه شهید بهشتی برخوردار بوده و از این نظر با محل پیشنهادی ماموریت خود همخوانی دارد. فرهاد دژپسند نیز ممکن است بتواند رای اعتماد نمایندگان را به دست بیاورد، اما از این منظر که در ابعاد فنی و کاریزماتیک نیز بتواند نقش آفرنی کند محتاج گذر زمان خواهد بود.
رضا رحمانی؛ وزارت صنعت، معدن و تجارت
هر اندازه که نمایندگان مجلس در مخالف با وزرای پیشنهادی کار و راه و شهرسازی فریاد «دو، دو» سر دادند و اعلاغم مخالفت کردند، اما در عوض به وحض اعلام نام رضا رحمانی به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت صنعت، معدن و تجارت ابراز رضایت کردند و این ابراز رضایت را با سر دادن فریاد «چهار، چهار» اعلام نمودند. سوابق رضا رحمانی در مجموع نشان از برخورداری وی از ۳ مولفه مورد اشاره مدیریت، یعنی: قدرت قانونی، قدرت فنی و قدرت کاریزماتیک و محبوبیت در نزد مجموعه تحت امر خواهد داشت. اما در این مورد هم ۲ نکته قابل ذکر است؛ اول این که ارزیابی بهتر و بیشتر عملکرد رضا رحمانی به گذشت زمان و جلوس وی بر اریکه وزارت بستگی خواهد داشت و در ثانی رییس جمهور نشان داد که با انتخاب امثال رضا رحمانی اعتقاد چندانی به نیرو‌های تازه نفس و چرخش نخبگان ندارد و به تعبیر علی تاجرنیا که در فراز آغازین این گزارش به آن اشاره شد این نوع انتخاب بیش از همه چیز بیانگر دست خالی حسن روحانی در داشتن و معرفی گزینه‌های جدید است.
محمد اسلامی؛ وزارت راه و شهرسازی
آنچنان که سوابق گزینه پیشنهادی وزارت راه و شهرسازی نشان می‌دهد، محمد اسلامی‌اولا به محض قرائت نامه رییس جمهور در مجلس و ذکر نام وی با فریاد «دو، دو» برخی نمایندگان همراه شد که نشان از مخالفت این تعداد از وکلای ملت با انتخاب چنین فردی برای تصدی وزارتخانه مورد اشاره هستند. از نظر قدرت فنی نیز محمد اسلامی‌بر اساس رزومه و کارنامه‌ای که دارد و در رسانه‌ها منتشر شده است از سابقه و پیشینه چندان چشمگیر و مطرحی برخوردار نیست و به نظر نمی‌رسد که توان ساماندهی و رتق و فتق امور وزارتخانه عریض و طویل راه و شهرسازی و میراث تلخ عباس آخوندی را داشته باشد. اسلامی‌همچنین در حوزه رهبری چهره شناخته شده‌ای نیست و سابقه‌ای که نشان دهد در این حوزه از محبوبیت خاصی برخوردار باشد در دست نیست، لذا از این منظر هم گزینه مطمئنی بهنظر نمی‌رسد
محمد شریعتمداری؛ تعاون، کار و رفاه اجتماعی
سوابق کاری و رزومه کم و بیش امنیتی محمد شریعتمداری به همراه پیشینه پرحاشیه وی در هنگام تصدی وزارت صنعت به خوبی نشان می‌دهد که وی از همه نظر نمی‌تواند گزینه و وزیر مطلوبی برای وزارتخانه «تعاون، کار و رفاه اجتماعی» باشد. ذکر نام وی نیز همچون محمد اسلامی‌با فریاد «دو، دو» نمایندگان همراه شد و همین امر نشان از شکننده بودن قدرت قانونی شریعتمداری دارد. در مرحله بعد او با حوزه و وزارتخانه پیشنهادی و ماموریت‌های آن آشنایی ندارد و به همین دلیل هم نمی‌تواند از قدرت فنی در این عرصه برخوردار باشد. دست آخر این که شریعتمداری به دلیل این که از دل جامعه کارگری برنخاسته است لذا نمی‌تواند همدلی و همراهی قابل قبولی با کارکنان وزارت «تعاون، کار و رفاه اجتماعی» داشته باشد و حتی در صورت کسب رای اعتماد از مجلس حضور او در راس آن وزارتخانه چندان اثربخش نخواهد بود. خاطرنشان می‌سازد شریعتمداری روز گذشته ودر مراسم روز ملی صادرات به نوعی به ناتوانی خود اذعان کرد و اظهار داشت: «من که دیگر نیستم، هیچ جای دیگری هم مرا به کار نگیرید، چون اگر این روند ادامه یابد وجود من کارایی ندارد.»
فرهاد دژپسند؛ وزارت امور اقتصادی و دارایی
برخی نقل قول‌ها حاکی از این است که رحمت ا... اکرمی‌سرپرست وزارت اموراقتصادی و دارایی، فرهاد دژپسند را بهعنوان گزینه این وازرتخانه به رییس جمهور معرفی کرده است. یک نقل قول نیز علی طیب نیا و نقل قولی دیگر محمدباقر نوبخت را واسطه این معرفی می‌دانند. در هر حال فرهاد دژپسند برای این که به خیابان باب همایون نقل مکان کند شنبه آینده به بهارستان خواهد رفت تا نمایندگان را در خصوص برنامه‌های خود متقاعد کند. همه سوابق دژپسند، اما در منحصر به معاونت وزارت بازرگانی در دولت هشتم، معاونت برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه، و در حال حاضر نیز ریاست مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده نگری است. بنا براین نمی‌توان از وی به عنوان یک چهره شناخته شده اجرایی یاد کرد، هرچند از سوابق علمی‌همچون دارا بودن مدرک دکترای اقتصاد و استادیاری دانشگاه شهید بهشتی برخوردار بوده و از این نظر با محل پیشنهادی ماموریت خود همخوانی دارد. فرهاد دژپسند نیز ممکن است بتواند رای اعتماد نمایندگان را به دست بیاورد، اما از این منظر که در ابعاد فنی و کاریزماتیک نیز بتواند نقش آفرنی کند محتاج گذر زمان خواهد بود.
رضا رحمانی؛ وزارت صنعت، معدن و تجارت
هر اندازه که نمایندگان مجلس در مخالف با وزرای پیشنهادی کار و راه و شهرسازی فریاد «دو، دو» سر دادند و اعلاغم مخالفت کردند، اما در عوض به وحض اعلام نام رضا رحمانی به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت صنعت، معدن و تجارت ابراز رضایت کردند و این ابراز رضایت را با سر دادن فریاد «چهار، چهار» اعلام نمودند. سوابق رضا رحمانی در مجموع نشان از برخورداری وی از ۳ مولفه مورد اشاره مدیریت، یعنی: قدرت قانونی، قدرت فنی و قدرت کاریزماتیک و محبوبیت در نزد مجموعه تحت امر خواهد داشت. اما در این مورد هم ۲ نکته قابل ذکر است؛ اول این که ارزیابی بهتر و بیشتر عملکرد رضا رحمانی به گذشت زمان و جلوس وی بر اریکه وزارت بستگی خواهد داشت و در ثانی رییس جمهور نشان داد که با انتخاب امثال رضا رحمانی اعتقاد چندانی به نیرو‌های تازه نفس و چرخش نخبگان ندارد و به تعبیر علی تاجرنیا که در فراز آغازین این گزارش به آن اشاره شد این نوع انتخاب بیش از همه چیز بیانگر دست خالی حسن روحانی در داشتن و معرفی گزینه‌های جدید است.
ارسال نظرات