۲۳ فروردین، روز دندانپزشک در کشور است؛ در سال ۹۲، بیش از ۸ هزار دانشجوی دندانپزشکی در کشور مشغول به تحصیل بودند و فقط در آخرین کنکور، ۱۲۹۹ نفر در این رشته قبول شده و وارد دانشگاه شدند.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسین اکبری؛ از سال ۱۳۶۲، ۲۳ فروردین ماه روز دندانپزشک و هفته پایانی فروردین، هفته دندانپزشکی نام گذاری شد. با توجه به فرا رسیدن این روز قصد داریم علاوه بر بررسی برخی آمار، به سراغ دانشجویان این رشته برویم و پای درد و دل آنها بنشینیم.
در سال ۱۳۰۰ یعنی حدود ۹۸ سال پیش فقط سه نفر دندانپزشک در شهر تهران وجود داشت. یکی از برجستهترین آن ها، دکتر دندانپزشک اهل کشور لهستان بود که دندانپزشک مخصوص رضاخان به شمار میرفت و تبحر فوقالعادهای در طراحی و ساخت پروتزهای دندانی داشت. ۲ دندانپزشک دیگر تهران قدیم نیز اهل کشور سوئیس و ترکیه بودند.
اما در سال ۹۲، بیش از ۸ هزار دانشجوی دندانپزشکی در کشور مشغول به تحصیل بودند و فقط در آخرین کنکور، یعنی سال ۹۷، ۱۲۹۹ نفر در این رشته قبول شده و وارد دانشگاه شدند که نشان دهنده رشد گستردهای در این حوزه است.
با این حال دانشجویان این رشته برای ادامه تحصیل در برخی شهرها با مشکلاتی مواجه اند. علی گلزاری، دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بجنورد درخصوص این مشکلات به خبرنگار ما گفت: از سال گذشته دانشگاههای تیپ ۲ علوم پزشکی کشور با مشکلی مواجه اند و آن این است که برخی افراد برای حضور در این دانشگاه ها، کنکور را دور میزنند. این افراد وارد دانشگاههای کشورهایی مانند هند، فیلیپین و تاجیکستان که ضعیف هستند و با پول میشود به این کشورها رفت، میشوند و پس از یک سال یک آزمون سوری و تشریفاتی از آنها گرفته میشود و به این ترتیب وارد رشته دندانپزشکی دانشگاههای علوم پزشکی کشور میشوند؛ اما سطح این دانشجویان بسیار ضعیف است. به عنوان مثال دانشجویی هست که در آذربایجان درسش را تمام کرده، اما پس از آزمون، در ایران از سال سوم مشغول به تحصیل شده است.
گلزاری ادامه داد: وزارت بهداشت حدود ۵۰۰ دانشگاه بسیار ضعیف خارج از کشور را مورد تایید قرار میدهد و این موضوع باعث شده عدهای با پول بتوانند کنکور را دور زده و وارد دانشگاه دولتی شوند. این موارد در دانشگاه بجنورد نیز وجود دارد.
این دانشجو خاطرنشان کرد: سال گذشته وزارت بهداشت تعداد دانشجویان ورودی به این شکل را ۲۶۰ نفر اعلام کرد که این موضوع باعث میشود امکانات و تجهیزات آزمایشگاهی نیز برای دانشجویان کمتر شود. اکنون در دانشگاه بجنورد تعداد یونیتها برای هر کلاس کم است و دانشجو باید زودتر به کلاس برود تا بتواند یونیت رزرو کند در غیر این صورت باید کنار بایستد و نگاه کند.
کمبود امکانات و هزینه بالای درس خواندن در دانشگاه دولتی وی از کمبود تجهیزات گلایه کرد و افزود: اکنون حدود ۸۰ درصد لوازم مورد نیاز را مجبوریم خودمان تهیه کنیم و دانشگاه یک پنس و توربین به ما میدهد. اگر بخواهیم حداقل وسایلی را برای عصب کشی بگیریم، هزینهای بالغ بر ۵۰۰ هزار تومان را باید بپردازیم و این هزینه فقط برای یک بیماری است.
گلزاری قوانین موجود برای انتقالی دادن به دانشجویان را نیز عادلانه ندانست و بیان داشت: به عنوان مثال اگر فردی بخواهد از دانشگاه بجنورد به مشهد انتقال پیدا کند، باید یا پدرش فوت شود و یا اگر دختر است ازدواج کند؛ اما اگر فردی چنین شرایطی را نداشت و صرفا ۲۰۰ میلیون تومان پول داشت، تحت عنوان قانون انتقالی خَیر میتواند به راحتی به دانشگاه سطح یک منتقل شود.
این دانشجوی رشته دندانپزشکی تصریح کرد: کمبود امکانات باعث شده دانشگاهها برای خودشان قوانین جدیدی بگذارند. به عنوان مثال برای گذراندن یک درس باید ۴ بیمار در طول یک ترم ویزیت و درمان کرد، اما به دلیل کمبود امکانات خود دانشگاه میگوید درمان ۲ بیمار کافی است. این اتفاق نیز باعث تجربه کمتر دانشجو میشود.
کمبود بیمار برای درمان در صورت گرفتن یک تصمیم وی سطح علمی اساتید دانشگاه علوم پزشکی بجنورد را مناسب ارزیابی کرد و اظهار داشت: دانشگاه علوم پزشکی بجنورد مشکلاتی دارد؛ اما یکی از پررنگترین موارد، آن است که اینک دانشکده دندانپزشکی درون شهر و کنار بیمارستان قرار دارد؛ اما بناست از ترم آتی دانشکده به بیرون شهر انتقال داده شود که اگر این اتفاق بیفتد دیگر بیماران به ما مراجعه نمیکنند. اکنون بیمارانی که سطح مالی ضعیفی دارند به بخش کلینیک دانشکده مراجعه میکنند، اما اگر این اتفاق بیفتد دیگر بیماران به نزد ما نمیآیند و ما با کمبود بیمار مواجه میشویم.
گلزاری در پایان گفت: با وقوع این اتفاق دانشجویان باید بدون درمان بیمار دروس را طی کنند و درواقع صرفا یک فعالیت تئوری را پشت سر میگذارند.
دانشکده پزشکی دانشگاه بجنورد استاندارد نیست یکی دیگر از دانشجویان رشته دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بجنورد از کمبود فضای دانشکده گلایه کرد و گفت: دانشکده دندانپزشکی بجنورد در کل ۳ کلاس دارد، اما دانشجویان ۵ ورودی در این کلاسها باید درس بخوانند همچنین یونیتها بسیار کم بوده و باعث شلوغی بخشها میشود. حتی برخی از یونیتها خراب نیز است.
وی افزود: تعداد پایین هیئت علمی مشکل دیگر است. اکثر مواقع دانشجو مجبور است درسی را با یک استاد مشخص بردارد و حال اگر دانشجو با استاد به مشکل برخورد و یا اگر استاد خوب نبود چارهای نیست.
این دانشجو در پایان به استاندارد نبودن دانشکده نیز گریزی زد و بیان داشت: از آن جایی که بنا بود این دانشکده به بازدید وزیر وقت در سال ۹۴ برسد، خیلی سریع باشگاه دانشگاه را به کلینیک تبدیل کردند و به این دلیل در ساخت آن بسیاری از استاندارها رعایت نشده است.