به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مجله کیهان بچهها از اوایل دیماه امسال، وارد شصت و سومین سال انتشار بیوقفه خود شد و با چاپ شماره ۳۰۰۰ به رکوردی دستنیافتنی در بین مجلات و نشریات ایرانی رسید.
بعدازظهر سهشنبه ۱۱ دی ماه، کیهانبچهها شاهد انتشار شماره ۳۰۰۰ بود. میهمانان ویژه این جشن، فرزندان و خانواده معظم شهدای مدافع حرم بودند. حسین شریعتمداری، مدیر موسسه کیهان با حضور در جشن ۶۳ سالگی کیهانبچهها ضمن تشکر و قدردانی از ایثارگری شهدای مدافع حرم گفت: شما خانوادهها و فرزندان شهدا حق بزرگی بر گردن مردم ایران و همه ملتها دارید. شما شهدایتان را از دست ندادهاید، آنان را به دست آوردهاید و نام و یاد مبارک آنها را بر تارک تاریخ جاودانه ساختهاید، آنچه از دست رفته است، عمری است که ما جاماندگان از قافله شهدا به غفلت از دست دادهایم. شریعتمداری از یادگاران شهدا خواست دعا کنند ادامه دهنده راه آنان باشیم و فردایی که در پیش است نزد آنها و شما شرمنده نباشیم.
محمدحسین صلواتیان، مدیرمسؤول کیهانبچهها نیز گفت: سیره پیامبر خدا (ص) و ائمه اطهار (ع) همیشه در کیهانبچهها راهنمای ما بوده و انشاءالله خواهد بود. به همین دلیل، جشن ۶۳ سالگی کیهانبچهها را با بهترین و عزیزترین میهمانان خود، یعنی فرزندان شهدای مدافع حرم برگزار کردهایم.
در این جشن، فرزندان شهدای مدافع حرم در یک نمایش عروسکی شرکت کردند و با شادی و هیجان، کیک تولد ۶۳ سالگی کیهان بچهها را بریدند.
طرح روی جلد یکی از شمارههای کیهان بچهها در شهریور ۱۳۵۶
عمری به اندازه ۶۲ سال
۶۲ سال برای خودش یک عمر است و حتی بخشی از کسانی که با این مجله، خو گرفته، عشق ورزیده، بار آمده و تربیت شدهاند از دنیا رفتهاند و میانسالان و جوانان امروز از سهشنبههای شیرین، روز انتشار هفتگی مجله کیهان بچهها، خاطرههای شنیدنی دارند.
از نخستین شمارههای مجله کیهان بچهها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
کیهان بچهها از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۷ دوره نخست خود را سپری کرد و از ابتدای انقلاب به داریوش نوروزی سپرده شد، اما در سالهای ابتدایی دهه ۶۰ اوضاع این نشریه، خوب و بسامان نبود. به همین دلیل، به امیرحسین فردی که بعد از انقلاب، مدتی در حوزه هنری بود، خبر دادند که کیهان بچه ها در آستانه تعطیلی است. از او استمداد شد که این اتفاق نیفتد. اما فردی که مسؤولیت سنگینی در حوزه داشت، ابتدا از پذیرش مسؤولیت کیهان بچهها خودداری کرد، اما وقتی دید کار مجلهای با این همه سابقه و مخاطب روی زمین است، تصمیم گرفت این مسؤولیت را بپذیرد. او از شهریور ۶۱ به کیهان بچهها پیوست و تا زمان حیاتش (اردیبهشت ۹۲) سکاندار این مجله بود.
مرحوم امیرحسین فردی در اتاق کارش در دفتر مجله کیهان بچهها. او از سال ۶۱ تا ۹۲ (۳۱ سال) مدیریت این نشریه را بر عهده داشت
در این دوران، کیهانبچهها به تیراژ بسیار بالایی رسید و در دوران طلایی دهه ۶۰ شمارگان آن از مرز ۳۰۰ هزار نسخه فراتر رفت. بهمن پگاهراد که خود از رویشهای این مجله پرمخاطب است در این باره میگوید: «بعضی دکههای فروش، بسته به تعداد نفرات کودک و نوجوان محله و اطراف خود و دیگر دوستداران عبوری حتی تا ۱۰۰ نسخه مجله نیز به نمایندگیها سفارش میدادند و فروشندگان به لحاظ اینکه مجله به خاطر قطع کوچک آن لیز نخورد و لبریز نشود، آن را به تدریج روی پیشخوان دکه قرار میدادند. استقبال به حدی بود که روز دوم انتشار، این مجله نایاب میشد و فروشندگان اگرچه باید پاسخگوی «سین جیم»های بچهها میبودند که چرا بیشتر نیاوردی و چرا به این زودی تمام شده، در عین حال نفسی راحت میکشیدند تا هفته بعد و روز از نو، روزی از نو!»
از نخستین شمارههای مجله کیهان بچهها در زمان مسؤولیت مرحوم امیرحسین فردی
باشگاه پرورش شاعر و نویسنده
آنچه در مجله کیهان بچهها اتفاق افتاد، در هیچ نشریهای روی نداده است. تربیت دهها شاعر و نویسنده حرفهای در باشگاهی که نه از هزینههای سنگین در آن خبری بود و نه سازوکار کلاس و به خدمت گرفتن استاد و ثبتنام شاگرد برایش در نظر گرفته شده بود، همان کاری بود که از آن به عنوان «رویشهای ادبی جریان انقلاب» از آن یاد شد. این کار در حوزه کودک و نوجوان، همعرض جلسات شعر بزرگسالان در حوزه هنری توسط سیدحسن حسینی و قیصر امینپور پیش میرفت و در نسلهای اولیه، شاعران و نویسندگانی چون شکوه قاسمنیا، سوسن طاقدیس، حسین فتاحی، بهمن پگاه راد، احمد غلامی، بیوک ملکی، طاهره ایبد، اسدالله شعبانی، جعفر ابراهیمی (شاهد)، محمدرضا بایرامی، کاظم مزینانی، ناصر کشاورز، افسانه شعباننژاد، علیرضا متولی، فرهاد حسنزاده و ... از دانشگاه کیهان بچهها فارغالتحصیل شدند.
کیهان بچهها از ابتدای دهه ۷۰ و با تأسیس مجلات و هفتهنامههایی مانند سوره نوجوانان، سروش نوجوان، آفتابگردان (دوچرخه) و ... مقداری افت کرد، اما دست از تربیت و پرورش اهالی قلم برنداشت.
جلسات داستانخوانی و نقد قصه کیهان بچهها هر پنجشنبه تشکیل میشد و چند نویسنده دور میز وسط تحریریه مینشستند و چند قصه ارسالی از نوجوانان را بررسی میکردند. امیرحسین فردی، رسول فلاحپور، خسرو باباخانی، جواد محقق، محمدرضا بایرامی، رضا پریزاد، فرهاد حسنزاده و تنی دیگر از اعضای تحریریه، حاضران همیشگی این جلسات گرم و پرحاصل بودند.
حمید ریاضی، پیشکسوت کیهان بچهها و مدیر اجرایی این مجله میگوید: «یکی از تفاوتهای اصلی کیهان بچهها با بقیه مراکز نقد و بررسی و تربیت شاعران و نویسندگان در این بود که تمام کسانی که به مراکز کانون یا حوزه هنری دسترسی نداشتند برای مجله نامه مینوشتند و شعر و قصهشان را برای ما میفرستادند. از بین همانها افراد زیادی بودند که پس از نوشتن و ارسال کردن نامهها و آثار، سرانجام به شاعر یا نویسنده توانایی تبدیل میشدند و حالا نامشان در میان اهل قلم است.»
مثال ریاضی برای این افراد، چند نفر است. حمید هنرجو و غلامرضا بکتاش در میان شاعران و آناهیتا آروان در میان رماننویسان.
کیهان بچهها یک بخش خبرنگاران افتخاری هم داشت که از میان آنها نیز کسانی به جامعه روزنامهنگاری کشور معرفی شدهاند.
هدیه پایان سال سردبیر
حمید محمدی محمدی، مسؤول گروه خبرنگاران افتخاری کیهان بچهها در ابتدای دهه ۸۰ میگوید: «کیهان بچهها همیشه در پایان سال، یک جشن خودمانی برای اعضای تحریریهاش برگزار میکرد. مقدر کمی پول (مثلاً ۱۰ هزار تومان) به عنوان عیدی به همه پرداخت میشد، اما آن هدیهای که از همه جذابتر و کاربردیتر بود، یک بسته کاغذ کاهی مناسب برای نوشتن بود. این بسته کاغذ روزنامه، حدود ۱۰۰۰ برگ داشت و برای هر شاعر و نویسندهای تا چند ماه قابل استفاده بود. برای همین، خیلی از کسانی که در طول سال به صورت نامرتب در جلسات شرکت میکردند، خودشان را به جشن پایان سال میرساندند که این هدیه آخر سال از کفشان نرود!»
هرچند بیشتر مجلات کودک و نوجوان در سالهای اخیر، یکی پس از دیگری تعطیل شدند و کیهان بچهها بدون وقفه انتشار یافته، اما با توسعه فضای مجازی در روزگار ما، این مجله نیز از آن شمارگان دور افتاده است. محمدحسین صلواتیان، مدیرمسؤول و سردبیر کیهان بچهها پس از درگذشت امیرحسین فردی از کسانی است که روزی خودش بهترین طراح جلد این مجله بوده و حالا در اتاق مدیریت این نشریه نشسته است.