به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، غلامرضا ظریفیان استاد دانشگاه تهران در مراسم « بازگشت به دانشگاه» که به مناسبت گرامیداشت روز دانشجو در دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد گفت: جنبش دانشجویی زنده است و دانشجو در دولت روحانی دوباره به صحنه آمد و موتور محرک شد. با اینکه دانشگاه اولویت دولت اول روحانی نبود و چندین وزیر علوم عوض شد؛ امادیدیم که دانشجو، به صحنه آمد.
وی با بیان اینکه مهم ترین موضوع در کشور مسئله امید است، به تاریخچه جنبش دانشجویی در ایران اشاره کرد و افزود: یک سال بعد از تاسیس دانشگاه تهران اولین اعتصاب دانشجویی شکل گرفت؛ جالب آنجاست که مدیر دانشگاه به مطالبه دانشجویان پاسخ داد.
این استاد دانشگاه در بخش دیگری یادآور شد: گفتمان چپ، گفتمان ملی و گفتمان اسلامی در تاریخ 83 ساله جنبش دانشجویی وجود داشته و اگر حرکتهای دانشجویی را از تحولات 90 ساله انقلاب های ایران برداریم بخش مهمی از اتفاقات تاریخی کشور را نادیده گرفتیم.
ظریفیان با بیان اینکه دلیل مرکزی در این دوران مبارزه با امپریالیسم و عدالت خواهی است، گفت: بعد از انقلاب جمعیت زیادی از جنبش دانشجویی تحت تاثیر جنگ قرار گرفت و میزان شهدای دانشجو این موضوع را نشان می دهد. در دوران سازندگی جنبش دانشجویی در قالب تحکیم وحدت احیا شد و به دلیل تفاوتهای جنبش دانشجویی و دولت سازندگی در دوره دوم این دولت تعارضاتی ایجاد شد و حتی به دستگیری دانشجویان انجامید.
وی در ادامه با بیان اینکه در دولت اصلاحات بیش از 2 هزار انجمن و 4 هزار نشریه دانشجویی در دانشگاهها راه اندازی شد، تصریح کرد: تا ابتدای پیروزی انقلاب جمعیت دانشجویی 170 هزار نفر است. تا سال 76 این جمعیت 10 برابر شد و از جنبش نخبگان به جنبش تودهای تبدیل شد.
ظریفیان تاکید کرد: این یک تغییر شیفت پارادایمی است. تغییر دیگر این است که از سال 1332 جنبش دانشجویی معطوف به سیاست شده است، اما در سالهای اخیر با توجه به تحولات اجتماعی جامعه دانشجویی سیاست محور به اجتماعی محور تبدیل شد و تغییر به سمت آزادیخواهی بود.
وی اضافه کرد: تا پیش از اتفاقات کوی دانشگاه؛ همه دانشگاهها فعالیت مدنی میکردند اما آن واقعه همه را تا به امروز در یک شوک بزرگ فرو برد. همه می گفتند این جنبش دانشجویی برای نظام فرصت بود و نه تهدید، پس چرا این اتفاق افتاد؟ از آنجا بود که گفتمان دموکراسی خواهی جای گفتمان عدالت محوری را گرفت.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه دوره احمدی نژاد تقریبا نقش تعیین کننده ای در سرنوشت دانشگاه نداشت، گفت: اگر قرار است اتفاقی بیافتد باید در دانشگاه بیافتد. جامعه ما استعداد بازگشت به دوران احمدی نژاد را دارد؛ کسی که باید در این باره هشدار دهد دانشجو است. دانشگاه باید به موضوعات اجتماعی حساس شود و نباید فرصت بزرگی که در دانشگاه است را از دست داد.